Back
/ 30
Chapter 24

🍑Painter Of The Night🍑

delicate to kookv❶{oneshort collection}

Unicode

လက်ချောင်းတို့ဟာ အဖြုရောင်ပိတ်သားထက်မှာ ဟိုပြေးဒီပြေးနဲ့ လှပတဲ့စုတ်ချက်တွေကို ဖော်ကျူးလို့...

တစ်ကိုယ်လုံးကို ပါးလွှသောအကြည့်ရောင်ပိုးသားလေးတစ်ထည်နဲ့သာ ဟိုမလုံဒီမလုံဖုံးဖိရင်း ဆိုဖာပေါ်လဲလျောင်းနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်...ထိုကောင်လေးရဲ့ ပုံတူကို ထိုအဖြူရောင်ပိတ်သားပေါ်ကူးယူဆွဲချနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်လည်း ရှိနေခဲ့သည်...

ဆိုဖာပေါ်က ကောင်လေးကတော့ ပိုသားလေးလို ဖွေးစွတ်သည်...ပိုးသားလေးလိုနူးညံ့သည်...ပိုသားလေးလိုပဲ တစ်ဖက်လူကသူ့အပေါ်စိတ်ဝင်စားလာအောင် ဆွဲဆောင်သည်...

စုပ်တံကိုင်ရင်း ဆွဲနေတဲ့ကောင်လေးကတော့ အဆွဲဆောင်ခံနေရတဲ့ လူသားပေါ့...ပိုသားလေးလိုပဲ နူးညံ့တဲ့လူသားလေးဆီကနေပြီးတော့လေ...

ပိတ်သားပေါ်ချရေးဖို့ ဆိုဖာပေါ်က ကောင်လေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တိုင်း သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ထိုကောင်လေးရဲ့ အကြည့်တွေကတော့ စူးရှမြဲ...ပူထူစွာပင် မျက်နှာလွှဲလိုက်ပြီး ကတုန်ကယင်နဲ့ စုတ်ချက်တွေကို လှပအောင်ဖော်ကျူးရတာ လွယ်သည်တော့မဟုတ်...

ပုံဆွဲနေစဥ် တခြားနေရာတွေကတော့အဆင်ပြေပါရဲ့...အပြစ်ဆိုဖွယ်ရာမရှိတဲ့ ​ကောက်ကြောင်းလှလှကို ပုံဖော်ရတဲ့အခါမှာတော့ လက်တို့ဟာ မသိမသာတုန်ယင်လာရသည်...

ကတုန်ကယင်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့အဖြစ်ကိုနားလည်လို့ထင်ပါရဲ့...ထိုကောင်လေးက ဆိုဖာပေါ်မှာလှဲနေရာက ထကာခြေလှမ်းတို့က တုံဆိုင်းနေတဲ့သူ့ဆီ...သူလေးကထလာတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်စပါးလေးက လေထဲလွင့်ခနဲနေကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ခစားရသည်...

အဝတ်ဗလာနဲ့ကောင်လေးကို သူဆက်မကြည့်နိုင်တော့...မျက်လုံးတို့ကိုသာ စုံမှိတ်ရင်း ခေါင်းလွှဲလိုက်သည်...

ခနအကြာမှာပဲ တစ်စုံတစ်ယောက်ဟာ သူ့ပေါင်ပေါ်နေရာယူလာသည်...

- jeon~~~

- ထ ထယ် ဘာလို့ထလာတာလဲ ကိုယ်ဆွဲလို့မပြီးသေးဘူးလေ

- အင်း သိပါတယ်

ပုခုံးပေါ်မေးစေ့လေးတင်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလာသည်...

- ဒါ ဒါဆို သွားပြီးပြန်လှဲနေလိုက်လေ ထယ်ရဲ့

- ဟင့်အင်း ထယ်စိတ်မပါတော့ဘူး ညောင်းလာပြီ Jeonရဲ့~

ထိုသို့ညုတုတုလေးပြောရင်း ရင်ခွင်ထဲခေါင်းလေးဝှေ့ကာအတင်းတိုးဝင်လာသည်...

- ပျင်းတယ် jeon~

ပျင်းတယ်ဆိုပြီး လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ရင်ဘက်ကိုဖွဖွလေးဆွဲစိတ်နေပြီး ခနအကြာမှာပင် အင်္ကျီအောက်သို့ကျူးကျော်လာကြသသည်...

- ထယ်တို့ အပျင်းပြေ တခုခုလုပ်ကြရင် မကောင်ဘူးလားဟင် jeon?

နား,နားကပ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောနေပြီးပေါင်ပေါ်မှာဘေးစောင်းထိုင်နေရာက လည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခွထိုင်လိုက်သည်...jungkookရဲ့ အမောက်ထောင်ချင်နေတဲ့အကောင်ကို သူ့မက်မွန်သီးလုံးလုံးလေးကြားထဲ ညပ်ကာရှေ့တိုးနောက်ဆုပ်လုပ်နေတဲ့ ထယ်ကြောင့် Jungkookတစ်ကိုယ်လုံးပူထူလာရသည်...

တံတွေးကိုသာ နာနာမျိုချရင်း အံကျိတ်ခံနေရတဲ့Jungkookအဖြစ်ကလည်း မသေးလှ...သမာဓိအားက နဂိုကတည်းကမခိုင်ချင်တာ...ဤသည်ကို အလိုက်ကန်းဆိုးမသိတဲ့သူရဲ့မုန့်ကြွပ်လေးက မက်မွန်သီးလုံးလုံးလေးနဲ့စိန်ခေါ်ကာ ဘယ်လောက်ထိခံနိုင်လဲ ဆိုပြီးစိတ်ကိုဆန်းစစ်နေသယောင်....

