Back
/ 14
Chapter 8

Ep6

Dear Ko Ko (Completed)

(Z)

အေရးအသားမေသသပ္ရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္

စာလံုးေပါင္းျပန္မစစ္ထားတာေၾကာင့္အမွားပါရင္

ျဖည့္ဖတ္ေပးပါ

---------------'------------

ဒီေန့ကTae hyungနဲ႔Hoseokတို႔လက္ထက္တဲ့

ေန့ပင္ျဖစ္သည္။ jiminလူမ်ားလွေသာေနရာတြင္မ

ထိုင္ဘဲ ေထာင္တစ္ေနရာတြင္ ဝင္ထိုင္ရင္း Jung kook ေကြၽးသမ်ွကိုထိုင္စားေနလိုက္သည္။ သူတို႔ရိွရာသို႔ Tae Hyungေရာက္လာၿပီး

"သားႀကီးမင္းေရာ faဘဝကမကြၽတ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား"

"မကြၽတ္ခ်င္းမလားကြာ ဒါေပမဲ့ငါ့ကိုႀကိဳက္မွမႀကိဳက္

ၾကဘဲ"

"Jimin မင္းေဘးကလူေတြကိုေသခ်ာၾကည့္ပါ ငါ့သူ

ငယ္ခ်င္းေလးကအခ်စ္ခံဖို႔ထိုက္တန္ပါတယ္"

"မင္ေဘာကိုအခ်စ္ခံ ငါကဘဲခ်စ္မွကြ"

"အဟာ....ေစာင့္ၾကည့္ေနမွာပါကြာ"

"ထားလိုက္ေတာ့ ဒါနဲ႔Hoseok hyungေရာ"

"သူ႔မိတ္ေဆြေတြနဲစကားေျပာေနတယ္ ငါသြားၿပီး"

"အင္း"

Jimin သူေရ႔ွတြင္ထိုင္ေနေသာဟာဝန္ကို

"ကေလးကိုယ္ကို ဟိုမုန္႔ေလးေပးပါလား ကိုယ္မမွီလို႔"

ဟာဝန္သူ႔ကိုမ်က္လံုးမ်ားမိွတ္သည္အထိၿပံဳးကာ မုန္႔ယူခိုင္ေသာjimin oppaကိုၾကည့္ရင္း ျမန္ျမန္

jung kookနဲညားေစခ်င္သည္။ ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့oppaကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလြဲၿပီးဘယ္သူမွမေပးခ်င္ပါ။

jung kook သူ႔ေရ႔ွတြင္မုန္႔မ်ားကိုေဖာင္းကာ

ေအာင္စားေနေသာ ကိုကိုကိုၾကည့္ရင္းမည္သူမွမျမင္ေအာင္ဖြတ္ထားခ်င္လာမိသည္။

မုန္႔မ်ားကိုေပးပြစြာစားေနေသာေၾကာင့္ႏႈတ္ခမ္းတြင္

အမႈံမ်ားကပ္ေနေလသည္။

Jung kookသူ႔ရဲ့လက္​ေခ်ာင္းမ်ားကိုမုန္႔မ်ားေပးေန

ေသာကိုကိုႏႈတ္ခမ္းေထာင္ေလးကိုလက္မေလးႏွင့္အသာသုတ္ေပးလိုက္သည္။ၿပီးလို႔လက္ျပန္ရုတ္မည္အျပဳကိုကိုကသူ႔ကိုၾကည့္ေနျခင္းႏွင့္ဆံုေလသည္။

သူလဲစိတ္မထိန္းႏိုင္စြာကိုကိုႏႈတ္ခမ္းေလးအနားျဖည္းျဖည္းေလးတိုးကပ္လိုက္သည္အခ်ိန္တြင္ ကိုကိုသည္ သူ႔မ်က္ႏွာကို​ေက်ာ္ၿပီးသူ႔ေဘးက

မုန္႔တစ္ခုကိုပါးစပ္ထဲေကာက္ထည့္လိုက္ေတာ့သည္။

အေရ႔ွတြင္အၾကင္နာေပးမည္ကို အသဲယားစြာလက္ေထာက္၍ထိုင္ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ဟာဝန္သည္လည္ လက္ေတာင္ေခ်ာ္က်သြား

