Chapter 9- gng
Missing piece
A/N: Please be aware that some of the language may be offensive to younger audiences, including harsh language and cursing.
Rhainne Jhammira Alethea Alvares Lopez POV
Nagising ako na masakit ang ulo, fuck. I was too drunk kagabi. Nothing's new nandito parin kami sa hotel balita ko ngayon daw uwi namin. Actually pwede naman wag talaga ako umuwi at mauna sakanila but saakin sasabay sila Ate kaya hindi rin ako makaalis. Speaking of them wala sila dito sa room, I was left here all alone. I checked my phone it's currently 12 o'clock in the afternoon
Bumangon na ako at naligo after that lumabas nako ng room. Nagugutom nako
Hindi sa kalayuan I saw them pero wala na yung iba? ang tanging naiwan nalang ay ako, si Ate Ryleigh, Allisha and Yana.
Kumaway naman saakin si Yana kaya naman lumapit na ako. Hindi nako mag iinarte nagugutom na talaga ako
"I know you're hungry kaya inorderan ka na namin"- ngiting sabi ni Yana
I look at the food that she order. It was rice and chicken with pasta. Rice? Carbs?
" I'm sorry but hindi ako masyadong kumakain ng rice and chicken"- alanganin kong sabi
"Oh ga-ganon ba I thought that you love it"- Yana said na parang nahihiya saakin
Of course I still eat chicken and rice pero minsan lang. I still love the things that I loved before. How am I supposed to say that to them when all I want them to know is I've changed?
"Waiter!" - tawag ni Ate sa waiter kaya naman agad itong lumapit saamin
"What's your order ma'am?"
"Vegetable salad and strawberry smoothie"-
Tinignan nila akong tatlo ng may pag tataka. What?
"What?"
" Nakakabusog ba yon?" - ate said na parang hindi siya sigurado kung itatanong niya ba o hindi
"Yes"
" Teka nga kaya ba hindj nababawasan ang breakfast na niluluto ko kasi hindi ka kumakain?" - wow ngayon niya lang narealize
"Yes"
"Bakit hindi mo sinabe? Akala ko ayaw mo lang ng luto ko kaya hindi ka kumakain. Nakakatampo ka. Pero minsan nababawasan rin naman ikaw ba kumakain non ?"
"Yes"
Buong buhay ko na ata ako mag sasabi ng yes.
" Ano ba yan puro ka Yes"
Hindi na ako sumagot at nanahimik nalang hanggang sa matapos kaming kumain.
"Are we gonna go home na?"- Yana suddenly said
"Yes"- sagot ni ate
"No"- sagot ko naman kaya napatingin nanaman sila saakin
"Ha? Ano ba talaga?"
"No daw Yana. Where are you planning to go Ali?"
"Strawberry picking"- tipid kong sagot
"Huh? All of a sudden?"
"I just missed picking strawberries. Hindi naman ako pwedeng umuwi sa US para lang mag pick ng strawberry"
Yeah right, kasalanan talaga yon ni old man. He said na hindi daw siya papayag na lumabas ako ng bansa baka daw hindi na ako bumalik eh.
He doesn't trust me na.
Ouch
Overreacting
"Is that so?. Alright, let's go"
Natapos na kaming kumain kaya naman bumalik na kami sa room para mag ready sa pag alis. Wala talaga sa plano ko ang mag strawberry picking but I heard na may strawberry farm daw dito kaya naman I'll take this as an opportunity, nakakamiss kaya mag strawberry picking.
"We're here"
Malapit lang pala ang strawberry farm e
Pumasok na agad ako, nauna na ako, bida bida kasi akoâkidding
"Parang sanay na sanay ka naman mag pick ng strawberry" Yana said na ramdam kong nasa likod ko lang, bagay na bagay silang mag sama nila Rayla, Jenaiah and Amrielle, pare-pareho silang maingay, madaldal, makulit.
"Yeah"
âDo you always do this in America?â she asked, glancing over as I searched through the rows of strawberry plants. I paused, the sun warming my back, and thought about the hours Iâd spent perfecting the art of picking the perfect berry. âIâve always made time for this beforeâ I replied, my fingers brushing against the ripe, red fruit. It was a ritual, a moment of peace amidst the chaos of life.