- ထယ် မ မလုပ် အာ့

- ဟမ် ဘာဖြစ်လို့လဲ jeonရဲ့

- ကိုယ် မခံစားနိုင်တော့လို့ပါထယ်ရယ် အာ့ ဖယ်ပါ

- jeon~~

လေသံလေးကို တိုးလျသည်...နားရွက်ကို လာရောက်ရိုက်ခတ်တဲ့ အသက်ရှူလေငွေ့ငွေ့နွေးနွေးလေးက သူ့ရဲ့ရမ္မက်စိတ်တွေကိုပါ ပွက်ပွက်ဆူလာစေသည်...

မရတော့...လက်တို့က သူ့အလိုလို ခါးသွယ်သွယ်ထက်မှာရစ်ပက်မိပြီ...အနမ်းတို့ဟာလည်း သူ့အလိုလို လည်ပင်းဖွေးဖွေးပေါ်ပြိုဆင်းကုန်ရပြီ...

- ဟား jeon

တိုးလျလျလေးညီးလာတဲ့ထယ်...သြရှရှအသံလေးက သူ့ကြမ်းချင်ရမ်းချင်စိတ်တွေကို ထပ်ကူဖြည့်တင်းကာလှုံ့ဆော်ပေးနေသည်...

- အိပ်ယာပေါ်သွားမယ်လေ ထယ်

- အွမ်း

ထယ့်ခြေထောက်ကို သူ့ခါးမှာချိတ်စေလျက် လက်နှစ်ဖက်လုံးကို လည်ပင်းအားသိုင်းဖက်စေရင်း အိပ်ယာပေါ်သို့ချီခေါ်သွားသည်...အိပ်ယာပေါ်ကို ကိုယ်လုံးလေးအားလှချစေတော့

- ဟင့်အင်း ထယ်အောက်မှာမနေချင်ဘူး

- ဒါဆိုထယ်က ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ

- ထယ်အပေါ်မှာနေပြီး ဦးဆောင်မယ်လေ

jungkookနည်းနည်းတော့တွေဝေသွားသည်...သူတို့နှစ်ဦးဆက်ဆံခဲ့သမျှကာလပတ်လုံး ထယ်သူ့အပေါ်မှာနေခဲ့သည်ဆိုတာမရှိ...ထယ်ကလည်း ခုလိုအပေါ်မှာနေချင်တယ်ဆိုပြီး တောင်းဆိုလာတာမျိုးမရှိခဲ့...

- Jeon~~ဘာတွေ တွေဝေနေတာလဲကွာ

- မဟုတ်ပါဘူး ထယ့်အလိုကျပေါ့ ထယ်ဖြစ်စေချင်သလိုပဲကိုယ်ကလိုက်လျောပေးမှာ

- အဟင်း ဟုတ်ပြီ ဒါဆိုခနဖယ်...

ထယိ့အလိုကျ သူအပေါ်ကနေဖယ်ပေးလိုက်တော့ အိပ်ယာကေါ်ကနေဆင်းသွားသည်...လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်သွားတဲ့ မက်မွန်သီးလေးကိုကြည့်ရင်း jungkookတစ်ယောက် နောက်ကနေတံတွေးကိုသာနာနာမျိုချနေရသည်...

ပြန်လာတော့ လက်ထဲမှာခပ်ရှည်ရှည်အဝတ်စနှစ်ခုကိုင်လာတယ်...jungkookလည်း စိတ်ဝင်တစားနဲ့ ထယ်ဘာလုပ်မလဲ လိုက်ကြည့်နေမိတယ်...

- jeon~~ထယ်ဘာလုပ်လုပ် ငြိမ်ခံနေပေးမယ်မလား?

- အွန်း ထယ့်သဘော

- ဒါဆို မျက်စိမှိတ်ထားပေး

သူ့အလိုကျ jungkookမျက်စိမှတ်ပေးလိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေကို စောနကအဝတ်စနဲ့ပိတ်ကာချည်နှောင်လာသည်...သူဘာမှမေးမြန်းခြင်းမပြု ထယ်လုပ်သမျှကိုသာ ငြိမ်ခံနေသည်...ပြီးတော့ ထယ်သူ့ကိုဘာတွေထပ်လုပ်အုံးမလဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေပြန်သည်...

ထို့နှောက် လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်ပြန်ပူးကာ ကျန်အဝတ်စနဲ့ထပ်မံချည်နှောင်ပြန်သည်...သူ့ကိုယ်ကို အိပ်ယာပေါ်မှီစေပြီး ကိုယ်ပေါ်နေရာယူလာတဲ့ ထယ့်ကိုယ်လုံးလေး... jungkookရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်လာရသည်...

နှုတ်ခမ်းကိုစတင်စုပ်ယူလာသည်...အာခေါင်ထဲအထိ လျှာဖျားလေးနဲ့တိုးဝှေ့မွှေနှောက်နေသည်...သူ့လက်ကိုချည်နှောင်ခံထားရတဲ့ အဝတ်စလေးတွေဟာ jungkookအနေနဲ့ နည်းနည်းမျှရုန်းလိုက်ရုံနှင် ပြဲထွက်သွားနိုင်သည်...သို့သော် ထယ့်အလိုကိုဖြည့်ဆည်းပေးချင်သည်မို့ ကိုယ့်အလိုကိုမြိုသိပ်ကာ အောင့်သက်သက်နှင့် ငြိမ်နေရသည်ပင်

စိတ်ရှိတိုင်းသာဆို သွယ်လျတဲ့ခါးလေးကိုတင်းနေအောင်ဖက်ရင်း ထိုနှုတ်ထမ်းတွေပေါ်သို့ မဆုံးနိုင်တဲ့ အနမ်းမိုးတွေရှာသွန်းဖြိုးပစ်လိုက်ချင်သည်...