ေတာ့သည္။ Jung kookသူ႔ကိုယ္သူဘာျဖစ္မွန္း

ေတာင္မသိလိုက္။ ေနာက္မွေမွာင္မဲေနေသာမ်က္ႏွာ

ျဖင့္ ကိုကိုအားေခၚလိုက္သည္။

"ကိုကို"

"ဟင္..ဘာလဲ Kookie မင္းစားခ်င္လို႔လား"

ပါးစပ္ထဲတြင္မုန္႔အျပည့္ႏွင့္ျပန္ေမးေသာ ကိုကို၏ Kookieဆိုေသာေခၚသံေအာက္တြင္အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ။

"ဟင့္အင္း..မစားပါကိုကိုမဝေသးရင္ကြၽန္ေတာ္ထပ္ယူေပးမယ္လို႔ ေျပာမို႔"

"ေတာ္ၿပီးဒီေလာက္ဆိုေတာ္ၿပီ"

ပြဲၿပီးေသာအခါ အကုန္လံုးကိုႏႈတ္ဆက္၍ Jung kookနဲjiminသည္ကားတစ္စီး

ထဲအတူတူျပန္ၾကသည္။

"ကိုကို အခ်စ္ကိုယံုလား"

"အင္း"

"ကိုကို ကိုေယာက္်ားတစ္ေယာက္ႀကိဳက္ေနတယ္ဆို

ဘယ္လိုလုပ္မလဲဟင္"

"ဘာလုပ္ရမွာလဲ သူစိတ္နဲသူဘဲေလ ငါပိတ္ပင္လို႔မွမ

ရတာ"

"ဒါဆို သူကဖြင့္ေျပာလာမယ္ဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

"အင္းဒါလဲရွင္းပါတယ္ ငါသူကိုခ်စ္ရင္လက္ခံမယ္"

"ေက်းဇူးပါကိုကို"

"ဘာလို႔"

"ဒီတိုင္း...အရားအားလံုးအတြက္ပါ"

သူတို႔ကိုကိုအိမ္ေရာက္ေသာအခါ ကိုကိုကအိပ္ေပ်ာ္

ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဒီကိုကိုကေတာ့အဝစားလာၿပီး ဗိုက္ေလး၍အိပ္ေပ်ာ္သြားျခင္းပင္ သူကိုကိုကို ေပြ့ခ်ီ

ၿပီးအိမ္ထဲဝင္သြားေသာအခါ အန္တီႏွင့္ေတြ့ေလသည္။

"ဟယ္သားJung kook jiminကိုလာပို႔တာလား"

"ဟုတ္အန္တီ ကိုကိုအိပ္ေပ်ာ္ေနလို႔အခန္းထဲဘဲ သြား

ထားလိုက္ပါမယ္"

"ဒါဆိုသားကိုဘဲဒုတၡေပးရေတာ့မွာဘဲ"

"ရပါတယ္ဗ်"

Jung kookအခန္းထဲေရာက္ေသာ အခါကုတင္ေပၚ

သို႔ၫွင္သာစြာခ်ေပးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကိုကိုရဲ့

ႏွဖူးျပင္ေလးကို ႏႈးညံ့ၫွင္သာလွေသာ အနမ္းတပြင္း

ေပးၿပီး

"ကြၽန္ေတာ္ ကိုကိုဖြင့္ေျပာေတာ့မွာပါ အဲ့အခါက်ရင္

ကြၽန္ေတာ္ကို မျငင္းလိုက္ပါနဲ ကြၽန္ေတာ္ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး"

Jung kookအန္တီအားႏႈတ္ဆက္ကာ သူအိမ္သို႔ျပန္လာလိုက္သည္။ ေရာက္ေသာအခါသူ႔ရဲ့သီးသန္႔

ခန္းထဲသို႔ဝင္လိုက္ေသာ အခါလြတ္လပ္စြာ ရီေမာေနေသာပံုမ်ား ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေန

ေသာပံုမ်ား ျဖင့္ျပည့္ေနေသာ နရံမ်ားကပန္ခ်ီမ်ားကို

ၾကည့္ရင္း သူ၏ႏႈတ္ခမ္းတြင္အၿပံဳးေလးမ်ား ျဖစ္ထြန္းလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္သူပန္ခ်ီဆြဲရန္