I saw her smiled
Tsk. She wants me to tell her a story about my life for the past year. I intended to give her some, hindi ko ipagdadamot ang bagay na yon, she's my sister after all.
"Enjoying?" sabi ni Ate na kakarating lang dala ang mga kinuha niyang strawberry, mukang maasim nakuha niya.
I miss my life.....in the US
____
"ULAN DALI NA!"- pangungulit saakin ni Amrielle dahil gusto niyang bumaba at pumuntang cafeteria, kulit neto I already told her ayoko. Asan na ba kasi yung dalawang yon sabi may kukunin lang sa faculty hindi na bumalik those bitches
"Go away Rielle, stop bothering me. I said ayoko"
Kanina pa kasi ako kinukulit nito, nagugutom daw siya. The fuck do I look like her mom to feed her?! Gosh minsan nakukulangan talaga to sa brain cell
"Samahan mo na ako. Dali na kasi"- parang bata niyang sabi
Minsan kaibigan kadalasan babysitter.
Gosh she's stressing me out.
"Then go there Amrielle you have your own feet, use them. Stop bothering me you're making my head ache"
Gosh finally she already stopped. Ayun umalis na pero nakasimangot. Ngayon mag isa nalang ako dito sa room. I badly want to sleep. Hindi rin ako nakatulog kagabi eh tsaka masakit rin ulo ko
"What are you doing here all alone?"- someone said behind my back...I know that voice hindi ako mag kakamali
Allisha.......
I face her with my usual porker face
"I wanted to be alone"- umalis nga yung isa may pumalit naman. What is happening to my day? hindi na naubusan ng mga taong namemerwisyo
"Okay ka lang ba? Namumutla ka"- she worriedly said
Namumutla? Ako?
"I'm fine. Just leave"
Ginawa niya naman ang sinabe ko. Umalis nga. Finally at peace
Pero parang labag sa loob ko ang pag alis niya?. Bakit? Bakit ganto ang nararamdaman ko?
I pushed her away, again
Someone pat me kaya naman napaangat ako ng tingin. Nakatulog pala ako tinignan ko naman kung sino yung tumapik saakin tsk si Rayla lang pala
"Kanina ka pa tulog, nandiyan na yung prof natin"
I just nooded at nakinig nalang sa discussion. Gosh inaantok talaga ako. Bakit kasi hindi makatulog sa panahon na kelangang matulog
Mabilis na natapos ang klase kaya agad akong dumiretso sa parking lot dahil gustong gusto ko na talagang umuwi. I want to end this day na may tulog kaya sana naman makauwi ako ng matiwasay
I hope so. Please don't mess with my life again tadhana. Not again ple-- oh come on I said stop messing with my life tadhana but why?
Gosh sa lahat ng pwedeng makasalubong ay siya pa. Damn it. Marami siyang dalang mga gamit, should I act na hindi ko siya nakita?
Pero mukang nahihirapan siyang dalhin ang mga to, sa dami ba naman eh sinong hindi mahihirapan niyan. Bakit kasi mag isa lang siya? She didn't ask help to her student?
"Let me help you"- simple but directed kong pag kasabi minsan hindi ko rin maintindihan yung lumalabas sa bunganga ko eh. Napatingin naman ito saakin at umiling
" Kaya ko na to Miss Lopez"- she said wow may pride parin pala siya
Hindi ko mapigilan kaya naman I rolled my eyes
"Tsk. Ako na nga po itong nag mamagandang loob Prof Lopez"- I said, yes you heard it right it was may Ate
Pinaningkitan niya ako ng mata but I don't mind. I just want to help her that's all, actually pwede ko siyang lagpasan kanina pero hindi ko magawa. I don't why. I really don't understand myself towards them. I suddenly became kind this is not me. Not me at all
Oh gosh how many times did I just tell that?
