Back
/ 30
Chapter 8

🏬Classmate🏬

delicate to kookv❶{oneshort collection}

Unicide

အတန်းဖော်ကနေ အခန်းဖော်အဖြစ်သို့...

မျက်စိရှေ့က ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ taehyungဆီဖြေးဖြေးချင်းလျှောက်သွားလိုက်ရင်း မုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည်...သူ့လက်နှစ်ဖက်လုံးကို taehyungပေါင်ပေါ်တင်လိုက်တော့ ကိုယ်လုံးလေတုန်တက်သွားပြီးတပ်ထားတဲ့မျက်မှန်အောက်ကနေ မျက်ဝန်းလေးပင့်ကာကြည့်လာတဲ့ ထိုကောင်လေးရဲ့ချစ်စဖွယ် အမူအရာ​လေးကြောင့် jungkookတစ်ယောက် ထိုကောင်လေးအပေါ်အချစ်တွေပိုလာရသည်...တခါတည်းဒီနေရမှာပင် jungkookထိုကောင်လေးကို ချစ်ပစ်ချင်စိတ်တွေပေါက်လာသည်...

- ဟိုလေ jungkook ငါ အိပ်ချင်တယ်

မဝံ့မရဲလေးသံလေးက ကြောက်ရွံ့မှုတွေရောယျက်နေတာသိသာသည်...

- ကိုယ်ကမှ မအိပ်ချင်သေးတာ တစ်ခန်းတည်းကျပြီးမှ အကျိုးရှိအောင်တစ်ခုခုတော့လုပ်သင့်တယ်မထင်မိဘူးလား ထယ်

ခပ်တည်တည်မျက်နှာဘေးနဲ့ မျက်ဝန်းတည့်တည့်စိုက်ကြည့်ရင်း ပြန်ဖြေလိုက်တော့  ကတုန်ကယင်လေးနဲ့ပင်...

- ဒါ ဒါပေမယ့် ငါ အိပ်ချင်နေပြီ ခရီးလည်းပန်းလာတယ်လေ အဲ့ဒါကြောင့်အိပ်ရအောင်နော်

ပြန်ပြောပုံလေးက ဆွဲစပ်လုပ်ပစ်ချင်စရာကောင်းလောက်အောင် ချစ်ဖို့ကောင်းနေပြန်တာကြောင့် ဒီကလူကမခံနိုင်တော့...ထိုစိတ်ကိုအတက်နိုင်ဆုံးပြန်ထိန်းချုပ်ရင်း လေသံကို အတည်ငြိမ်ဆုံးဖြစ်အောင်ပြင်ကာ

- နှစ်ယောက်တည်းရှိနေမှတော့ ဘာလို့အိပ်နေအုံးမှာလဲ...

- ဟမ်??

ဂျောင်ကုစကားကြောင့် ထယ်လန့်သွားတယ်ထင်သည်...ကိုယ်လုံးလေး နောက်ရို့ကာအိပ်ယာပေါ်တဖြေးဖြေးတိုးတက်သွားသည်...

jungkookတစ်ယောက် taehyungဆိုတဲ့ ဒီကောင်လေးကို သတိထားခဲ့မိတာ သူ×××ကျောင်းသို့ပြောင်းလာကတည်းကဖြစ်သည်...အတန်းထဲမှ စာအတော်ဆုံး ဖြစ်သလိုကျောင်းမှာလည်းပေါ်ပြူလာဖြစ်နေတဲ့ ထိုကောင်းလေးသတင်းတွေကြောင့်သူစိတ်ဝင်စားမိသည်...ထိုကောင်လေးအကြောင်းတွေကို တိတ်တိတ်လေးလိုက်စုံစမ်းမိသည်...ထိုအချိန်မှာပဲ ကိုဟ့်ကိုကိုယ်ရိပ်မိသွားခဲ့တာ သူ့နှလုံးသားဟာ ထိုကောင်လေးအပေါ်မှာ ပုံမှန်မဟုတ်ခဲ့ဘူးဆိုတာပင်...