{ပုံလိုချင်ရင်ထုံးစံအတိုင်းကျနော့်tele accသို့ ကြွကြပါရန်..@Jeon Daeshim😃}

နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖယ်ခွာသွားကာ လည်ပင်းနဲ့ညှပ်ရိုးကြား အနမ်းတို့ခိုနားကြပြန်သည်...လည်ပင်းသားတွေကိုစုပ်ဆွဲလိုက် ညှပ်ရိုးတွေကို သွားလေးနဲ့ကိုက်လိုက်ဖြင့် အနီရောက်အကွက်တို့ဟာ ဟိုတစ်ကွက်သည်တစ်ကွက်ဖြင့်...

အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်ရင်း ရင်ဘက်နဲ့ ဗိုက်ကြွက်သားတို့အပေါ် အနမ်းတို့ဖြင့် အရာပေးသည်...jungkookမှာတော့ မျက်လုံးကိုစည်းပေးထားတဲ့အဝတ်တို့ကြောင့်သာပေါ့...သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို markingရာတွေပေးနေတဲ့ ထယ်ယောင်းရဲ့ ရမ္မက်ခိုးတွေမွှန်ထူနေတဲ့ မျက်နှာလှလှလေးကိုသာမြင်ရင် jungkookခုလို သူ့ရဲ့စိတ်တွေကို ထိန်းချုပ်ထားနိုင်ပါအုံးမလား...

နောက်ဆုံး ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်သည်...အနမ်းတို့က ဆီးခုံပေါ်သို့ကျရောက်လာသည်...သူ့ရဲ့ အနည်းငယ်ထောင်မတ်စပြုနေတဲ့ အရာကို ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံကာ အာငွေ့နွေးနွေးပေးလာတော့ jungkook တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားရသည်...

- အား ထယ်

ပြွတ်စ်! ပလပ် ပလပ်!

စုပ်သည်...လျက်သည်...အာငွေ့ပေးသည်...ထယ့်ပြုစုမှုကြောင့် jungkookအရာက အရည်တွေပန်းထွက်လာရသည်...ပုံမှန်jungkook ဒီလောက်နဲ့စောစောပြီးတတ်သည်မဟုတ်...ထယ်အပြုအစုကောင်းတယ်လို့ပဲဆိုရမလား...

jungkookမှာ မျက်လုံးကလည်းကြည့်မရ..လက်တွေကလည်း လှုပ်မရနှင့်...ခြေချောင်းတို့ကသာ အိပ်အခင်းထဲထိုးဝင်ကာ ခြေမွရင်း ညီးသံတိုးတိုးပြုနေရတော့သည်...

- ချိုတယ်~~

- ..........

- မြည်းကြည့်မလား?

ထိုသို့ဆိုရင်း နှုတ်ခမ်းပေါ်ကျရောက်လာတဲ့ အနမ်းတွေ...လျှာဖျားလေးက ခံတွင်းထဲအတင်းဝင်ခွင့်တောင်းနေတော့ ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်...jungkookတစ်ယောက် ကိုယိ့သုတ်ရည်အရသာကို ကိုယ်ပြန်ခံစားနေမိရသည်...

- အင်မ်း ထည့်တော့မယ်နော် jeon

အသံလေးနဲ့ရှေးမနှောင်းမှီအချိန်မှာပဲထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ညီဘွားကြီးတစ်ချောင်းလုံး နွေးခနဲဖြစ်သွားရသည်...

- အာ့ jeon~~

- ဟား~~ထယ် ကျစ်!

သို့ပေမယ့် တစ်ခုလုံးဝင်သွားသည်တော့မဟုတ်...အဆုံးနားလောက်မှာ နည်းနည်းတစ်ချင်နေသည်..သူအောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်လို့ရပေမယ့် ထယ်နာမှာစိုး၍မလုပ်...

- ထယ် အင့်မ် မရရင် မလုပ်နဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက်

- ဟင့်အင်း ထယ်အဆုံးထိရအောင်သွင်းမယ် အာ့ အင့်မ့်

ထိုသို့ပြောကာ ထိုင်ချလိုက်သဖြင့် jungkookရဲ့အချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး ထယ့်ကိုယ်လေးထဲ ဇွတ်ခနဲ...Jungkookကတော့မသိ ထယ်တော့တော်တော်အီသွားသည်မို့..

- အား အဟင့် jeon~~နာ အင့်

jungkookလည်း အတွင်းထဲရောက်ပြီးနေပြီမို့ ပြန်မထုတ်ချင်တော့...ထယ့်ကိုသာ ချော့ရင်းဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်သွင်းခိုင်းရတော့သည်...

- အာ့ ထယ် ထိုင်ထကိုဖြေးဖြေးလေးလုပ် အဲ့ဒါဆိုသက်သာသွားလိမ့်မယ်

- အွန်း ဟာ့ အင့်မ်

ထယ်ကjungkookရဲ့ဗိုက်ကို လက်ဖြင့်ထောက်ကာ ​ပြောတဲ့အတိုင်းအထိုင်အထကို ခပ်ဖြေးဖြေးလေးလုပ်နေသည်...

