Chapter 22

Samantha Icey's PoV

Nagising nalang akong nandito sa ospital si Manang Carmena, Si Kuya Andrew.

Agad akong lumabas at tinanong sa nurse.

"Nasaan po ang Room ni Carmena Gelyn Ruiz at ni Shawn Andrew Marindoque?" Tanong ko.

"Si Ms. Ruiz po ay sa Room 13 at si Mr. Marindoque naman ay sa Room 14." Sabi niya.

"Salamat po?" Sabi ko.

Una akong pumunta kay Manang Carmena mas malala sakanya dahil tatlong beses siyang binaril.

Papa jesus! Hayaan niyo naman siyang mabuhay. Mahal na mahal ko si Manang.

Sana gumaling na din po si Kuya Andrew. Isang bala lang naman yun papa jesus eh posible naman na mamatay si Kuya, di pa nga niya sinusuyo yung gf niya eh.

Di ko namalayan na nandito na pala ako sa room 13, agad kung binuksan at pinto.

"Kamusta na si Manang?" Tanong ko kay tita.

"Tita, sumagot ka, umihinahon ka ah wag kang magpapanic magiging magaling din si manang." Sabi ko kasabay ng pagluha ko.

"Don't cry." Sabi ni Tita Elyzze at pinapatahan ako.

"Ano ba tita di ako umiiyak ikaw nga diyan eh, amfeeling mo padin tita kamusta na si Manang?" Tanong ko sakanya.

"Comatose si Ate, hihintayin nalang daw natin siyang gumaling." Sabi niya.

"Sam iha, wag mo sanang sisihin ang sarili mo sa nangyari, nagpapasalamat akong inalagaan mo si Ate Carmena." Sabi niya.

"Bakit tita di niyo man lang sinabi saakin na may kapatid pala kayo?" Umiiyak na tanong ko.

"Patawad." Sabi niya.

"Alam mo bang halos nababaliw na ako kakahanap kung sino ang mga magulang ni Manang Carmena?" Tanong ko sakanya.

"Paano mo nalaman na nandoon kami?" Tanong ko sakanya.

"Nag-uusap kami kanina ng biglang tumuwag si Brayden kay Alexa, sumama ako dahil nandoon din si Elias, pero nagulat nalang ako dahil may pulis na pala at mas nagulat ako n~na nandon din si ate." Umiiyak na sabi niya.

"Okay lang yan tita, ipagdasal niyo si Manang." Sabi ko at tinapik ang balikat niya bago umalis.

"Salamat Iha, pasensiya na sa ginawa ng asawa ko." Sabi niya.

"Ako nga dapat ang mag sosorry dahil napatay ko siya." Seryosong sabi ko.

"Nagpapasalamat nga ako, di ko siya totoong asawa di din siya ang ama ni Elias.

"Sige po, mauuna na ako kung pwede lang po ayaw ko munang marinig ang name ni Elias." Sabi ko at agad lumabas.

Galit ako kay Elias, binaril niya si Kuya at kung di niya sana agad binaril yung tauhan niya hindi niya isasangga si manang, kaya ko naman silang labanan kung di kasama ang mga mahal ko.

Dahil ang kahinaan ko ay ang mga taong mahahalaga saakin.

•

Agad akong pumasok sa room 14 kung nasaan si kuya.

"Mommy, kamusta si Kuya Andrew?" Tanong ko kay mommy.

"Ate." Sabi ni Shakayla.

"Samantha?"

"Ang kapal naman ng mukha mong tawagin siyang mommy, wala ka ngang kwenta eh." Galit na sabi ni ate Sharmaine.

"Sorry ate Sha." Sabi ko.

"Ang kapal mo naman ng mukha mong magpakita saamin, ewan ko kung bakit nagpabaril si Andrew para lang sa walang kwentang kagaya mo." Walang emosyon na sabi ni ate Sav.

Agad naman bumakas at ang pinto at kasabay noon ang pagsampal ni Ate Savannah saakin halos napaupo ako sa sobrang lakas.

"Ate, pwede bang kumalma ka wala kang alam kaya maraming napapahamak minsan dahil hindi kayo marunong makinig, satingin niyo ba magiging masaya si bro kapag nalaman niyang sinasaktan niyo si Sam." Sabi ni kuya Andrei.

"Ate Sav bakit mo naman po siya sinampal, ate Sam okay ka lang." Tanong niya saakin.

Umiling lang ako at agad tumakbo, unting unting bumuhos ang luha ako, dahil sa pagtakbo ko di ko namalayan na nandito na pala ako sa rooftop.

Kung tatalon nalang kaya ako? Wala naman may pakialam saakin eh?

Five Floor ito, kaya sure akong mamatay ako. Atleast nakilala na ni Akirra at Akinna ang daddy nila.

Akmang tatalon na sana ako ng tawagin ako ni Mommy Alexa kasunod si Daddy.

"Wag mong gawin yan?" Sabi ni Daddy.

"Anong karapatan niyong pigilan ako, kahit minsan ba inisip niyo kung okay lang ako kung maayos lang ako?" Galit na sigaw habang umiiyak.