တနေ့မှာတော့ ထိုကောင်လေးကိုအရယူနိုင်မယ့်အချိန်ကို ကံကြမာကဖန်ဆင်းပေးလေတော့သည်...ကျောင်းက လိုက်ပို့ပေးသည့် လေ့လာခရီးတစ်ခုတွင်ဖြစ်သည်...ကံကောင်းချင်တော့ သူ့နဲ့တစ်ခန်းတည်းကျတဲ့ပါတနာဟာ သူချစ်တယ့်ထိုကောင်လေးဖြစ်နေသည်လေ...

jungkook ထယ့်မျက်မှန်လေးကို ချွတ်ပေးလိုက်ရင်း

- ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ jungkook

- ဘာလုပ်မလဲဆိုတော့ မင်းလေးကိုချစ်ချင်တာ

ထိုသို့ညုတုတုပြောရင်း သူ့မျက်နှာကိုထယ့်နဲ့ နီးစပ်သည်တက်နီးစပ်အောင်တိုးသွားလိုက်တော့

- ဟင် ဟင့်အင်း jungkook အဲ့လိုမလုပ်ပဲ အိပ် အိပ်ရအောင်နော် ငါအိပ်ချင်နေပြီ အိပ်ရအောင်လို့

- ကိုယ်မှမအိပ်ချင်သေးဘဲကိုကွာ ပျော်စရာလေးတွေမဖန်တီးချင်ဘူးလား

- ဟင့်အင်း အိပ်ချင်တာပဲသိတယ် jungkookမအိပ်ချင်လည်းနေတော့ ထယ်ကတော့အိပ်တော့မယ်

ဘာမှတောင်မလုပ်ရသေးဘဲ ခေါင်းရမ်းကာအသည်းအသန်ငြင်းဆန်နေတဲ့ ထိုကျားပေါက်လေးကိုကြည့်ရင်း jungkookဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ ခေါင်းမော့ကာရယ်မောပစ်လိုက်မိသည်...

သူ့အပြုအမူကို ထူးဆန်းသလိုလေးပြူးကြည့်နေတဲ့ ထယ့်ကို ခပ်စိမ်စိမ်းပြန်ကြည့်ကာ...

- ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ

- .......

- ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့ အပိုင်သိမ်းပစ်ချင်နေပြီ အဲ့ဒါမင်းလေးသိလား

ပြောလည်းပြော လက်ကလည်းထယ့်လက်တစ်ဖက်ကိုကိုင်ကာ သူ့ရင်ဘက်ပေါ်တင်ပေးလိုက်ရင်း

- ထယ်မခံစားမိဘူးလား

- .......

ထယ်ခမျာ jungkookစကညးတွေကြောင့် ရှက်လွန်းလို့နားရွက်ဖျားလေးတွေပင်နီရဲကာ ခေါင်းကိုငုံထားပြီး ဘာစကားမှလဲပြန်မပြော...သေချာနေပါပြီ ဒီပုံစံအတိုင်းဆို ပါးလေးနှစ်ဖက်လည်း ရဲတွက်နေမှာပဲ...

- ကိုယ့်ရင်ခုန်သံတွေကို နည်းနည်းမှမစာပေးနိုင်ဘူးလား ထယ်ရယ်

အသံတိတ်ကာဘာတုန့်ပြန်မှုမှမရှိတဲ့ ထယ့်မျက်နှာလေးကို မေးစေ့ကနေဆွဲမော့လိုက်ပြီး မျက်ဝန်းတိူ့အားဆုံကြည့်ကာ...

- ချစ်တယ်...

ထယ့်မျက်ဝန်းလေး အရောင်လတ်လာသည်...

- အဲ့လိုလေးသာဆက်ကြည့်နေရင် ကိုယ်တကယ်ထိန်းချုပ်တာနိုင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး

- ဘယ်သူကလည်း ထိန်းချုပ်ခိုင်းနေလို့လဲ

တိုးတိုးလေးဆိုလိုက်တဲ့ ထယ့်စကားကြောင့်Jungkookကိုယ့်နားကိုယ်ပင်မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်...