- ဟုတ်ပြီထယ် အား အရမ်းကောင်းတယ်

- အင့်မ် အဟင့် jeon~~

jeonkookမြင်ချင်မိသည်...သူ့ရဲ့ဟာကြီးကို အဝလေးထဲထိုးထည့်ကာ အထိုင်အထလုပ်ရင်း ညီးနေမယ့် ထယ့်ယောင်းရဲ့မျက်နှာလေးကိုလေ...သိပ်လှပြီးသိပ်ဆွဲဆောင်မှုရှိနေမှာတော့ သေချာသည်ပင်...

- ထယ် ဒိထက်ပိုပြီး မြန်မြန်လေး အား

- အင်မ်း အင့် jeon~ အာ့

ထယ့်ခမျာ နာနေတာတောင်jungkookရဲ့ စကားအတိုင်း အထိုင်အထကိုခပ်မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးနေရှာသည်...ပို၍မြန်လာလေလေ တစွပ်စံပ် တဖက်ဖက်အသံတွေနဲ့ ညီးညူသံတွေဟာ ပို၍ကျယ်လောင်လာရသလို ခံစားချက်တို့ဟာလည်း အထွတ်အထိပ်ဆိုတာကိုပင်ကျော်လွန်ကာ နတ်ပြည်နှင့်မခြား...

- ဟား ကောင်းနေပြီထယ် ကိုယ်ပြီးတော့မယ်

- အင်း အင့်မ် တူတူပဲjeon~

နောက်ဆုံး အချက်20လောက်ကို ဆက်တိုက်ခပ်မြန်မြန်လုပ်ရင်း တစ်ချိန်တည်းမှာပင်နှစ်ဦးစလုံး၏ စိတ်ဝိဉာဥ်တို့ဟာ လွင့်စင်သွားရသလို...

- ဟား အများကြီးပဲ ပန်းထွက်လာပြီ

ဗိုက်ပေါ်လာစင်တဲ့ ချွဲကျိကျိအရည်တွေကြောင့် ထယ်လည်းပြီးသွားပြီဆိုတာကို သိလိုက်ရသည်...အညစ်အကျေးတွေကိုတောင် သန့်စင်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘဲ ရင်ဘက်ပေါ်ပုံကျလာတဲ့ ထယ့်ကိုယ်လုံးလေးကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်ချင်သော်လည်း အခြေအနေကမပေး...

- ထယ် ကိုယ့်လက်နဲ့မျက်နှာပေါ်က အဝတ်တွေဖယ်ပေးအုံးလေ ကိုယ်ထယ့်ကိုဖက်ထားချင်လို့...

- အင်း Jeon~

အဝတ်တွေပြည်ကျကာ လွတ်လပ်သွားတော့မှ ရင်ဘက်ပေါ်ကာထယ့်ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ရဲ့လက်မောင်းတို့နဲ့ တင်းနှောင်ရစ်ပက်တုတ်နှောင်လိုက်တော့သည်....

- အပျင်းပြေသွားပြီလား ထယ်?

- အွန်း~ နောက်လည်းပျင်းနေရင် ဒီလိုပဲလုပ်မယ်~

ထယ်ယောင်းရဲ့ ကလေးဆန်ဆန်အပြောလေးကြောင့် Jungkookအသံထွက်အောင် ရယ်မိသွားသည်...

- အဟား ဟုတ်ပါပြီခုအိပ်တော့နော် ထယ်ပင်ပန်းနေမှာပဲ ကိုယ်ဖက်ထားပေးမယ်

- အွန်း ပင်ပန်းတယ် ခါးတွေနာပြီးခြေထောက်တွေကျင်နေပြီ အိပ်တော့မယ်...

ဆိုပြီး ဝှါးခနဲတစ်ချက်သန်းကာ သူ့ရင်ဘက်ပေါ်မှာတင်ငြိမ်ကျသွားသည်...ပုံမှန်အသက်ရှူနေတဲ့ထယ့်အသက်ရှုငွေ့ငွေ့ကြောင့် အိပ်ပေိာ်သွားမှနးjungkookရိပ်မိကာ ထယ့်ကိုယ်လေးကိုသူ့ရင်ဘက်ပေါ်ကနေ ဘေးသို့ရွှေ့လိုက်ပြီးသူ့လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးစေသည်...

ထို့နောက် ရင်ခွင်ထဲက ထယ်ပေါက်စရဲ့ နဖူးပြင်ပြေပြေလေးအား အနမ်းမွမွခြွေကာ သူပါတူတူအိပ်စက်တော့သည်...

{လူကြီးမင်းတို့လည်း ပျင်းနေရင်ထယ့်လိုပဲ ခါးလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပေးကြဖို့ ကျနော်အကြံပြုပါတယ်💁‍♂️}

>>>>>>>>>>>>

တကယ့်တကယ်တော့

Daily updateဆိုတာကြီးက

အဲ့လောက်လွယ်ကူမနေဘူးဗျ🤧

pressureတွေတအားဘဲ...

>>>>>>>>>>>>

Zawgyi

လက္ေခ်ာင္းတို႔ဟာ အျဖဳေရာင္ပိတ္သားထက္မွာ ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႕ လွပတဲ့စုတ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္က်ဴးလို႔...

တစ္ကိုယ္လုံးကို ပါးလႊေသာအၾကည့္ေရာင္ပိုးသားေလးတစ္ထည္နဲ႕သာ ဟိုမလုံဒီမလုံဖုံးဖိရင္း ဆိုဖာေပၚလဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ ပုံတူကို ထိုအျဖဴေရာင္ပိတ္သားေပၚကူးယူဆြဲခ်ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္း ရွိေနခဲ့သည္...