"You're starting to be makulit my dear sister. I'm so happy with the changes"- she said that made me stop and think
Am I? No I shouldn't be. Hindi ko dapat babaguhin ang sarili ko. No, asan na ang walls na matagal kong binuo para protektahan ang sarili ko sa masakit na mundong to? Nag sisimula na bang gumuho ang pader na matagal kong binuo? Nag sisimula na ba akong maging mahina ulit? I shouldn't let them break my walls that I built to protect my self from them, from the people that will only ruined me. Once was enough, that pain was enough.
Hirap na hirap akong ibangon ang sarili ko mula sa pag kakalugmok na iyon, uulitin ko pa ba?
I want to stop what I am doing right now. Gusto ko nalang siyang iwan dito. Pero hindi pwede kasi ako ang nag pumilit na dalhin to. Sana lang ay may makasalubong ako na pwede kong mapagbigyan ng responsibilidad na to. Nawalan ako ng gana dahil sa narinig ko. Masisisi niyo ba ako? Siguro kahit ilang araw, buwan at taon ang lumipas hindi parin maaalis nito ang bakas ng masalimuot na nakaraan na minsan kong naranasan.
That experience that teach me with so many lessons. Mga panahong hirap na hirap akong buohin ang sarili kong muli. Bata pa ako.....pero bakit ako? I was young for those things.....I never feel loved by anyone.....and until now I'm still seeking for it but I was too denial....
"Hey"- tawag ko sa isang estudyante na nakasalubong natin. She looks like mapagkakatiwalaan at mabait.
"A-ano po yon? Ms. Yana"- oh just great lahat nalang ba ng tao aakalaing ako ang kambal ko?
"Bring this to her office, follow her"- agad kong binigay ang mga papel at libro na dala ko. Opss mukang nabibigatan siya. I'm sorry, I just tend to leave everything behind. Bago pa siya makapag salita I said goodbye to her na, hindi na ako nag paalam kay Ate
I walk toward my car at agad na pinaandar ito pauwi. What a long day isn't it
Pag karating ko walang tao. Syempre ako lang ulit mag isa dito. Tapos na ang pabuya ko sa Ate ko na dito tumira no.
Finally, at peace. Wala naring butler and guards na siyang mas mabuti
Nagugutom ako pero mamaya nalang ako mag luluto mas gugustuhin kong matulog ngayon.
.
.
.
.
.
Nagising ako dahil sa malakas na tunog mula sa cellphone ko. Fuck sino ba ang istorbong to? Agad kong kinuha at sinagot ang sakit sa tenga eh napaka ingay
"What?!"- medyo napalakas na sabi ko
Pano ba naman kasi nakakainis. Sucks, sa lahat nang oras na pwedeng mang iistorbo sa oras pa talaga ng tulog ko?
"Chill, Bitch. We're here sa UG"- I want to slap this bitch for calling me bitch. Kung tumatagos lang ang kamay sa screen kanina ko pa siya nasakal hanggang sa maging purple siya. Damn you Amrielle but wait they're at UG? What the fuck is going on?
"What? You bitch! I told you na bukas nalang kayo pumunta hindi ba!"
Damn her she's making her own decisions again. Fuckers
"Kalma Lead, we just want to see what's going on here. By the way, King is here; she's looking for you, so come here; we're all waiting for you."
So King was back, expected.
"Fvck you! You ruined my sleep and now you're demanding me to go there?. Gosh you're so fuck up"
Gosh ano pa nga bang magagawa ko? Nagising nako oh. I should be there too. King was back.
"Byeeeeeee Lead bilisan mo mag hahating gabi na" - mukang natutuwa pa siyang asarin ako ah
Bumaba na ako, mag luluto na muna ako ng food ko saka ako maliligo. Gosh ngayon ko lang narealize na ang dilim pala dito sa baba, damn it. Okay lang, sanay naman ako sa dilim
Dumiretso nako sa kitchen at inopen ang ilaw don. Dun lang talaga inopen, mahal po ang kuryente. Wag kayo mangelam hindi naman kayo nag babayad niyan
What should I eat? Yeah right mag rice na lang ako for sure mawawala rin mamaya ang carbs sa katawan ko dahil papunta palang tayo sa exciting part......