- ထယ် ဘာကိုဆိုလို

- ကြောက်လို့

- မင်းကိုကြောက်လို့ ဒါပေမယ့် ငါလေ ငါလည်း

တဝက်တပြတ်နဲ့အသံတိမ်ဝင်ကာခေါင်းညိတ်သွားတဲ့ ထယ့်ပုံစံလေးက Jungkookရဲ့ သိချင်စိတ်တွေကို ထပ်မံရေလောင်းပေးလိုက်သလို...ထယ့်လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ

- ထယ်က ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ကိုယ့်ကိုပြောပြပါနော်

ထိုအခါမှမခို့တရို့လေးပြန်ကြည့်ကာ

- ငါလည်းမင်းချစ်တယ် ဒါပေမယ့် ကြောက် ကြောက်လို့ မပြောရဲ အင့်

jungkookဆွဲဖက်လိုက်တာကြောင့် ထယ့်ခမျာအင့်ခနဲ အသံထွက်သွားသည်..

- ထယ်ရယ် ပျော်လိုက်တာ မထင်မှတ်ထားတဲ့ကိစ္စမို့ အရမ်းပျော်တာပဲကွာ

- အင့် jung jungkook ခနလွှတ်ပါအုံး

ထိုအခါမှjungkookလည်း ထယ့်ကိုသူတင်းနေအောင်ဖက်ထားမိတာကို ပြန်သတိဝင်ပြီး...

- အာ ဆောရီးနော်ထယ် ကိုယ်အရမ်းပျော်သွားလို့

ထိုခါမှ ထယ်ကပြန်ပြုံးပြသည်...သူအနှစ်သက်ရဆုံး လေးထောင့်ကျတဲ့အဲ့ဒိအပြုံးလေးလေ...ပြုံးပြနေတဲ့ ထယ့်မျက်နှာလေးကိုလက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲယူလိုက်ပြီး သူ့ရင်နှင့်အမျှတောင့်တနေခဲ့ရတဲ့ ထိုနှုတ်ခမ်းသားနုနုကိုအာရုံခံတော့သည်...

ထယ်ကလည်းမငြင်း သူ့အနမ်းတွေကိုတောင်ပြန်တုန့်ပြန်သေးသည်...အတန်ကြာအောင်နမ်းအပြီးမှာတော့ jungkookရဲ့နှုတ်ခမ်းတို့သည် ထယ့်လည်ပင်းသားဖွေးဖွေးဆီဦးတည်ရင်း အမှတ်အသားလှလှပေးပြန်သည်...

- အင့် jungkook ဟာ့ အာ့

လို့ တစ်ချက်တစ်ချက်ညီးလိုက်တိုင်း jungkookစိတ်တွေကြွလာကာ လူကမသိလိုက်ခင်မှာပဲ ထယ့်အင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပြီးနေပြီ...

ဘာအပေါ်ယံအဝတ်အစားမှရှိမနေတော့ပဲ လစ်ဟာနေတဲ့ထယ့်ကိုယ်ခုံးလေးကို နေရာအနှံ့လိုက်ကြည့်ရင်း အာခေါင်တွေခြောက်ကပ်ရင်း စိတ်တို့ကြွလာကာအောက်ဘက်က သူ့အကောင်ဟာလည်းထောင်မတ်လာပြီး အချက်ပြလာသည်မို့ နဖူးပေါ်ကဆံပင်တွေကို လက်နဲ့တစ်ချက်သပ်တင်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲချလိုက်သည်ဆိုသည်နှင့် တခါတည်းအပြင်ဘက်ငေါက်ခနဲ ထွက်လာတဲ့သူ့ညီဘွား...

Jungkookရဲ့အကြောစိမ်းတွေ ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့အရာကိုကြည့်ရင်း ထယ်မျက်လုံးပြူးသွားရသည်...

သူ့ သူ့ဟာကြီးက ငါနဲ့တောင်ဆံ့ပါ့မလားလို့ တွေးပူနေတုန်း Jungkookအရာဟာ ထယ့်ကိုယ်ထဲသို့ စတင်ချည်းနင်းဝင်ရောက်လာတော့သည်...ပထမဆုံးမို့ စိမ်းသက်သက်ကြီးခံစားနေရပေမယ့် အကြမ်းတမ်းကြီးမဟုတ်တာကြောင့် ထယ်တစ်မျိုးလေးခံစားလို့ကောင်းနေသည်...

jungkookအရာက အတန်ငယ်ကြီးသည်မို့ အစပိုင်းမှာမနည်းချော့သွင်းနေရသည်...ထယ့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်တော့နာကျင်မှုကြောင့်ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်နေသည်...ထို့ကြောင့်ထယ့်အား နာကျင်မှုမှသက်သာစေရန် ကိုယ်ကိုကိုင်းကာထယ့်နှုမ်ခမ်းသားလွှာလေးအား ငုံထွေးပေးလိုက်ပြီး အောက်ပိုင်းကိုတော့ ပုံမှန်လေး အဆက်မပြတ်လှုပ်ရှားပေးနေလိုက်သည်...