ဆိုဖာေပၚက ေကာင္ေလးကေတာ့ ပိုသားေလးလို ေဖြးစြတ္သည္...ပိုးသားေလးလိုႏူးညံ့သည္...ပိုသားေလးလိုပဲ တစ္ဖက္လူကသူ႕အေပၚစိတ္ဝင္စားလာေအာင္ ဆြဲေဆာင္သည္...

စုပ္တံကိုင္ရင္း ဆြဲေနတဲ့ေကာင္ေလးကေတာ့ အဆြဲေဆာင္ခံေနရတဲ့ လူသားေပါ့...ပိုသားေလးလိုပဲ ႏူးညံ့တဲ့လူသားေလးဆီကေနၿပီးေတာ့ေလ...

ပိတ္သားေပၚခ်ေရးဖို႔ ဆိုဖာေပၚက ေကာင္ေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တိုင္း သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ အၾကည့္ေတြကေတာ့ စူးရွၿမဲ...ပူထူစြာပင္ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ၿပီး ကတုန္ကယင္နဲ႕ စုတ္ခ်က္ေတြကို လွပေအာင္ေဖာ္က်ဴးရတာ လြယ္သည္ေတာ့မဟုတ္...

ပုံဆြဲေနစဥ္ တျခားေနရာေတြကေတာ့အဆင္ေျပပါရဲ႕...အျပစ္ဆိုဖြယ္ရာမရွိတဲ့ ေကာက္ေၾကာင္းလွလွကို ပုံေဖာ္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ လက္တို႔ဟာ မသိမသာတုန္ယင္လာရသည္...

ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕အျဖစ္ကိုနားလည္လို႔ထင္ပါရဲ႕...ထိုေကာင္ေလးက ဆိုဖာေပၚမွာလွဲေနရာက ထကာေျခလွမ္းတို႔က တုံဆိုင္းေနတဲ့သူ႕ဆီ...သူေလးကထလာေတာ့ သူ႕ကိုယ္ေပၚက အဝတ္စပါးေလးက ေလထဲလြင့္ခနဲေနကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ခစားရသည္...

အဝတ္ဗလာနဲ႕ေကာင္ေလးကို သူဆက္မၾကည့္နိုင္ေတာ့...မ်က္လုံးတို႔ကိုသာ စုံမွိတ္ရင္း ေခါင္းလႊဲလိုက္သည္...

ခနအၾကာမွာပဲ တစ္စုံတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕ေပါင္ေပၚေနရာယူလာသည္...

- jeon~~~

- ထ ထယ္ ဘာလို႔ထလာတာလဲ ကိုယ္ဆြဲလို႔မၿပီးေသးဘူးေလ

- အင္း သိပါတယ္

ပုခုံးေပၚေမးေစ့ေလးတင္ကာ တိုးတိုးေလးေျပာလာသည္...

- ဒါ ဒါဆို သြားၿပီးျပန္လွဲေနလိုက္ေလ ထယ္ရဲ႕

- ဟင့္အင္း ထယ္စိတ္မပါေတာ့ဘူး ေညာင္းလာၿပီ Jeonရဲ႕~

ထိုသို႔ၫုတုတုေလးေျပာရင္း ရင္ခြင္ထဲေခါင္းေလးေဝွ႕ကာအတင္းတိုးဝင္လာသည္...

- ပ်င္းတယ္ jeon~

ပ်င္းတယ္ဆိုၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ ရင္ဘက္ကိုဖြဖြေလးဆြဲစိတ္ေနၿပီး ခနအၾကာမွာပင္ အကၤ်ီေအာက္သို႔က်ဴးေက်ာ္လာၾကသသည္...

- ထယ္တို႔ အပ်င္းေျပ တခုခုလုပ္ၾကရင္ မေကာင္ဘူးလားဟင္ jeon?

နား,နားကပ္ကာ တိုးတိုးေလးေျပာေနၿပီးေပါင္ေပၚမွာေဘးေစာင္းထိုင္ေနရာက လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခြထိုင္လိုက္သည္...jungkookရဲ႕ အေမာက္ေထာင္ခ်င္ေနတဲ့အေကာင္ကို သူ႕မက္မြန္သီးလုံးလုံးေလးၾကားထဲ ညပ္ကာေရွ႕တိုးေနာက္ဆုပ္လုပ္ေနတဲ့ ထယ္ေၾကာင့္ Jungkookတစ္ကိုယ္လုံးပူထူလာရသည္...

တံေတြးကိုသာ နာနာမ်ိဳခ်ရင္း အံက်ိတ္ခံေနရတဲ့Jungkookအျဖစ္ကလည္း မေသးလွ...သမာဓိအားက နဂိုကတည္းကမခိုင္ခ်င္တာ...ဤသည္ကို အလိုက္ကန္းဆိုးမသိတဲ့သူရဲ႕မုန့္ႂကြပ္ေလးက မက္မြန္သီးလုံးလုံးေလးနဲ႕စိန္ေခၚကာ ဘယ္ေလာက္ထိခံနိုင္လဲ ဆိုၿပီးစိတ္ကိုဆန္းစစ္ေနသေယာင္....

