Back
/ 30
Chapter 12

🧜‍♂️Little Mermaid🧜‍♂️

delicate to kookv❶{oneshort collection}

Unicode

ကိုယ်အမြဲစိတ်ကူးယဥ်ခဲ့ရတဲ့ လူသားကမ္ဘာကို ခုကိုယ်တိုင်သွားရတော့မယ်ဆိုတော့ အလွန့်အလွန်ပင်စိတ်လှုပ်ရှားနေလို့ရယ်...

အမြီးလေးလွန့်လွန့် ,လွန့်လွန့်နဲ့ ရေပြင်ကိုဖြတ်ကာ လိုရာအရပ်သို့အမြန်ရောက်အောင်ကူးခတ်နေမိသည်...စိတ်ထဲမှာလည်း အတွေးတွေကလှပါစွာဖွဲ့သီလို့...

- လူသားကမ္ဘာကြီးက နေပျော်လို့ကောင်းမှာပဲ...အသစ်အဆန်းတေလည်းအများကြီးရှိမှာပဲ...ဝတ်စရာတွေကောစားစရာတွေကော အာ အရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းမှာပဲ ဟီးဟီး...

- ဟွန့် ဒါတောင် ခမည်းတော်က ဘာတဲ့ လူသားတွေက ကြောက်ဖို့ကောင်းပြီးယုတ်မာတတ်ကြတယ်ဆိုပဲ...ဟွန်း ယုံပါဘူး...ကိုယ်တိုင်သွားပြီ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ကြုံရမှယုံမယ်...ဟိ တကယ်အဲ့လိုလည်းဖြစ်လာမယ်မထင်ပါဘူး ခ်ခ်...လူသားတွေက စိတ်ထားကောင်းမှာပါ...

ဒီနေ့က ရေအောက်မင်းသားလေး Kim Taehyungရဲ့16နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ဖြစ်သည်...မွေးနေ့မှာ ဖခင်ဖြစ်သူရဲ့ခွင့်ပြုချက်ကိုမရရအောင်တောင်းပြီးမှ ခုလိုမျိုးစွန့်စားခွင့်ရသည်မို့ ပျော်ရွှင်မှုဒီကရီတွေကလည်းမြင့်လို့...လက်ထဲမြဲမြံအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ အပြာရောင်ပုလင်းလေးကိုကြည့်ရင်း...

- ဟိုရောက်တာနဲ့ ရေအောက်မှော်ဆရာကြီးပေးတဲ့ ဒီဆေးရည်ကို သောက်လိုက်ရင် ငါ့မှာလူခြေထောက်တွေရပြီပေါ့ ဟိ ပျော်လိုက်တာ လူခြေထောက်တွေရတော့မယ်ဟေ့ ဟီးဟီး ဟမ်!

ကူးခတ်နေတဲ့လမ်းတစ်ဝက်မှာတင် လျင်မြန်စွာလှုပ်ရှားနေတဲ့သူ့ရဲ့အမြှီးကလေးက တန့်ခနဲဖြစ်သွားရသည်...အကြောင်းကား...

- ဟို ဟိုဟာက?

ထိုအရာကို မျက်လုံးလေးပြူးကာ စိတ်ဝင်တစားကြည့်ရင်း အနားထိရောက်အောင် သတိလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းကူးခတ်သွားသည်...

- ဟမ် လူ လူသားတစ်ယောက်ပဲ

တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဒဏ်ရာတွေနဲ့...တစ်ကိုယ်လုံးလည်း လှုပ်မရအောင် ကြိုးတွေနဲ့လည်းတုတ်ခံထားရသေးတယ်...​ခြေထောက်နှစ်ဖက်စလုံးမှာလည်း ကျောက်ဆောင်လောက်ရှိတဲ့ သံတုံးကြီးတွေကတွဲလောင်းကြီးချည်ထားလို့...

- အသက်ကောရှိသေးရဲ့လား မသိဘူး

ပိုသေချာအောင် အနားနားကပ်ကာကြည့်တော့ ထိုလူ့သွေးခုန်နှုန်းလေးကို ကြားနေရသေးတယ်...

- ဟင် အသက်ရှိသေးတာပဲ ဒါဆို သူ့ကိုငါကယ်မှရတော့မယ်

အတွေးတွေနဲ့တစ်ပြိုင်နက်တည်း ထိုလူ့ခြေထောက်က သံကွင်းကြိုးတွေကိုဖြုတ်ပေးလိုက်ပြီးချိုင်းအောက်ကနေ လက်ကိုလျှိုဝင်ကာခေါ်ဆောင်ရင်း ရေမျက်နှာပြင်ပေါ်ထိ ရောက်အောင် အမြန်ကူးခတ်တော့သည်...

ရေမျက်နှာပြင်ပေါ်ရောက်ပြီဆိုသည်နှင့် အရင်ဦးဆုံးရှာမိတာ ​ကုန်းမြေ...

တနေရာရာမှာတော့ရှိမှာပါ လို့တွေးရင်း ဟိုကူးသည်ကူးဖြင့် လှည့်ပတ်ရှာလိုက်တော့ ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ ကျွန်းတစ်ကျွန်းကိုသွားတွေ့လေတယ်...ဝမ်းသားအားရဖြင့် ထိုကျွန်းသို့ရောက်အောင် အမြန်ကူးခတ်တော့သည်...ကျွန်းပေါ်ရောက်တော့ သူသယ်လာတဲ့လူကို အရင်တင်ပြီး

- ဟူး ခန ဟိုအပေါ်ထိရောက်အောင် သူ့ကိုသယ်ဖို့ဆို ငါ့မှာခြေထောက်တွေရှိမှရမှာ...