Kimberly's PoV

"Tangina! Kung may masamang mangyari sa kapatid ko, kahit ate ko kayo at kahit ilang beses kayong magmakaawa di ko kayo papatawarin." Sabi ni Kuya Andrei kina ate Sha at Ate Sav.

"Argh, ang ingay niyo natutulog ako nasaan si S-sam?" Nanghihinang sabi ni Kuya Andrew.

"Ang bilis mo naman magising kuya?" Tanong ni Shakayla.

"Tsk! Daplis lang naman eh nahimatay lang ako kasi nakakita ako ng lubid kanina." Sabi niya.

"Tatalon si Sam sa Rooftop?" Sabi ni Andrei.

"Ano?" Gulat na sabi ni Kuya Andrew.

"Ano bang nangyayari?" Tanong ni Ate Sav.

"Sinaktan mo ate, sinaktan mo ang kapatid natin." Galit na sigaw ni Kuya Andrei.

"Kim, alalayan mo ako." Nanghihinang sabi ni Kuya Andrew.

"Sige kuya." Sabi ko.

"Ba't di niyo agad sinabi." Sabay na sabi ni Ate Sav at ni Ate Sha.

"Kasi sarado ang utak niyo." Galit na sigaw ni kuya.

"Tama nga ang hinala ko." Sabi ni Shakayla.

Sabay sabay kaming pumunta sa Rooftop.

"Anong karapatan niyong pigilan ako, kahit minsan ba inisip niyo kung okay lang ako kung maayos lang ako?" Galit na sigaw ni ate Sam habang nakatalikod saamin.

Note; May Phobia si Andrew sa lubid. Noong nag-aaral kasi sila mag nag bikti sa school nila at siya ang unang nakakita. At hindi niya yun malimot-limutan.

Samantha Icey's PoV

"Anak naman, bumaba na tayo." Umiiyak na sabi ni Mom.

"Sinasabi mo lang yan mommy, para mapaalis mo ako dito?" Umiiyak na sabi ko.

"Masaya akong mamatay dahil kahit di niyo nakita ang halaga ko, ginawa ko ang tungkulin ko, inalagaan ko at binantayan ko ang mga kapatid ko kahit galit sila saakin." Umiiyak na sabi ko.

"Alam niyo ba kung gaano kasakit ang mabalewala? At masabihan ng bobo, tanga at walang kwenta." Galit ma sigaw ko.

"Bakit ba lahat nalang kayo hindi niyo maintindihan, alam kung naging mabuti ako mommy pero ewan ko lang sa tingin mo." Sabi ko.

"Binapabantayan ko kayo kahit akala ko dito niyo ako anak, pero ngayon naawa ako sa sarili ko, gusto ko mamatay erkey na saakin, kasi bati na kami ni kuya Andrei at ni kim." Sabi ko at umiiyak habang nakatingin sa baba nahihilo ako amputa.

"Alam niyo ba kung anong plano ko sana? Sa Birthday ni Denver sasabihin ko lahat at isu-surprise silang buhay ako at ako ang kapatid nila." Umiiyak na sabi ko at agad na pinunasan ang luha ko.

"Pero ang tanga ko kapag nakita nila ako matutuwa kasi buhay ako, ang tanga ko at nag expect ako." Sabi ko.

"At ikaw dad? Wag kang mag-kunwaring mahalaga ako sayo." Galit na sigaw ko at humarap sakanya.

Pero nagulat nalang ako ng makita nandito silang lahat na pamilya ko.

"Ate wag mong ituloy yan." Umiiyak na sabi ni Kim.

"No kim, deserve ko ito." Umiiyak na sabi ko at nginitian siya.

"Wag ka munang magsalita kim, di kita tinuraan ng ganyan nagsasalita pa ako eh bago tumalon ang pangit niyong ka bonding, sige na nga tatalon nalang ako." Sabi ko.

Akmang tatalon ulit ng pigilin ako ni kuya andrew.

"Sis, diba nangako saakin na di mo ako iiwan pero bakit tatalon ka nalang." Sabi niya.

"Kuya Andrew, pagod na pagod na ako pagod na akong masabihan ng masasakit na salita, at mas lalong pagod na akong masabihan ng kaya ko pa." Sabi ko at iniiwasan na wag tumulo ulit ang luha.

"I'm sorry Sam." Sabi ni Ate Sav at ate Sha.

"Tsk! Wag kayong feeling na may care saakin mga ate, baka umasa ulit ako marupok pa naman ako." Sabi ko.

"Pero mom dad, naging mahalaga ba talaga ako sainyo?" Tanong ko sakanila.

"Oo naman anak kaya bumaba kana diyan." Sabay na sabi nila at akmang lalapit saakin ng pigilan ko sila.

"Isang lapit niyo saakin tatalon ako." Sabi ko. Pangit nilang ka bonding.

Dipa ako tapos eh.

-----

Don't forget to vote, comment and Share. Pbstars!🦋

Eedit ko nalang ito kapag wala ng ginagawa haha. Loveyou all. Aral ng mabuti. ❤️

Fb page; Shinelikeastar_13

YT Channel; Shinelikeastar_13