- ဟင့် အာ့ အ

တစ်ချက်တစ်ချက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆောင့်မိချိန်ဆို ထယ့်ခမျာနမ်းနေတဲ့သူ့နှုတ်ခမ်းအား သွားလေးနဲ့ဖိကိုက်လာသည်...

သို့ပေမယ့်သူခံနိုင်သည်...ယခု ထယ်ခံစားနေရတဲ့နာကျင်မှုနဲ့ယှဥ်ရင် ထိုမျှလောက်အကိုက်ခံရခြင်းသည် jungkookအတွက်တော့ မပြောပလောက်ပေ...

- အင့် jungkook ဟာ့ ဟ

- ထယ်ရာ အင့်မ့်မ့် ရှီးးး နွေးနေရောပဲကွာ...

- ဟင့် အာ့ အာ့ ဟား အွင်း

- ကိုယ့်နာမည်ကိုညီးပေး ထယ်

- အင့် Jungkook ချစ် ချစ်တယ် ဟာ့ အရမ်း

ထယ့်ရဲ့ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားက jungkookအတွက်ဘဟ်လောက်အားဖြစ်စေလဲ ထယ်မသိ...

- ဟား ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ ထယ်ရာ ဟာ့ အင့် ကိုယ့်ဟာကိုညစ်ထားတာ ကျပ်နေရောပဲ ကျစ် ကြိုက်တယ်ကွာ ဟားးး အွန့်မ့်မ့်

-အောက်ကလည်းF**kရင်း နှုတ်ခမ်းတို့ကလည်း အဆက်မပြတ်နမ်းနေရင်း

- အာ့ ထယ် ပြီးချင်ပြီ jungkook

- အွန်း ထယ် ကိုယ်တို့တူတူပြီးရအောင်နော် ဟာ့ ဟားးး

အချက်20လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ချပေးလိုက်ပြီး သူ့အရည်တွေအားလုံးကို ထယ့်ကိုယ်ထဲလွှတ်ထည့်လိုက်သည်...နွေးခနဲအသိကြောင့် ထယ်ကြက်သီးတွေပါထသွားရသည်...ခရီးပန်းလာတာကတစ်ကြောင်း jungkookချစ်ပစ်လိုက်သည်က တစ်ကြောင်းကြောင့် ထယ့်ခမျာဟန်တောင်မတောင်နိုင်ရှာပဲ တစ်ချိုးတည်းအိပ်ပျော်သွားတော့သည်...

ရင်ခွင်ထဲက ထယ့်လေးကချွေးတွေနဲ့ရွဲနေသည်မို့နဖူးမှာကပ်နေတဲ့ ဆံနွယ်လေးတွေကို ညင်သာစွာသပ်တင်ပေးလိုက်ပြီး နဖူးပြင်လေးကိုခပ်ဖွဖွလေးတစ်ချက်နမ်းကာ

- ကျေးဇူးပါထယ် မင်းရဲ့ပထမဆုံးဆိုတဲ့အရာအားလုံးကို ကိုယ့်ကိုသိမ်းပိုက်ခွင့်ပေးလို့ အရမ်းချစ်တယ်...

ပြီးသည်နှင့် Jungkookလည်း ထယ့်ကိုတင်းနေအောင်ဖက်ထားရင်း သူလည်းထယ်နဲ့တူတူ အိပ်စက်ကာအိမ်မက်ကမ္ဘာဆီသို့...

>>>>>>>>

စောက်ငပျင်းသာသာပါ🙄

ခုတေလာ ဘာမှစိတ်မပါလို့

ဘာမှမလုပ်ပဲနေနေပါတယ်လို့

ဒါလေးတောင် မနည်းtypeထားတာရယ်😁

>>>>>>>>

Zawgyi

အတန္းေဖာ္ကေန အခန္းေဖာ္အျဖစ္သို႔...