ချက်ချင်းပင် မှော်ဆရာပေးတဲ့ပုလင်းလေးကိုအဖုံးဖွင့်ကာ

- ဟူး ခြေထောက်လေးတွေရေ လာလေရော့

ဆိုပြီး တစ်ကျိုက်တည်းအကုန်မော့ချလိုက်လေသည်...ဆေးကုန်ပြီဆိုသည်နှင့် သု့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ စတင်ပြောင်းလဲလာတော့သည်...အမြှီးတွေနေရာမှာ ​ရှည်လျားသွယ်လျတဲ့ ခြေထောက်လှလှလေးတွေ ဖြစ်လာသည်...

- ဟီးးး ငါ့ခြေထောက်လေးတွေက ချစ်စရာလေးတွေ ခ်ခ်

သူ့ခြေထောက်လေးတွေ သူငုံကြည့်ရင်း အပျော်လွန်ကာ မေ့နေတဲ့လူကိုပင် သူသတိမရတော့​ချေ...ထိုလူကတော့ သူထားထားတဲ့နေရာမှာ ဒီတိုင်းပက်လက်လေး...

{ဟိုက သေကပီလားမသိ😩}

- အဲ လမ်းစမ်းလျှောက်ကြည့်အုံးမယ်

ဟုဆိုကာ ချက်ချင်းထရပ်တော့ ဘုန်းခနဲပြန်လဲသည်...ခနလောက်ကြာအောင် လမ်းလျှောက်ကျင့်ပြီးမှ

- ဟီးးးလမ်းလျှောက်ရတာလွယ်သားပဲ

တစ်ယောက်တည်းအတွေးတွေနဲ့ပြုံးဖြီးနေရင်း တစ်စုံတစ်ရာကို ဖျတ်ခနဲသတိရမိသွားသည်...

- အဲ ဟုတ်သားပဲ ငါ့ ငါ့မှာ ဝတ်စရာတွေမှမရှိတာ

{အမလေး ငါလေးသွေးတက်🤦‍♂️}

- အဝတ် အဝတ်ရှာရမယ် ငါကလည်း ဘာလို့အရေးအကြီးဆုံးဟာကိုမှ မေ့နေရတာပါလိမ့်

တစ်ယောက်တည်း အဝတ်ရှာဖို့ ဟိုပြေးဒီပြေးနဲ့ ပြာယာခတ်နေတုန်း

- အဟွတ်! အွတ် ဝေါ့!

- ဟမ် ဘာ ဘာသံ

အသံလာရာကိုပြေးကြည့်တော့ စောနက သူရေအောက်ထဲကနေ ကယ်လာတဲ့လူက လေးဘက်ထောက်ကာ ရေတွေကုန်းအန်နေသည်...ထယ်လည်း အဝတ်ကနောက်မှ ရှာလို့ရတယ်...ဒီလူကိုအရင်ကယ်ရမယ်ဆိုပြီး ထိုလူ့အနားပြေးသွားကာ

- အ အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်

မောကြည့်လိုက်တော့ ဆုံမိသွားတဲ့မျက်ဝန်းတွေ...အို လှရက်လိုက်တာ စိမ်းပြာရောင်မျက်လုံးလေးနဲ့...အဝတ်အစားရယ်လို့ ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ထိုကောင်လေးကြောင့် တံတွေးကို ဂလုခနဲမြည်အောင်မြုချမိသည်...

- ဟိုလေ အဆင်ပြေရဲ့လား ဘာကူညီပေးရမလဲဟင်

သူဘာမှမတုန့်ပြန်မိ မှင်သေသဘောမျိုးနှင့်သာ သူ့မျက်စိရှေ့က နတ်တမျှလှတဲ့ ကောင်လေးကိုငေးစိုက်ကြည့်နေမိသည်...

ဘာတွေဖြစ်ပျက်သွားတာလဲ သူမမှတ်မိတော့...သူဟာ ကြီးမားကျယ်ပြန့်လှတဲ့ တိုင်းပြည်တစ်ခုကို အုပ်ချုပ်ရတဲ့ ဘုရင်ကြီးရဲ့သားတော် မင်းသားလေး Jeon jungkookဖြစ်သည်...

တနေ့ သူတို့မင်းသားသူငယ်ချင်းတစ်စု သင်္ဘောနဲ့ပျော်ပွဲစားထွက်လာတယ် ပြီးတော့ သူတို့သူငယ်ချင်းတွေ သင်္ဘောပေါ်မှာ သောက်စားပျော်ပါးကြတယ်...အဲ့မှာတင် ရုတ်တရက်ရောက်ချလာတဲ့ သင်္ဘောသုံးစီး ပြီးတော့ ပင်လယ်ဓားပြတွေ သူအဲ့ဒါပဲမှတ်မိတော့သည်....

ခုတော့ ဘယ်အရာက သူ့ကိုအဲ့လောက်ပြုစားသွားတာပါလိမ့်...စိုးရိမ်မျက်ဝန်းတွေနဲ့ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်ကာ အဆင်ပြေလားမေးနေတဲ့ကောင်လေးရယ်...အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကိုယ်အဆင်မပြေဘူးကွာ...ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မင်းဘာလို့အဲ့လောက်လှနိုင်ရတာလဲ...