- ထယ္ မ မလုပ္ အာ့

- ဟမ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ jeonရဲ႕

- ကိုယ္ မခံစားနိုင္ေတာ့လို႔ပါထယ္ရယ္ အာ့ ဖယ္ပါ

- jeon~~

ေလသံေလးကို တိုးလ်သည္...နား႐ြက္ကို လာေရာက္ရိုက္ခတ္တဲ့ အသက္ရႉေလေငြ႕ေငြ႕ႏြေးႏြေးေလးက သူ႕ရဲ႕ရမၼက္စိတ္ေတြကိုပါ ပြက္ပြက္ဆူလာေစသည္...

မရေတာ့...လက္တို႔က သူ႕အလိုလို ခါးသြယ္သြယ္ထက္မွာရစ္ပက္မိၿပီ...အနမ္းတို႔ဟာလည္း သူ႕အလိုလို လည္ပင္းေဖြးေဖြးေပၚၿပိဳဆင္းကုန္ရၿပီ...

- ဟား jeon

တိုးလ်လ်ေလးညီးလာတဲ့ထယ္...ၾသရွရွအသံေလးက သူ႕ၾကမ္းခ်င္ရမ္းခ်င္စိတ္ေတြကို ထပ္ကူျဖည့္တင္းကာလႈံ႕ေဆာ္ေပးေနသည္...

- အိပ္ယာေပၚသြားမယ္ေလ ထယ္

- အြမ္း

ထယ့္ေျခေထာက္ကို သူ႕ခါးမွာခ်ိတ္ေစလ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို လည္ပင္းအားသိုင္းဖက္ေစရင္း အိပ္ယာေပၚသို႔ခ်ီေခၚသြားသည္...အိပ္ယာေပၚကို ကိုယ္လုံးေလးအားလွခ်ေစေတာ့

- ဟင့္အင္း ထယ္ေအာက္မွာမေနခ်င္ဘူး

- ဒါဆိုထယ္က ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ

- ထယ္အေပၚမွာေနၿပီး ဦးေဆာင္မယ္ေလ

jungkookနည္းနည္းေတာ့ေတြေဝသြားသည္...သူတို႔ႏွစ္ဦးဆက္ဆံခဲ့သမွ်ကာလပတ္လုံး ထယ္သူ႕အေပၚမွာေနခဲ့သည္ဆိုတာမရွိ...ထယ္ကလည္း ခုလိုအေပၚမွာေနခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ေတာင္းဆိုလာတာမ်ိဳးမရွိခဲ့...

- Jeon~~ဘာေတြ ေတြေဝေနတာလဲကြာ

- မဟုတ္ပါဘူး ထယ့္အလိုက်ေပါ့ ထယ္ျဖစ္ေစခ်င္သလိုပဲကိုယ္ကလိုက္ေလ်ာေပးမွာ

- အဟင္း ဟုတ္ၿပီ ဒါဆိုခနဖယ္...

ထယိ့အလိုက် သူအေပၚကေနဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့ အိပ္ယာေကၚကေနဆင္းသြားသည္...လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း တုန္တုန္သြားတဲ့ မက္မြန္သီးေလးကိုၾကည့္ရင္း jungkookတစ္ေယာက္ ေနာက္ကေနတံေတြးကိုသာနာနာမ်ိဳခ်ေနရသည္...

ျပန္လာေတာ့ လက္ထဲမွာခပ္ရွည္ရွည္အဝတ္စႏွစ္ခုကိုင္လာတယ္...jungkookလည္း စိတ္ဝင္တစားနဲ႕ ထယ္ဘာလုပ္မလဲ လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္...

- jeon~~ထယ္ဘာလုပ္လုပ္ ၿငိမ္ခံေနေပးမယ္မလား?

- အြန္း ထယ့္သေဘာ

- ဒါဆို မ်က္စိမွိတ္ထားေပး

သူ႕အလိုက် jungkookမ်က္စိမွတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူ႕မ်က္လုံးေတြကို ေစာနကအဝတ္စနဲ႕ပိတ္ကာခ်ည္ႏွောင္လာသည္...သူဘာမွေမးျမန္းျခင္းမျပဳ ထယ္လုပ္သမွ်ကိုသာ ၿငိမ္ခံေနသည္...ၿပီးေတာ့ ထယ္သူ႕ကိုဘာေတြထပ္လုပ္အုံးမလဲ စိတ္လႈပ္ရွားေနျပန္သည္...

ထို႔ႏွောက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေနာက္ျပန္ပူးကာ က်န္အဝတ္စနဲ႕ထပ္မံခ်ည္ႏွောင္ျပန္သည္...သူ႕ကိုယ္ကို အိပ္ယာေပၚမွီေစၿပီး ကိုယ္ေပၚေနရာယူလာတဲ့ ထယ့္ကိုယ္လုံးေလး... jungkookရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္လာရသည္...

ႏႈတ္ခမ္းကိုစတင္စုပ္ယူလာသည္...အာေခါင္ထဲအထိ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕တိုးေဝွ႕ေမႊႏွောက္ေနသည္...သူ႕လက္ကိုခ်ည္ႏွောင္ခံထားရတဲ့ အဝတ္စေလးေတြဟာ jungkookအေနနဲ႕ နည္းနည္းမွ်႐ုန္းလိုက္႐ုံႏွင္ ၿပဲထြက္သြားနိုင္သည္...သို႔ေသာ္ ထယ့္အလိုကိုျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္သည္မို႔ ကိုယ့္အလိုကိုၿမိဳသိပ္ကာ ေအာင့္သက္သက္ႏွင့္ ၿငိမ္ေနရသည္ပင္

စိတ္ရွိတိုင္းသာဆို သြယ္လ်တဲ့ခါးေလးကိုတင္းေနေအာင္ဖက္ရင္း ထိုႏႈတ္ထမ္းေတြေပၚသို႔ မဆုံးနိုင္တဲ့ အနမ္းမိုးေတြရွာသြန္းၿဖိဳးပစ္လိုက္ခ်င္သည္...