After I eat umakyat nako para maligo at magbihis. Now I'm ready, nasa parking talaga ako iniisip kung anong kotse ba?
Fine. 2024 Bugatti La Voiture Noire nalang nga hirap mamili pag pare pareho maangas ang sasakyan mo. Oh mayabang kasi may ipagmamayabang, kidding.
Hindi naman ako natagalan sa byahe kaya agad rin akong nakarating. Pinark ko na agad and guess what naka abang saakin ang tatlong pasaway.
"Woah, Cool ng car. Can I touch it?"- naaamaze na sabi ni Rayla, mahilig sa kotse ang isang to eh
Kaya rin ganyan reaction niyan kasi ngayon niya lang yan nakita.
"Stop with your obsession Rayla. Let's go inside, mukang excited si King na makita ka Lead"- Jenaiah authoritatively said. Minsan hindi ko maintindihan kung ano ba to eh, minsan nakikisabay siya sa trip ng dalawa tapos minsan naman against siya. Kulit nila no? What if iwan ko sila HAHAHAHA.
Pumasok na kami. Sa likod kami dumaan well we're not stupid para dumaan sa entrance. I'm sure na pag kakaguluhan kami pag nag kataon.
"UNO! You're here na pala" bungad ni King
Kahit kailan ang ganda talaga ng room na ito. Wala paring nag bago simula nung huli kong punta rito
"King. You're back same as me"- I said to him
He looks old, kidding. Hindi naman masyadong halata pero he's old na talaga.
This room was full of memories. If I'm gonna look back to this place I would still love to go here
"Nothing changed. For the past years we tried to maintain this. Since you're back, what's your plan? - well, I think it's MYSTIC'S time to shine
I smiled.
Once again, a smiled of satisfaction and power
"Lead? What are you thinking? You looked evil with that smile"- Hex said also known as Amrielle. Hex is good in killing you know, why? because she can kill you without thinking twice bitch. Dare to make her mad, then see you in hell.
"Oh nothing Hex. Do you missed playing in our play ground?"- why this is feel good, it really feels so good
"Are you serious about it Lead?"- Viper said also known as Jenaiah
"Kelan pa ako hindi naging seryoso Viper"- I said kaya bumuntong hininga nalang ang tatlo. What's wrong with Vixen I mean Rayla kanina pa kasi to tahimik sa tabi
"Vixen."- Tawag ko sakanya ngunit tumingin lang ito sakin at hindi man lang sumagot. What's wrong with her?
"Hoy Vixen, tawag ka ni BR I mean Uno. Ano ba yan dami kasing tawag kaya di ko na alam ang itatawag sayo Lead"- inis na wika ni Hex habang inalog si Vixen, si Viper naman at tumatawa nalang tabi
Lutang ba siya? She's not here with us. I think her mind was too occupied not to hear me knowing her she's very active when it comes to this but now? she's not with her self.
"Hay nako Vixen what's happening to you? Kanina ka pa tahimik sana nag sabi ka kung masama pakiramdam mo"- Viper seriously said kaya napatingin ako kay Vixen na ngayon ay parang bumalik na sa wisyo
"Nothing, I just think of Blaze"- oh si blaze I miss that bitch too but he's not here..... and he's not going to be here.
Tumingin naman saakin ang dalawa na para bang sinusuri ang magiging reaksyon ko.
"What?"- I asked them but they didn't answer at umiwas nalang ng tingin
Hanggang ngayon ba inaakala nila na hindi pako nakakausad?
Matagal ko ng tinanggap.....
I already accepted it..... besides acceptance is the key to be truly free
"Tama na nga yan. Excited nako mag laro"- masiglang sabi ni Jenaiah kaya naman nawala ang tensyon na nakapaligid saamin kanina. I really love her vibes it's always calming.....and making negative into positive
"Okay. Let's go MYSTIC ready everything that you need, let's be brutal tonight. I'm sure that you missed this feeling. Alam kong hindi lang ako ang nangangati ang kamay saatin"- I said at pinakawalan ang ngiting matagal kong hindi nagawa..... an evil smile