- ဟေ့ ဟေ့လူ အဆင်ပြေရဲ့လားလို့ မေးနေ အု

ထယ့်မေးခွန်းတောင်ဆုံးအောင်မမေးလိုက်ရ...jungkookရဲ့ သန်မာတဲ့လက်တွေက ထယ့်ကိုလုံးလေးကို သဲသောင်ပြင်ပေါ်ဆွဲလှဲပစ်လိုက်သည်..ပြီးသည်နှင့် ထယ့်တစ်ကိုယ်လုံးကို အပေါ်ကအုပ်မိုးထားလေသည်...

- ဟေ့လူ ကျနော့်ကို ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ လွှတ်ဗျာ

အောက်ကနေ သူ့ကိုတွန်းလွှတ်ကာ ရုန်းကန်နေတဲ့ ထိုကောင်လေးရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုစုကိုင်လိုက်ပြီး သဲပြင်နဲ့ကပ်က..

- မလွှတ်နိုင်ဘူး ဒီမှာကြည့် ကိုယ့်ကိုကြည့်စမ်း!

ဟိတ်ဟန်သဘောမျိုးဖြင့် တစ်ချက်အော်လိုက်တော့ မျက်လုံးအဝိုင်းသားနဲ့ပြန်ကြည့်လာတဲ့ ထိုကောင်လေး...

- မင်းဘယ်သူလဲ ကိုယ်မသိဘူး...ဒါပေမယ့် မင်းကို ကိုယ်ချစ်တယ်...

- ဟင်?

- မင်းကို ကိုယ်လက်ထပ်မယ်...

- ဟမ် ဘာ ဘာတွေပြောနေတာလဲ လွှတ်ပါဗျာ

ချုပ်ကိုင်ခံထားရတာတောင် ရအောင်ရုန်းနေတဲ့ ထိုကောင်လေး...jungkookစိတ်တွေမထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်ကာပင် ထယ့်လည်တိုင်လေးကိုငုံ့ကာ အနမ်းတွေခြွေတော့သည်...

- အင့် ဟင့်အင်း မကြိုက်ဘူး အာ့ မလုပ်ပါနဲ့ အဟင့်

ပြွတ်စ်!အွမ်းမ်မ်မ်း~~

လက်နှစ်ဖက်လုံးကိုလွှတ်မထွက်သွားအောင် ဖိကိုင်ကာ ထယ့်နှုတ်ခမ်းကအနမ်းတွေအား အတင်းအကျပ်ပင်အရယူတော့သည်...

ထယ့်စိတ်ထဲမှာတော့ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ..ငါ့ကို သူဘာတွေလုပ်နေတာလဲ...ခမည်းတော်ပြောတာတွေအကုန်မှန်နေပြီလား...လူသားတွေက တကယ်ပဲယုတ်မာရက်စက်ကြတာပါလား...ဖခမည်းတော်ရေ သားတော်လေးကို ကယ်ပါအုံး အီးဟီး...သားတောင် နောင်တတွေရနေပါပြီ ဗြဲ!

အနမ်းခံနေရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် အကိုက်ခံရတာကြောင့် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးက ပေါက်ကာသွေးစလေးတွေပင်ထွက်လာသည်...ထွက်လာတဲ့သွေးတွေကိုလျှာနဲ့လျက်ပေးရင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နေကာ ခံတွင်းထဲတိုးဝင်လာတဲ့ နူးညံ့တဲ့လျှာဖျားလေးကြောင့်ထယ့် ခံစားချက်တွေ တစ်မျိုးတစ်ဖုံပြောင်းလဲလာရသည်...အခုရနေတဲ့ အရာတွေထက်ပိုပြီး တောင့်တလာမိသလို...

- အင့်မ်မ့်! ပြွတ်စ် ဟာ့ အင်းမ်မ်မ်း~

ဘာလဲ..ငါဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ...ငါ ငါ အခုညီးနေမိတာလား...

အတန်ကြာအောင် အနမ်းချင်းတိုက်ပွဲဝင်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းလေးကိုအလွတ်ပေးလိုက်သည်...ပတ်ဝန်းကျင်ပေါ်ကျရောက်နေတဲ့ နီဆွေးဆွေးနေရောင်ကြောင့် နဂိုရွှေဝါရောင်သန်းတဲ့ ထယ့်အသားအရေလေးတွေက ပြောင်စိုစိုလေးဖြစ်နေသည်...

ပြစ်မဲ့ကင်းမဲ့စွာလှနေတဲ့ ကောင်လေးကိုကြည့်ကာ အောက်ကအရာကဖောင်းကြွလာသည်မို့ ချက်ချင်းဘောင်းဘဲဇစ်ကိုဆွဲချကာ ထယ့်ရှေ့မှာတင် လက်နဲ့သူ့အရာသူအပေါ်အောက်တိုက်ချနေသည်..

ထယ်ကြည့်လိုက်တော့ ဟမ် သူ့ဟာနဲ့ငါ့ဟာက တူတူပဲကိုး...အဲ့ အဲ့ဒါသူဘာလုပ်နေတာလဲ...jungkookလုပ်နေတာကို စိတ်ဝင်တစားကြည့်ရင်း သူပါလိုက်လုပ်ချင်စိတ်တွေဖြစ်လာသည်...