@{ပုံလိုခ်င္ရင္ထုံးစံအတိုင္းက်ေနာ့္tele accသို႔ ႂကြၾကပါရန္..@Jeon Daeshim😃}

ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ဖယ္ခြာသြားကာ လည္ပင္းနဲ႕ညွပ္ရိုးၾကား အနမ္းတို႔ခိုနားၾကျပန္သည္...လည္ပင္းသားေတြကိုစုပ္ဆြဲလိုက္ ညွပ္ရိုးေတြကို သြားေလးနဲ႕ကိုက္လိုက္ျဖင့္ အနီေရာက္အကြက္တို႔ဟာ ဟိုတစ္ကြက္သည္တစ္ကြက္ျဖင့္...

အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြကိုတစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ရင္း ရင္ဘက္နဲ႕ ဗိုက္ႂကြက္သားတို႔အေပၚ အနမ္းတို႔ျဖင့္ အရာေပးသည္...jungkookမွာေတာ့ မ်က္လုံးကိုစည္းေပးထားတဲ့အဝတ္တို႔ေၾကာင့္သာေပါ့...သူ႕တစ္ကိုယ္လုံးကို markingရာေတြေပးေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ရမၼက္ခိုးေတြမႊန္ထူေနတဲ့ မ်က္ႏွာလွလွေလးကိုသာျမင္ရင္ jungkookခုလို သူ႕ရဲ႕စိတ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားနိုင္ပါအုံးမလား...

ေနာက္ဆုံး ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္လိုက္သည္...အနမ္းတို႔က ဆီးခုံေပၚသို႔က်ေရာက္လာသည္...သူ႕ရဲ႕ အနည္းငယ္ေထာင္မတ္စျပဳေနတဲ့ အရာကို ပါးစပ္ထဲထည့္ငုံကာ အာေငြ႕ႏြေးႏြေးေပးလာေတာ့ jungkook တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားရသည္...

- အား ထယ္

ႁပြတ္စ္! ပလပ္ ပလပ္!

စုပ္သည္...လ်က္သည္...အာေငြ႕ေပးသည္...ထယ့္ျပဳစုမႈေၾကာင့္ jungkookအရာက အရည္ေတြပန္းထြက္လာရသည္...ပုံမွန္jungkook ဒီေလာက္နဲ႕ေစာေစာၿပီးတတ္သည္မဟုတ္...ထယ္အျပဳအစုေကာင္းတယ္လို႔ပဲဆိုရမလား...

jungkookမွာ မ်က္လုံးကလည္းၾကည့္မရ..လက္ေတြကလည္း လႈပ္မရႏွင့္...ေျခေခ်ာင္းတို႔ကသာ အိပ္အခင္းထဲထိုးဝင္ကာ ေျခမြရင္း ညီးသံတိုးတိုးျပဳေနရေတာ့သည္...

- ခ်ိဳတယ္~~

- ..........

- ျမည္းၾကည့္မလား?

ထိုသို႔ဆိုရင္း ႏႈတ္ခမ္းေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ အနမ္းေတြ...လွ်ာဖ်ားေလးက ခံတြင္းထဲအတင္းဝင္ခြင့္ေတာင္းေနေတာ့ ပါးစပ္ဟေပးလိုက္သည္...jungkookတစ္ေယာက္ ကိုယိ့သုတ္ရည္အရသာကို ကိုယ္ျပန္ခံစားေနမိရသည္...

- အင္မ္း ထည့္ေတာ့မယ္ေနာ္ jeon

အသံေလးနဲ႕ေရွးမႏွောင္းမွီအခ်ိန္မွာပဲေထာင္မတ္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ညီဘြားႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ႏြေးခနဲျဖစ္သြားရသည္...

- အာ့ jeon~~

- ဟား~~ထယ္ က်စ္!

သို႔ေပမယ့္ တစ္ခုလုံးဝင္သြားသည္ေတာ့မဟုတ္...အဆုံးနားေလာက္မွာ နည္းနည္းတစ္ခ်င္ေနသည္..သူေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္လို႔ရေပမယ့္ ထယ္နာမွာစိုး၍မလုပ္...

- ထယ္ အင့္မ္ မရရင္ မလုပ္နဲ႕ ျပန္ထုတ္လိုက္

- ဟင့္အင္း ထယ္အဆုံးထိရေအာင္သြင္းမယ္ အာ့ အင့္မ့္

ထိုသို႔ေျပာကာ ထိုင္ခ်လိဳက္သျဖင့္ jungkookရဲ႕အေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခုလုံး ထယ့္ကိုယ္ေလးထဲ ဇြတ္ခနဲ...Jungkookကေတာ့မသိ ထယ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္အီသြားသည္မို႔..

- အား အဟင့္ jeon~~နာ အင့္

jungkookလည္း အတြင္းထဲေရာက္ၿပီးေနၿပီမို႔ ျပန္မထုတ္ခ်င္ေတာ့...ထယ့္ကိုသာ ေခ်ာ့ရင္းေျဖးေျဖးခ်င္းေဆာင့္သြင္းခိုင္းရေတာ့သည္...