မ်က္စိေရွ႕က ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့ taehyungဆီေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ရင္း မုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိဳက္သည္...သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို taehyungေပါင္ေပၚတင္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္လုံးေလတုန္တက္သြားၿပီးတပ္ထားတဲ့မ်က္မွန္ေအာက္ကေန မ်က္ဝန္းေလးပင့္ကာၾကည့္လာတဲ့ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ခ်စ္စဖြယ္ အမူအရာေလးေၾကာင့္ jungkookတစ္ေယာက္ ထိုေကာင္ေလးအေပၚအခ်စ္ေတြပိုလာရသည္...တခါတည္းဒီေနရမွာပင္ jungkookထိုေကာင္ေလးကို ခ်စ္ပစိခ်င္စိတ္ေတြေပါက္လာသည္...

- ဟိုေလ jungkook ငါ အိပ္ခ်င္တယ္

မဝံ့မရဲေလးသံေလးက ေၾကာက္႐ြံ႕မႈေတြေရာယ်က္ေနတာသိသာသည္...

- ကိုယ္ကမွ မအိပ္ခ်င္ေသးတာ တစ္ခန္းတည္းက်ၿပီးမွ အက်ိဳးရွိေအာင္တစ္ခုခုေတာ့လုပ္သင့္တယ္မထင္မိဘူးလား ထယ္

ခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာေဘးနဲ႕ မ်က္ဝန္းတည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ရင္း ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့ ကတုန္ကယင္ေလးနဲ႕ပင္...

- ဒါ ဒါေပမယ့္ ငါ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ ခရီးလည္းပန္းလာတယ္ေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္အိပ္ရေအာင္ေနာ္

ျပန္ေျပာပုံေလးက ဆြဲစပ္လုပ္ပစ္ခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနျပန္တာေၾကာင့္ ဒီကလူကမခံနိုင္ေတာ့...ထိုစိတ္ကိုအတက္နိုင္ဆုံးျပန္ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း ေလသံကို အတည္ၿငိမ္ဆုံးျဖစ္ေအာင္ျပင္ကာ

- ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေနမွေတာ့ ဘာလို႔အိပ္ေနအုံးမွာလဲ...

- ဟမ္??

ေဂ်ာင္ကုစကားေၾကာင့္ ထယ္လန့္သြားတယ္ထင္သည္...ကိုယ္လုံးေလး ေနာက္ရို႔ကာအိပ္ယာေပၚတေျဖးေျဖးတိုးတက္သြားသည္...

jungkookတစ္ေယာက္ taehyungဆိုတဲ့ ဒီေကာင္ေလးကို သတိထားခဲ့မိတာ သူေက်ာင္းသို႔ေျပာင္းလာကတည္းကျဖစ္သည္...အတန္းထဲမွ စာအေတာ္ဆုံး ျဖစ္သလိုေက်ာင္းမွာလည္းေပၚျပဴလာျဖစ္ေနတဲ့ ထိုေကာင္းေလးသတင္းေတြေၾကာင့္သူစိတ္ဝင္စားမိသည္...ထိုေကာင္ေလးအေၾကာင္းေတြကို တိတ္တိတ္ေလးလိုက္စုံစမ္းမိသည္...ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ကိုဟ့္ကိုကိုယ္ရိပ္မိသြားခဲ့တာ သူ႕ႏွလုံးသားဟာ ထိုေကာင္ေလးအေပၚမွာ ပုံမွန္မဟုတ္ခဲ့ဘူးဆိုတာပင္...

တေန႕မွာေတာ့ ထိုေကာင္ေလးကိုအရယူနိုင္မယ့္အခ်ိန္ကို ကံၾကမာကဖန္ဆင္းေပးေလေတာ့သည္...ေက်ာင္းက လိုက္ပို႔ေပးသည့္ ေလ့လာခရီးတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္...ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ သူ႕နဲ႕တစ္ခန္းတည္းက်တဲ့ပါတနာဟာ သူခ်စ္တယ့္ထိုေကာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ေလ...

jungkook ထယ့္မ်က္မွန္ေလးကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ရင္း