ထိုကြောင့် သူ့ဟာလေးသူကိုင်ရင်း jungkookလုပ်သလို အထက်အောက်တိုက်ချနေလိုက်တော့ မရင်းနှီးတဲ့feelingတစ်ချို့ ကိုယ်ထဲတိုးဝင်လာသည်...

- အာ့ အာ့ ဟား~~အင့်မ့်!

လက်ကပိုသွတ်လာလေလေ ပိုကောင်းလေလေမို့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ ထိုfeelingကိုအပြည့်အဝခံစားနေလိုက်သည်...ထိုအချိန်နှာပင် တစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့လက်တစ်စုံက သူ့အရာလေးကိုစုပ်ကိုင်လာသည်...

- အကူအညီလိုရင်ပြောလေကွာ~

- အင့်မ်မ်မ့်! အင့်မ်မ့် ဟာ့ အာ့ အ!

jungkookက ထယ့်ဟာလေးကိုသူ့လက်နဲ့တိုက်ပေးနေပြီး လက်တစ်ဖက်ကလည်းသူ့အရာသူပွတ်နေသည်...jungkookက သူ့အကောင်ကြီးကို ထယ့်အသစ်စက်စက်ခရေဝလေးနဲ့တေ့ပြီးခပ်ဆွဆွလေး နှိုးဆော်ပေးလိုက်တော့ ထယ့်ခမျာမယိုးမယွဖြစ်လာကာ သံသောင်ပေါ်မှာတင် ထွန့်ထွန့်လူးနေတော့သည်...နောက်ဆုံး လွန်ဆန်မရတဲ့သွေးသားကိုသာ အပြစ်ပုံချရင်း...

- ဟား ထည့်ပါတော့! အရမ်းလိုချင်နေပြီမို့ ပေးပါတော့!

ထယ့်တောင်းဆိုချက်ကြောင့် jungkookအဓိပ္ပာယ်ရှိစွာတစ်ချက်ပြုံးရင်း

သူ့ကောင်ကြီးအား ထယ့်ကိုယ်ထဲစတင်ထိုးထည့်လေတော့သည်...ထည့်ထည့်ချင်းမှာပင် ဗိုက်ကိုလာထောက်သည်မို့ ထယ်တစ်ချက်အောင့်တက်က မျက်ရည်ဝဲသွားရသည်...

- ဆောင့်ချက်တွေကိုစတင်တော့ နှစ်ဦးသားနှုတ်မှ ညီးသံတွေပလုံစီလို့ရယ်...

- အား! ကောင်းတယ် ကြိုက်တယ် အရသာရှိတယ် အင်းမ်း~

- အင့်မ့် မြန် မြန်ပေးပါ အာ့ အ!

- အား ကြိုက်လွန်းလို့ မင်းဟာလေးကို နေ့တိုင်းစားချင်ပြီကွာ ရှီးးး!

- စားလို့ရတယ် ဟင့်မ့် နေ့တိုင်းစား ကျနော်လည်းကြိုက်တယ် အာ့ အရမ်းကောင်းတယ် အွင့်မ့်မ့်!

- ဟား ကြိုက်ပြီလေ မင်းဟာလေးတော့ပြဲဖို့သာပြင်ပေတော့ မင်းကိုနေ့တိုင်းစားမယ် အဟာ့ အား!

- အင့်မ့် ရတယ် ဆောင့်ပါအုံး အဲ့နားကို မြန်မြန်လေး အာ့ ဟင့်မ့်!

- ဆောင့်ပေးမယ် ရော့ ရော့ ဟား ကောင်းလွန်းလို့အထဲကနေကို မထုတ်ချင်တော့ဘူး ကျစ်!

ဖက် ဖက်! ဖြန်း ဖြန်း!

ထိုကဲ့သို့ပင်ဆက်ဆံနေရသည်မှာ သဲသောင်ပြင်ပေါ်မှာမို့ နည်းနည်းတော့မလွတ်လပ် ခန္ဓာကိုယ်က တစ်ချက်ဆောင့်တိုင်း သဲတို့နဲ့ပွတ်တိုက်မိကာ တဂျွိဂျွိအသံထွက်နေတော့သည်...ညီးသံတွေနဲ့တဖက်ဖက်ရိုက်သံတွေပါရောယျက်ကာ သဲသောင်ပြင်တစ်လျှောက် ပျံ့နှံ့လို့...

ဤသို့နှင့်ပင် Taehyungတစ်ယောက် မဆီမဆိုင်ဖြင့် လူ့လောကရောက်ရောက်ချင်း ယောက်ျားတစ်ယောက်ကောက်ရသွားလေတော့သည်...

ထိုကဲ့သို့ချစ်ရည်လူးနေသော လူသားလေးနှစ်ယောက်အား ဖန်ခွက်မတစ်သိုက်က ကျောက်ဆောင်တွေနောက်ကနေ မျက်ရည်လေးတစမ်းစမ်းနဲ့ အဝတ်စတွေပါးစပ်ထဲထည့်ကိုက်ကာ ချောင်းကြည့်နေသည်လေ...

{A/N..HD liveကြည့်ခွင့်ရတာ နည်းတဲ့အခွင့်အရေးမဟုတ်ဘူးနော်🤣}

>>>>>>>>>

ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် မယုံနိုင်ဘူး

ငါလေး ဘာလို့အဲ့လောက်လိမ္မာနေတာလဲဆိုတာ😃

ကြယ်နဲ့ဖိဘက်မပေးရင် အကုန်ဆွဲစိပစ်မယ်😝

>>>>>>>>

Zawgyi

ကိုယ္အၿမဲစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ရတဲ့ လူသားကမၻာကို ခုကိုယ္တိုင္သြားရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အလြန့္အလြန္ပင္စိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔ရယ္...

အၿမီးေလးလြန့္လြန့္ ,လြန့္လြန့္နဲ႕ ေရျပင္ကိုျဖတ္ကာ လိုရာအရပ္သို႔အျမန္ေရာက္ေအာင္ကူးခတ္ေနမိသည္...စိတ္ထဲမွာလည္း အေတြးေတြကလွပါစြာဖြဲ႕သီလို႔...

- လူသားကမၻာႀကီးက ေနေပ်ာ္လို႔ေကာင္းမွာပဲ...အသစ္အဆန္းေတလည္းအမ်ားႀကီးရွိမွာပဲ...ဝတ္စရာေတြေကာစားစရာေတြေကာ အာ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမွာပဲ ဟီးဟီး...

- ဟြန့္ ဒါေတာင္ ခမည္းေတာ္က ဘာတဲ့ လူသားေတြက ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းၿပီးယုတ္မာတတ္ၾကတယ္ဆိုပဲ...ဟြန္း ယုံပါဘူး...ကိုယ္တိုင္သြားၿပီ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ႀကဳံရမွယုံမယ္...ဟိ တကယ္အဲ့လိုလည္းျဖစ္လာမယ္မထင္ပါဘူး ခ္ခ္...လူသားေတြက စိတ္ထားေကာင္းမွာပါ...

ဒီေန႕က ေရေအာက္မင္းသားေလး Kim Taehyungရဲ႕16ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕ျဖစ္သည္...ေမြးေန႕မွာ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ကိုမရရေအာင္ေတာင္းၿပီးမွ ခုလိုမ်ိဳးစြန့္စားခြင့္ရသည္မို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈဒီကရီေတြကလည္းျမင့္လို႔...လက္ထဲၿမဲၿမံေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အျပာေရာင္ပုလင္းေလးကိုၾကည့္ရင္း...

- ဟိုေရာက္တာနဲ႕ ေရေအာက္ေမွာ္ဆရာႀကီးေပးတဲ့ ဒီေဆးရည္ကို ေသာက္လိုက္ရင္ ငါ့မွာလူေျခေထာက္ေတြရၿပီေပါ့ ဟိ ေပ်ာ္လိုက္တာ လူေျခေထာက္ေတြရေတာ့မယ္ေဟ့ ဟီးဟီး ဟမ္!

ကူးခတ္ေနတဲ့လမ္းတစ္ဝက္မွာတင္ လ်င္ျမန္စြာလႈပ္ရွားေနတဲ့သူ႕ရဲ႕အျမႇီးကေလးက တန့္ခနဲျဖစ္သြားရသည္...အေၾကာင္းကား...

- ဟို ဟိုဟာက?

ထိုအရာကို မ်က္လုံးေလးျပဴးကာ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ရင္း အနားထိေရာက္ေအာင္ သတိေလးနဲ႕ ေျဖးေျဖးခ်င္းကူးခတ္သြားသည္...

- ဟမ္ လူ လူသားတစ္ေယာက္ပဲ

တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ဒဏ္ရာေတြနဲ႕...တစ္ကိုယ္လုံးလည္း လႈပ္မရေအာင္ ႀကိဳးေတြနဲ႕လည္းတုတ္ခံထားရေသးတယ္...ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္စလုံးမွာလည္း ေက်ာက္ေဆာင္ေလာက္ရွိတဲ့ သံတုံးႀကီးေတြကတြဲေလာင္းႀကီးခ်ည္ထားလို႔...

- အသက္ေကာရွိေသးရဲ႕လား မသိဘူး

ပိုေသခ်ာေအာင္ အနားနားကပ္ကာၾကည့္ေတာ့ ထိုလူ႕ေသြးခုန္ႏႈန္းေလးကို ၾကားေနရေသးတယ္...

- ဟင္ အသက္ရွိေသးတာပဲ ဒါဆို သူ႕ကိုငါကယ္မွရေတာ့မယ္

အေတြးေတြနဲ႕တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ထိုလူ႕ေျခေထာက္က သံကြင္းႀကိဳးေတြကိုျဖဳတ္ေပးလိုက္ၿပီးခ်ိဳင္းေအာက္ကေန လက္ကိုလွ်ိုဝင္ကာေခၚေဆာင္ရင္း ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚထိ ေရာက္ေအာင္ အျမန္ကူးခတ္ေတာ့သည္...

ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ အရင္ဦးဆုံးရွာမိတာ ကုန္းေျမ...

တေနရာရာမွာေတာ့ရွိမွာပါ လို႔ေတြးရင္း ဟိုကူးသည္ကူးျဖင့္ လွည့္ပတ္ရွာလိုက္ေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႕ ကြၽန္းတစ္ကြၽန္းကိုသြားေတြ႕ေလတယ္...ဝမ္းသားအားရျဖင့္ ထိုကြၽန္းသို႔ေရာက္ေအာင္ အျမန္ကူးခတ္ေတာ့သည္...ကြၽန္းေပၚေရာက္ေတာ့ သူသယ္လာတဲ့လူကို အရင္တင္ၿပီး

- ဟူး ခန ဟိုအေပၚထိေရာက္ေအာင္ သူ႕ကိုသယ္ဖို႔ဆို ငါ့မွာေျခေထာက္ေတြရွိမွရမွာ...