- အာ့ ထယ္ ထိုင္ထကိုေျဖးေျဖးေလးလုပ္ အဲ့ဒါဆိုသက္သာသြားလိမ့္မယ္

- အြန္း ဟာ့ အင့္မ္

ထယ္ကjungkookရဲ႕ဗိုက္ကို လက္ျဖင့္ေထာက္ကာ ေျပာတဲ့အတိုင္းအထိုင္အထကို ခပ္ေျဖးေျဖးေလးလုပ္ေနသည္...

- ဟုတ္ၿပီထယ္ အား အရမ္းေကာင္းတယ္

- အင့္မ္ အဟင့္ jeon~~

jeonkookျမင္ခ်င္မိသည္...သူ႕ရဲ႕ဟာႀကီးကို အဝေလးထဲထိုးထည့္ကာ အထိုင္အထလုပ္ရင္း ညီးေနမယ့္ ထယ့္ေယာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုေလ...သိပ္လွၿပီးသိပ္ဆြဲေဆာင္မႈရွိေနမွာေတာ့ ေသခ်ာသည္ပင္...

- ထယ္ ဒိထက္ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ေလး အား

- အင္မ္း အင့္ jeon~ အာ့

ထယ့္ခမ်ာ နာေနတာေတာင္jungkookရဲ႕ စကားအတိုင္း အထိုင္အထကိုခပ္ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပးေနရွာသည္...ပို၍ျမန္လာေလေလ တစြပ္စံပ္ တဖက္ဖက္အသံေတြနဲ႕ ညီးၫူသံေတြဟာ ပို၍က်ယ္ေလာင္လာရသလို ခံစားခ်က္တို႔ဟာလည္း အထြတ္အထိပ္ဆိုတာကိုပင္ေက်ာ္လြန္ကာ နတ္ျပည္ႏွင့္မျခား...

- ဟား ေကာင္းေနၿပီထယ္ ကိုယ္ၿပီးေတာ့မယ္

- အင္း အင့္မ္ တူတူပဲjeon~

ေနာက္ဆုံး အခ်က္20ေလာက္ကို ဆက္တိုက္ခပ္ျမန္ျမန္လုပ္ရင္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ႏွစ္ဦးစလုံး၏ စိတ္ဝိဉာဥ္တို႔ဟာ လြင့္စင္သြားရသလို...

- ဟား အမ်ားႀကီးပဲ ပန္းထြက္လာၿပီ

ဗိုက္ေပၚလာစင္တဲ့ ခြၽဲက်ိက်ိအရည္ေတြေၾကာင့္ ထယ္လည္းၿပီးသြားၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ရသည္...အညစ္အေက်းေတြကိုေတာင္ သန့္စင္နိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ဘဲ ရင္ဘက္ေပၚပုံက်လာတဲ့ ထယ့္ကိုယ္လုံးေလးကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း အေျခအေနကမေပး...

- ထယ္ ကိုယ့္လက္နဲ႕မ်က္ႏွာေပၚက အဝတ္ေတြဖယ္ေပးအုံးေလ ကိုယ္ထယ့္ကိုဖက္ထားခ်င္လို႔...

- အင္း Jeon~

အဝတ္ေတြျပည္က်ကာ လြတ္လပ္သြားေတာ့မွ ရင္ဘက္ေပၚကာထယ့္ကိုယ္လုံးေလးကို သူ႕ရဲ႕လက္ေမာင္းတို႔နဲ႕ တင္းႏွောင္ရစ္ပက္တုတ္ႏွောင္လိုက္ေတာ့သည္....

- အပ်င္းေျပသြားၿပီလား ထယ္?

- အြန္း~ ေနာက္လည္းပ်င္းေနရင္ ဒီလိုပဲလုပ္မယ္~

ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ကေလးဆန္ဆန္အေျပာေလးေၾကာင့္ Jungkookအသံထြက္ေအာင္ ရယ္မိသြားသည္...

- အဟား ဟုတ္ပါၿပီခုအိပ္ေတာ့ေနာ္ ထယ္ပင္ပန္းေနမွာပဲ ကိုယ္ဖက္ထားေပးမယ္

- အြန္း ပင္ပန္းတယ္ ခါးေတြနာၿပီးေျခေထာက္ေတြက်င္ေနၿပီ အိပ္ေတာ့မယ္...

ဆိုၿပီး ဝွါးခနဲတစ္ခ်က္သန္းကာ သူ႕ရင္ဘက္ေပၚမွာတင္ၿငိမ္က်သြားသည္...ပုံမွန္အသက္ရႉေနတဲ့ထယ့္အသက္ရႈေငြ႕ေငြ႕ေၾကာင့္ အိပ္ေပိာ္သြားမွနးjungkookရိပ္မိကာ ထယ့္ကိုယ္ေလးကိုသူ႕ရင္ဘက္ေပၚကေန ေဘးသို႔ေ႐ႊ႕လိုက္ၿပီးသူ႕လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအုံးေစသည္...

ထို႔ေနာက္ ရင္ခြင္ထဲက ထယ္ေပါက္စရဲ႕ နဖူးျပင္ေျပေျပေလးအား အနမ္းမြမြေႁခြကာ သူပါတူတူအိပ္စက္ေတာ့သည္...

{လူႀကီးမင္းတို႔လည္း ပ်င္းေနရင္ထယ့္လိုပဲ ခါးေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေပးၾကဖို႔ က်ေနာ္အႀကံျပဳပါတယ္}

>>>>>>>>>>>>

တကယ့္တကယ္ေတာ့

Daily updateဆိုတာႀကီးက

အဲ့ေလာက္လြယ္ကူမေနဘူးဗ်

pressureေတြတအားဘဲ...

>>>>>>>>>>>>

Share This Chapter