- ဘာ ဘာလုပ္မလို႔လဲ jungkook

- ဘာလုပ္မလဲဆိုေတာ့ မင္းေလးကိုခ်စ္ခ်င္တာ

ထိုသို႔ၫုတုတုေျပာရင္း သူ႕မ်က္ႏွာကိုထယ့္နဲ႕ နီးစပ္သည္တက္နီးစပ္ေအာင္တိုးသြားလိုက္ေတာ့

- ဟင္ ဟင့္အင္း jungkook အဲ့လိုမလုပ္ပဲ အိပ္ အိပ္ရေအာင္ေနာ္ ငါအိပ္ခ်င္ေနၿပီ အိပ္ရေအာင္လို႔

- ကိုယ္မွမအိပ္ခ်င္ေသးဘဲကိုကြာ ေပ်ာ္စရာေလးေတြမဖန္တီးခ်င္ဘူးလား

- ဟင့္အင္း အိပ္ခ်င္တာပဲသိတယ္ jungkookမအိပ္ခ်င္လည္းေနေတာ့ ထယ္ကေတာ့အိပ္ေတာ့မယ္

ဘာမွေတာင္မလုပ္ရေသးဘဲ ေခါင္းရမ္းကာအသည္းအသန္ျငင္းဆန္ေနတဲ့ ထိုက်ားေပါက္ေလးကိုၾကည့္ရင္း jungkookဟန္မေဆာင္နိုင္ေတာ့ပဲ ေခါင္းေမာ့ကာရယ္ေမာပစ္လိုက္မိသည္...

သူ႕အျပဳအမူကို ထူးဆန္းသလိုေလးျပဴးၾကည့္ေနတဲ့ ထယ့္ကို ခပ္စိမ္စိမ္းျပန္ၾကည့္ကာ...

- ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ

- .......

- ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ အပိုင္သိမ္းပစ္ခ်င္ေနၿပီ အဲ့ဒါမင္းေလးသိလား

ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္းထယ့္လက္တစ္ဖက္ကိုကိုင္ကာ သူ႕ရင္ဘက္ေပၚတင္ေပးလိုက္ရင္း

- ထယ္မခံစားမိဘူးလား

- .......

ထယ္ခမ်ာ jungkookစကညးေတြေၾကာင့္ ရွက္လြန္းလို႔နား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြပင္နီရဲကာ ေခါင္းကိုငုံထားၿပီး ဘာစကားမွလဲျပန္မေျပာ...ေသခ်ာေနပါၿပီ ဒီပုံစံအတိုင္းဆို ပါးေလးႏွစ္ဖက္လည္း ရဲတြက္ေနမွာပဲ...

- ကိုယ့္ရင္ခုန္သံေတြကို နည္းနည္းမွမစာေပးနိုင္ဘူးလား ထယ္ရယ္

အသံတိတ္ကာဘာတုန့္ျပန္မႈမွမရွိတဲ့ ထယ့္မ်က္ႏွာေလးကို ေမးေစ့ကေနဆြဲေမာ့လိုက္ၿပီး မ်က္ဝန္းတိူ႕အားဆုံၾကည့္ကာ...

- ခ်စ္တယ္...

ထယ့္မ်က္ဝန္းေလး အေရာင္လတ္လာသည္...

- အဲ့လိုေလးသာဆက္ၾကည့္ေနရင္ ကိုယ္တကယ္ထိန္းခ်ဳပ္တာနိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး

- ဘယ္သူကလည္း ထိန္းခ်ဳပ္ခိုင္းေနလို႔လဲ

တိုးတိုးေလးဆိုလိုက္တဲ့ ထယ့္စကားေၾကာင့္Jungkookကိုယ့္နားကိုယ္ပင္မယုံနိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္...

- ထယ္ ဘာကိုဆိုလို

- ေၾကာက္လို႔

- မင္းကိုေၾကာက္လို႔ ဒါေပမယ့္ ငါေလ ငါလည္း

တဝက္တျပတ္နဲ႕အသံတိမ္ဝင္ကာေခါင္းညိတ္သြားတဲ့ ထယ့္ပုံစံေလးက Jungkookရဲ႕ သိခ်င္စိတ္ေတြကို ထပ္မံေရေလာင္းေပးလိုက္သလို...ထယ့္လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ

- ထယ္က ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ ကိုယ့္ကိုေျပာျပပါေနာ္

ထိုအခါမွမခို႔တရို႔ေလးျပန္ၾကည့္ကာ

- ငါလည္းမင္းခ်စ္တယ္ ဒါေပမယ့္ ေၾကာက္ ေၾကာက္လို႔ မေျပာရဲ အင့္

jungkookဆြဲဖက္လိုက္တာေၾကာင့္ ထယ့္ခမ်ာအင့္ခနဲ အသံထြက္သြားသည္..