ခ်က္ခ်င္းပင္ ေမွာ္ဆရာေပးတဲ့ပုလင္းေလးကိုအဖုံးဖြင့္ကာ

- ဟူး ေျခေထာက္ေလးေတြေရ လာေလေရာ့

ဆိုၿပီး တစ္က်ိဳက္တည္းအကုန္ေမာ့ခ်လိဳက္ေလသည္...ေဆးကုန္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ သု႔ခႏၶာကိုယ္ဟာ စတင္ေျပာင္းလဲလာေတာ့သည္...အျမႇီးေတြေနရာမွာ ရွည္လ်ားသြယ္လ်တဲ့ ေျခေထာက္လွလွေလးေတြ ျဖစ္လာသည္...

- ဟီးးး ငါ့ေျခေထာက္ေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြ ခ္ခ္

သူ႕ေျခေထာက္ေလးေတြ သူငုံၾကည့္ရင္း အေပ်ာ္လြန္ကာ ေမ့ေနတဲ့လူကိုပင္ သူသတိမရေတာ့ေခ်...ထိုလူကေတာ့ သူထားထားတဲ့ေနရာမွာ ဒီတိုင္းပက္လက္ေလး...

{ဟိုက ေသကပီလားမသိ😩}

- အဲ လမ္းစမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္အုံးမယ္

ဟုဆိုကာ ခ်က္ခ်င္းထရပ္ေတာ့ ဘုန္းခနဲျပန္လဲသည္...ခနေလာက္ၾကာေအာင္ လမ္းေလွ်ာက္က်င့္ၿပီးမွ

- ဟီးးးလမ္းေလွ်ာက္ရတာလြယ္သားပဲ

တစ္ေယာက္တည္းအေတြးေတြနဲ႕ၿပဳံးၿဖီးေနရင္း တစ္စုံတစ္ရာကို ဖ်တ္ခနဲသတိရမိသြားသည္...

- အဲ ဟုတ္သားပဲ ငါ့ ငါ့မွာ ဝတ္စရာေတြမွမရွိတာ

{အမေလး ငါေလးေသြးတက္}

- အဝတ္ အဝတ္ရွာရမယ္ ငါကလည္း ဘာလို႔အေရးအႀကီးဆုံးဟာကိုမွ ေမ့ေနရတာပါလိမ့္

တစ္ေယာက္တည္း အဝတ္ရွာဖို႔ ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႕ ျပာယာခတ္ေနတုန္း

- အဟြတ္! အြတ္ ေဝါ့!

- ဟမ္ ဘာ ဘာသံ

အသံလာရာကိုေျပးၾကည့္ေတာ့ ေစာနက သူေရေအာက္ထဲကေန ကယ္လာတဲ့လူက ေလးဘက္ေထာက္ကာ ေရေတြကုန္းအန္ေနသည္...ထယ္လည္း အဝတ္ကေနာက္မွ ရွာလို႔ရတယ္...ဒီလူကိုအရင္ကယ္ရမယ္ဆိုၿပီး ထိုလူ႕အနားေျပးသြားကာ

- အ အဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္

ေမာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆုံမိသြားတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ...အို လွရက္လိုက္တာ စိမ္းျပာေရာင္မ်က္လုံးေလးနဲ႕...အဝတ္အစားရယ္လို႔ ဗလာျဖစ္ေနတဲ့ ထိုေကာင္ေလးေၾကာင့္ တံေတြးကို ဂလုခနဲျမည္ေအာင္ျမဳခ်မိသည္...

- ဟိုေလ အဆင္ေျပရဲ႕လား ဘာကူညီေပးရမလဲဟင္

သူဘာမွမတုန့္ျပန္မိ မွင္ေသသေဘာမ်ိဳးႏွင့္သာ သူ႕မ်က္စိေရွ႕က နတ္တမွ်လွတဲ့ ေကာင္ေလးကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္...

ဘာေတြျဖစ္ပ်က္သြားတာလဲ သူမမွတ္မိေတာ့...သူဟာ ႀကီးမားက်ယ္ျပန့္လွတဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ခုကို အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕သားေတာ္ မင္းသားေလး Jeon jungkookျဖစ္သည္...

တေန႕ သူတို႔မင္းသားသူငယ္ခ်င္းတစ္စု သေဘၤာနဲ႕ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္လာတယ္ ၿပီးေတာ့ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ သေဘၤာေပၚမွာ ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးၾကတယ္...အဲ့မွာတင္ ႐ုတ္တရက္ေရာက္ခ်လာတဲ့ သေဘၤာသုံးစီး ၿပီးေတာ့ ပင္လယ္ဓားျပေတြ သူအဲ့ဒါပဲမွတ္မိေတာ့သည္....

ခုေတာ့ ဘယ္အရာက သူ႕ကိုအဲ့ေလာက္ျပဳစားသြားတာပါလိမ့္...စိုးရိမ္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ကာ အဆင္ေျပလားေမးေနတဲ့ေကာင္ေလးရယ္...အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကိုယ္အဆင္မေျပဘူးကြာ...ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး မင္းဘာလို႔အဲ့ေလာက္လွနိုင္ရတာလဲ...