ထိုင္ေလသည္။ ဒီေန့ေတာ့မုန္႔မ်ားအျပည့္စားေန

ေသာကိုကိုပံုေလးကိုဆြဲရမည္ေလ။

---------------------------

တစ္လေလာက္ၾကာေသာအခါjiminျပႆနာရွာေတာ့သည္။ ရပ္ကြတ္ထဲကကေလးေတြနဲ႔ ပိုက္ဆံေၾကး ေဆာ့ၾကရာ ကေလးေတြဘက္မွႏိုင္သည္ကို jimin

ကညစ္သည္ဟုဆိုကာ ကေလးေတြႏွင့္ရန္ျဖစ္ၿပီး ပိုက္ဆံေတျြပန္သိမ္ကာ အိမ္သို႔ျပန္လာေတာ့သည္။

အိမ္ေရာက္ၿပီးမၾကာလိုက္ကေလးမ်ား၏မိခင္မ်ား

ကလာေရာက္တိုင္ၾကာသျဖင့္ယခု အဆူခံေနရျခင္း

ျဖစ္သည္။

"Jiminနင္ဟာေလ ကေလးေတြကိုေတာင္မၫွာပါလား"

"အေမကလဲ အဲ့ေသာက္ကေလးေတြညစ္တာကို"

"ပိတ္ထားစမ္းအေပါက္ကို ဟိုကညစ္လဲနင္ကဘာလို႔

သြားေဆာ့လဲ ကေလးေတြနဲေဆာ့ရေအာင္နင္အ

သက္ကဘယ္ေလာက္လဲ အိမ္မွာလဲအေဖာ္မရ အျပင္မွာလဲျပႆနာရွာဟင္ မရဘူးနင္ကိုအိမ္ေထာင္

ျမန္ျမန္ခ်ေပးၿပီး ေျခၿငိမ္ေအာင္လုပ္မွရမယ္"

"အားးးးးအေမကလဲဘာေတြ လာဆူေနမွန္းမသိဘူး

ေတာ္ၿပီ Jung kookစီဘဲသြားေတာ့မယ္"

"ႂကြၾကြမ်က္စိေနာက္ သက္သာတယ္"

Jiminေဘးတြင္ရိွေသာ jung kook အိမ္သို႔သာ

ထြက္လာေလသည္။jungkookကၿခံထဲခံုေလးတြင္ထိုင္ေနေသာေၾကာင့္ သူလဲစူပုတ္စြာဝင္လိုက္သည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲကိုကို"

"အေမေလငါကို႔ မိန္းမေပးစားမို႔တဲ့"

"......"

"ဒါမဲေလမဆိုးပါဘူး Jung kook ငါဟာဝန္ကိုဖြင့္

ေျပာလိုက္ရင္ေကာင္းမလား သူကအရမ္းခ်စ္ဖို႔

ေကာင္းတယ္"

"ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ကိုတစ္ခ်က္ေတာင္ လွည္မၾကည့္ဘူးလား"

"ဟင္...ဘာကိုလဲ ငါနားမလည္ဘူး ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါ"

Jung kookသည္jimin၏ေသးေသးေဖာင္း

ေဖာင္းေလးျဖစ္ေနေသာ လက္ေလးႏွစ္ဖတ္ကို သူရဲ

ႀကီးမာသည္ လက္တစ္စံုျဖင့္အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

"ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ေလ ကိုကို ကိုခ်စ္တယ္"

jimin၏မ်က္လံုးမ်ားသည္ ဝိုင္းစက္လာ၍ ဟမ္ဟုသာ ထြက္လာေလသည္။ jung kookကဆက္၍

"ဟုတ္တယ္ကြၽန္ေတာ္ကိုကို ကိုခ်စ္ေနတာၾကာၿပီ ကိုကိုကြၽနိေတာ္ကိုဘယ္လိုသေဘာရလဲဟင္"

Jung kookသည္jiminအားေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ အျပည္ပါေသာမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ၾကည္ကာ လိုခ်င္သည္ ကိုအတင္ပူဆာေနေသာ ကေလးတစ္

ေယာက္ကဲသို႔ Jimin၏လက္မ်ားကိုတင္းၾကပ္စြာ

ကိုင္ထားေလသည္။

••••••••••••••••••••••••••••••

ဒါေလးကshort storyမို႔အျမန္အၿပီးသတ္ေတာ့မွာ

ပါ ေစာင့္ရတာအရမ္းမ်ားၾကာသြားလား😁😁

23.11.20

13:29pm

(U)