- ထယ္ရယ္ ေပ်ာ္လိုက္တာ မထင္မွတ္ထားတဲ့ကိစၥမို႔ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲကြာ

- အင့္ jung jungkook ခနလႊတ္ပါအုံး

ထိုအခါမွjungkookလည္း ထယ့္ကိုသူတင္းေနေအာင္ဖက္ထားမိတာကို ျပန္သတိဝင္ၿပီး...

- အာ ေဆာရီးေနာ္ထယ္ ကိုယ္အရမ္းေပ်ာ္သြားလို႔

ထိုခါမွ ထယ္ကျပန္ၿပဳံးျပသည္...သူအႏွစ္သက္ရဆုံး ေလးေထာင့္က်တဲ့အဲ့ဒိအၿပဳံးေလးေလ...ၿပဳံးျပေနတဲ့ ထယ့္မ်က္ႏွာေလးကိုလက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္နဲ႕ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူ႕ရင္ႏွင့္အမွ်ေတာင့္တေနခဲ့ရတဲ့ ထိုႏႈတ္ခမ္းသားႏုႏုကိုအာ႐ုံခံေတာ့သည္...

ထယ္ကလည္းမျငင္း သူ႕အနမ္းေတြကိုေတာင္ျပန္တုန့္ျပန္ေသးသည္...အတန္ၾကာေအာင္နမ္းအၿပီးမွာေတာ့ jungkookရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းတို႔သည္ ထယ့္လည္ပင္းသားေဖြးေဖြးဆီဦးတည္ရင္း အမွတ္အသားလွလွေပးျပန္သည္...

- အင့္ jungkook ဟာ့ အာ့

လို႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ညီးလိုက္တိုင္း jungkookစိတ္ေတြႂကြလာကာ လူကမသိလိုက္ခင္မွာပဲ ထယ့္အကၤ်ီနဲ႕ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ၿပီးေနၿပီ...

ဘာအေပၚယံအဝတ္အစားမွရွိမေနေတာ့ပဲ လစ္ဟာေနတဲ့ထယ့္ကိုယ္ခုံးေလးကို ေနရာအႏွံ႕လိုက္ၾကည့္ရင္း အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္ရင္း စိတ္တို႔ႂကြလာကာေအာက္ဘက္က သူ႕အေကာင္ဟာလည္းေထာင္မတ္လာၿပီး အခ်က္ျပလာသည္မို႔ နဖူးေပၚကဆံပင္ေတြကို လက္နဲ႕တစ္ခ်က္သပ္တင္ကာ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဆြဲခ်လိဳက္သည္ဆိုသည္ႏွင့္ တခါတည္းအျပင္ဘက္ေငါက္ခနဲ ထြက္လာတဲ့သူ႕ညီဘြား...

Jungkookရဲ႕အေၾကာစိမ္းေတြ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့အရာကိုၾကည့္ရင္း ထယ္မ်က္လုံးျပဴးသြားရသည္...

သူ႕ သူ႕ဟာႀကီးက ငါနဲ႕ေတာင္ဆံ့ပါ့မလားလို႔ ေတြးပူေနတုန္း Jungkookအရာဟာ ထယ့္ကိုယ္ထဲသို႔ စတင္ခ်ည္းနင္းဝင္ေရာက္လာေတာ့သည္...ပထမဆုံးမို႔ စိမ္းသက္သက္ႀကီးခံစားေနရေပမယ့္ အၾကမ္းတမ္းႀကီးမဟုတ္တာေၾကာင့္ ထယ္တစ္မ်ိဳးေလးခံစားလို႔ေကာင္းေနသည္...

jungkookအရာက အတန္ငယ္ႀကီးသည္မို႔ အစပိုင္းမွာမနည္းေခ်ာ့သြင္းေနရသည္...ထယ့္မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ေတာ့နာက်င္မႈေၾကာင့္ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနသည္...ထို႔ေၾကာင့္ထယ့္အား နာက်င္မႈမွသက္သာေစရန္ ကိုယ္ကိုကိုင္းကာထယ့္ႏႈမ္ခမ္းသားလႊာေလးအား ငုံေထြးေပးလိုက္ၿပီး ေအာက္ပိုင္းကိုေတာ့ ပုံမွန္ေလး အဆက္မျပတ္လႈပ္ရွားေပးေနလိုက္သည္...