- ေဟ့ ေဟ့လူ အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔ ေမးေန အု

ထယ့္ေမးခြန္းေတာင္ဆုံးေအာင္မေမးလိုက္ရ...jungkookရဲ႕ သန္မာတဲ့လက္ေတြက ထယ့္ကိုလုံးေလးကို သဲေသာင္ျပင္ေပၚဆြဲလွဲပစ္လိုက္သည္..ၿပီးသည္ႏွင့္ ထယ့္တစ္ကိုယ္လုံးကို အေပၚကအုပ္မိုးထားေလသည္...

- ေဟ့လူ က်ေနာ့္ကို ဘာ ဘာလုပ္မလို႔လဲ လႊတ္ဗ်ာ

ေအာက္ကေန သူ႕ကိုတြန္းလႊတ္ကာ ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ ထိုေကာင္ေလးရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကိုစုကိုင္လိုက္ၿပီး သဲျပင္နဲ႕ကပ္က..

- မလႊတ္နိုင္ဘူး ဒီမွာၾကည့္ ကိုယ့္ကိုၾကည့္စမ္း!

ဟိတ္ဟန္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ တစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးအဝိုင္းသားနဲ႕ျပန္ၾကည့္လာတဲ့ ထိုေကာင္ေလး...

- မင္းဘယ္သူလဲ ကိုယ္မသိဘူး...ဒါေပမယ့္ မင္းကို ကိုယ္ခ်စ္တယ္...

- ဟင္?

- မင္းကို ကိုယ္လက္ထပ္မယ္...

- ဟမ္ ဘာ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ လႊတ္ပါဗ်ာ

ခ်ဳပ္ကိုင္ခံထားရတာေတာင္ ရေအာင္႐ုန္းေနတဲ့ ထိုေကာင္ေလး...jungkookစိတ္ေတြမထိန္းနိုင္မသိမ္းနိုင္ျဖစ္ကာပင္ ထယ့္လည္တိုင္ေလးကိုငုံ႕ကာ အနမ္းေတြေႁခြေတာ့သည္...

- အင့္ ဟင့္အင္း မႀကိဳက္ဘူး အာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ အဟင့္

ႁပြတ္စ္!အြမ္းမ္မ္မ္း~~

လက္ႏွစ္ဖက္လုံးကိုလႊတ္မထြက္သြားေအာင္ ဖိကိုင္ကာ ထယ့္ႏႈတ္ခမ္းကအနမ္းေတြအား အတင္းအက်ပ္ပင္အရယူေတာ့သည္...

ထယ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ..ငါ့ကို သူဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ...ခမည္းေတာ္ေျပာတာေတြအကုန္မွန္ေနၿပီလား...လူသားေတြက တကယ္ပဲယုတ္မာရက္စက္ၾကတာပါလား...ဖခမည္းေတာ္ေရ သားေတာ္ေလးကို ကယ္ပါအုံး အီးဟီး...သားေတာင္ ေနာင္တေတြရေနပါၿပီ ၿဗဲ!

အနမ္းခံေနရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အကိုက္ခံရတာေၾကာင့္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက ေပါက္ကာေသြးစေလးေတြပင္ထြက္လာသည္...ထြက္လာတဲ့ေသြးေတြကိုလွ်ာနဲ႕လ်က္ေပးရင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ေနကာ ခံတြင္းထဲတိုးဝင္လာတဲ့ ႏူးညံ့တဲ့လွ်ာဖ်ားေလးေၾကာင့္ထယ့္ ခံစားခ်က္ေတြ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံေျပာင္းလဲလာရသည္...အခုရေနတဲ့ အရာေတြထက္ပိုၿပီး ေတာင့္တလာမိသလို...

- အင့္မ္မ့္! ႁပြတ္စ္ ဟာ့ အင္းမ္မ္မ္း~

ဘာလဲ..ငါဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ...ငါ ငါ အခုညီးေနမိတာလား...

အတန္ၾကာေအာင္ အနမ္းခ်င္းတိုက္ပြဲဝင္ၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအလြတ္ေပးလိုက္သည္...ပတ္ဝန္းက်င္ေပၚက်ေရာက္ေနတဲ့ နီေဆြးေဆြးေနေရာင္ေၾကာင့္ နဂိုေ႐ႊဝါေရာင္သန္းတဲ့ ထယ့္အသားအေရေလးေတြက ေျပာင္စိုစိုေလးျဖစ္ေနသည္...

ျပစ္မဲ့ကင္းမဲ့စြာလွေနတဲ့ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာ ေအာက္ကအရာကေဖာင္းႂကြလာသည္မို႔ ခ်က္ခ်င္းေဘာင္းဘဲဇစ္ကိုဆြဲခ်ကာ ထယ့္ေရွ႕မွာတင္ လက္နဲ႕သူ႕အရာသူအေပၚေအာက္တိုက္ခ်ေနသည္..

ထယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟမ္ သူ႕ဟာနဲ႕ငါ့ဟာက တူတူပဲကိုး...အဲ့ အဲ့ဒါသူဘာလုပ္ေနတာလဲ...jungkookလုပ္ေနတာကို စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ရင္း သူပါလိုက္လုပ္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္လာသည္...

ထိုေၾကာင့္ သူ႕ဟာေလးသူကိုင္ရင္း jungkookလုပ္သလို အထက္ေအာက္တိုက္ခ်ေနလိုက္ေတာ့ မရင္းႏွီးတဲ့feelingတစ္ခ်ိဳ႕ ကိုယ္ထဲတိုးဝင္လာသည္...

- အာ့ အာ့ ဟား~~အင့္မ့္!

လက္ကပိုသြတ္လာေလေလ ပိုေကာင္းေလေလမို႔ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ကာ ထိုfeelingကိုအျပည့္အဝခံစားေနလိုက္သည္...ထိုအခ်ိန္ႏွာပင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္တစ္စုံက သူ႕အရာေလးကိုစုပ္ကိုင္လာသည္...

- အကူအညီလိုရင္ေျပာေလကြာ~

- အင့္မ္မ္မ့္! အင့္မ္မ့္ ဟာ့ အာ့ အ!

jungkookက ထယ့္ဟာေလးကိုသူ႕လက္နဲ႕တိုက္ေပးေနၿပီး လက္တစ္ဖက္ကလည္းသူ႕အရာသူပြတ္ေနသည္...jungkookက သူ႕အေကာင္ႀကီးကို ထယ့္အသစ္စက္စက္ခေရဝေလးနဲ႕ေတ့ၿပီးခပ္ဆြဆြေလး ႏွိုးေဆာ္ေပးလိုက္ေတာ့ ထယ့္ခမ်ာမယိုးမယြျဖစ္လာကာ သံေသာင္ေပၚမွာတင္ ထြန့္ထြန့္လူးေနေတာ့သည္...ေနာက္ဆုံး လြန္ဆန္မရတဲ့ေသြးသားကိုသာ အျပစ္ပုံခ်ရင္း...

- ဟား ထည့္ပါေတာ့! အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီမို႔ ေပးပါေတာ့!

ထယ့္ေတာင္းဆိုခ်က္ေၾကာင့္ jungkookအဓိပၸာယ္ရွိစြာတစ္ခ်က္ၿပဳံးရင္း

သူ႕ေကာင္ႀကီးအား ထယ့္ကိုယ္ထဲစတင္ထိုးထည့္ေလေတာ့သည္...ထည့္ထည့္ခ်င္းမွာပင္ ဗိုက္ကိုလာေထာက္သည္မို႔ ထယ္တစ္ခ်က္ေအာင့္တက္က မ်က္ရည္ဝဲသြားရသည္...

- ေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုစတင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးသားႏႈတ္မွ ညီးသံေတြပလုံစီလို႔ရယ္...

- အား! ေကာင္းတယ္ ႀကိဳက္တယ္ အရသာရွိတယ္ အင္းမ္း~

- အင့္မ့္ ျမန္ ျမန္ေပးပါ အာ့ အ!

- အား ႀကိဳက္လြန္းလို႔ မင္းဟာေလးကို ေန႕တိုင္းစားခ်င္ၿပီကြာ ရွီးးး!

- စားလို႔ရတယ္ ဟင့္မ့္ ေန႕တိုင္းစား က်ေနာ္လည္းႀကိဳက္တယ္ အာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ အြင့္မ့္မ့္!

- ဟား ႀကိဳက္ၿပီေလ မင္းဟာေလးေတာ့ၿပဲဖို႔သာျပင္ေပေတာ့ မင္းကိုေန႕တိုင္းစားမယ္ အဟာ့ အား!

- အင့္မ့္ ရတယ္ ေဆာင့္ပါအုံး အဲ့နားကို ျမန္ျမန္ေလး အာ့ ဟင့္မ့္!

- ေဆာင့္ေပးမယ္ ေရာ့ ေရာ့ ဟား ေကာင္းလြန္းလို႔အထဲကေနကို မထုတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး က်စ္!

ဖက္ ဖက္! ျဖန္း ျဖန္း!

ထိုကဲ့သို႔ပင္ဆက္ဆံေနရသည္မွာ သဲေသာင္ျပင္ေပၚမွာမို႔ နည္းနည္းေတာ့မလြတ္လပ္ ခႏၶာကိုယ္က တစ္ခ်က္ေဆာင့္တိုင္း သဲတို႔နဲ႕ပြတ္တိုက္မိကာ တဂြၽိဂြၽိအသံထြက္ေနေတာ့သည္...ညီးသံေတြနဲ႕တဖက္ဖက္ရိုက္သံေတြပါေရာယ်က္ကာ သဲေသာင္ျပင္တစ္ေလွ်ာက္ ပ်ံ့ႏွံ႕လို႔...

ဤသို႔ႏွင့္ပင္ Taehyungတစ္ေယာက္ မဆီမဆိုင္ျဖင့္ လူ႕ေလာကေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ေကာက္ရသြားေလေတာ့သည္...

ထိုကဲ့သို႔ခ်စ္ရည္လူးေနေသာ လူသားေလးႏွစ္ေယာက္အား ဖန္ခြက္မတစ္သိုက္က ေက်ာက္ေဆာင္ေတြေနာက္ကေန မ်က္ရည္ေလးတစမ္းစမ္းနဲ႕ အဝတ္စေတြပါးစပ္ထဲထည့္ကိုက္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္ေလ...

{A/N..HD liveၾကည့္ခြင့္ရတာ နည္းတဲ့အခြင့္အေရးမဟုတ္ဘူးေနာ္}

>>>>>>>>>

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ မယုံနိုင္ဘူး

ငါေလး ဘာလို႔အဲ့ေလာက္လိမၼာေနတာလဲဆိုတာ😃

ၾကယ္နဲ႕ဖိဘက္မေပးရင္ အကုန္ဆြဲစိပစ္မယ္😝

>>>>>>>>

Share This Chapter