- ဟင့္ အာ့ အ

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးေဆာင့္မိခ်ိန္ဆို ထယ့္ခမ်ာနမ္းေနတဲ့သူ႕ႏႈတ္ခမ္းအား သြားေလးနဲ႕ဖိကိုက္လာသည္...

သို႔ေပမယ့္သူခံနိုင္သည္...ယခု ထယ္ခံစားေနရတဲ့နာက်င္မႈနဲ႕ယွဥ္ရင္ ထိုမွ်ေလာက္အကိုက္ခံရျခင္းသည္ jungkookအတြက္ေတာ့ မေျပာပေလာက္ေပ...

- အင့္ jungkook ဟာ့ ဟ

- ထယ္ရာ အင့္မ့္မ့္ ရွီးးး ႏြေးေနေရာပဲကြာ...

- ဟင့္ အာ့ အာ့ ဟား အြင္း

- ကိုယ့္နာမည္ကိုညီးေပး ထယ္

- အင့္ Jungkook ခ်စ္ ခ်စ္တယ္ ဟာ့ အရမ္း

ထယ့္ရဲ႕ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားက jungkookအတြက္ဘဟ္ေလာက္အားျဖစ္ေစလဲ ထယ္မသိ...

- ဟား ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ထယ္ရာ ဟာ့ အင့္ ကိုယ့္ဟာကိုညစ္ထားတာ က်ပ္ေနေရာပဲ က်စ္ ႀကိဳက္တယ္ကြာ ဟားးး အြန့္မ့္မ့္

-ေအာက္ကလည္းF**kရင္း ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကလည္း အဆက္မျပတ္နမ္းေနရင္း

- အာ့ ထယ္ ၿပီးခ်င္ၿပီ jungkook

- အြန္း ထယ္ ကိုယ္တို႔တူတူၿပီးရေအာင္ေနာ္ ဟာ့ ဟားးး

အခ်က္20ေလာက္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ခ်ေပးလိုက္ၿပီး သူ႕အရည္ေတြအားလုံးကို ထယ့္ကိုယ္ထဲလႊတ္ထည့္လိုက္သည္...ႏြေးခနဲအသိေၾကာင့္ ထယ္ၾကက္သီးေတြပါထသြားရသည္...ခရီးပန္းလာတာကတစ္ေၾကာင္း jungkookခ်စ္ပစ္လိုက္သည္က တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ထယ့္ခမ်ာဟန္ေတာင္မေတာင္နိုင္ရွာပဲ တစ္ခ်ိဳးတည္းအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္...

ရင္ခြင္ထဲက ထယ့္ေလးကေခြၽးေတြနဲ႕႐ြဲေနသည္မို႔နဖူးမွာကပ္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ညင္သာစြာသပ္တင္ေပးလိုက္ၿပီး နဖူးျပင္ေလးကိုခပ္ဖြဖြေလးတစ္ခ်က္နမ္းကာ

- ေက်းဇူးပါထယ္ မင္းရဲ႕ပထမဆုံးဆိုတဲ့အရာအားလုံးကို ကိုယ့္ကိုသိမ္းပိုက္ခြင့္ေပးလို႔ အရမ္းခ်စ္တယ္...

ၿပီးသည္ႏွင့္ Jungkookလည္း ထယ့္ကိုတင္းေနေအာင္ဖက္ထားရင္း သူလည္းထယ္နဲ႕တူတူ အိပ္စက္ကာအိမ္မက္ကမၻာဆီသို႔...

>>>>>>>>

ေစာက္ငပ်င္းသာသာပါ🙄

ခုတေလာ ဘာမွစိတ္မပါလို႔

ဘာမွမလုပ္ပဲေနေနပါတယ္လို႔

ဒါေလးေတာင္ မနည္းtypeထားတာရယ္😁

Share This Chapter