အရေးအသားမသေသပ်ရင်တောင်းပန်ပါတယ်

စာလုံးပေါင်းပြန်မစစ်ထားတာကြောင့်အမှားပါရင်

ဖြည့်ဖတ်ပေးပါ

---------------------------

ဒီနေ့ကTae hyungနဲ့Hoseokတို့လက်ထက်တဲ့

နေ့ပင်ဖြစ်သည်။ jiminလူများလှသောနေရာတွင်မ

ထိုင်ဘဲ ထောင်တစ်နေရာတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း Jung kook ကျွေးသမျှကိုထိုင်စားနေလိုက်သည်။ သူတို့ရှိရာသို့ Tae Hyungရောက်လာပြီး

"သားကြီးမင်းရော faဘဝကမကျွတ်ချင်တော့ဘူးလား"

"မကျွတ်ချင်းမလားကွာ ဒါပေမဲ့ငါ့ကိုကြိုက်မှမကြိုက်

ကြဘဲ"

"Jimin မင်းဘေးကလူတွေကိုသေချာကြည့်ပါ ငါ့သူ

ငယ်ချင်းလေးကအချစ်ခံဖို့ထိုက်တန်ပါတယ်"

"မင်ဘောကိုအချစ်ခံ ငါကဘဲချစ်မှကွ"

"အဟာ....စောင့်ကြည့်နေမှာပါကွာ"

"ထားလိုက်တော့ ဒါနဲ့Hoseok hyungရော"

"သူ့မိတ်ဆွေတွေနဲစကားပြောနေတယ် ငါသွားပြီး"

"အင်း"

Jimin သူရှေ့တွင်ထိုင်နေသောဟာဝန်ကို

"ကလေးကိုယ်ကို ဟိုမုန့်လေးပေးပါလား ကိုယ်မမှီလို့"

ဟာဝန်သူ့ကိုမျက်လုံးများမှိတ်သည်အထိပြုံးကာ မုန့်ယူခိုင်သောjimin oppaကိုကြည့်ရင်း မြန်မြန်

jung kookနဲညားစေချင်သည်။ ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့oppaကို သူ့သူငယ်ချင်းကလွဲပြီးဘယ်သူမှမပေးချင်ပါ။

jung kook သူ့ရှေ့တွင်မုန့်များကိုဖောင်းကာ

အောင်စားနေသော ကိုကိုကိုကြည့်ရင်းမည်သူမှမမြင်အောင်ဖွတ်ထားချင်လာမိသည်။

မုန့်များကိုပေးပွစွာစားနေသောကြောင့်နှုတ်ခမ်းတွင်

အမှုံများကပ်နေလေသည်။

Jung kookသူ့ရဲ့လက်​ချောင်းများကိုမုန့်များပေးနေ

သောကိုကိုနှုတ်ခမ်းထောင်လေးကိုလက်မလေးနှင့်အသာသုတ်ပေးလိုက်သည်။ပြီးလို့လက်ပြန်ရုတ်မည်အပြုကိုကိုကသူ့ကိုကြည့်နေခြင်းနှင့်ဆုံလေသည်။

သူလဲစိတ်မထိန်းနိုင်စွာကိုကိုနှုတ်ခမ်းလေးအနားဖြည်းဖြည်းလေးတိုးကပ်လိုက်သည်အချိန်တွင် ကိုကိုသည် သူ့မျက်နှာကို​ကျော်ပြီးသူ့ဘေးက

မုန့်တစ်ခုကိုပါးစပ်ထဲကောက်ထည့်လိုက်တော့သည်။

အရှေ့တွင်အကြင်နာပေးမည်ကို အသဲယားစွာလက်ထောက်၍ထိုင်စောင့်ကြည့်နေသော ဟာဝန်သည်လည် လက်တောင်ချော်ကျသွား

တော့သည်။ Jung kookသူ့ကိုယ်သူဘာဖြစ်မှန်း

တောင်မသိလိုက်။ နောက်မှမှောင်မဲနေသောမျက်နှာ

ဖြင့် ကိုကိုအားခေါ်လိုက်သည်။

"ကိုကို"

"ဟင်..ဘာလဲ Kookie မင်းစားချင်လို့လား"

ပါးစပ်ထဲတွင်မုန့်အပြည့်နှင့်ပြန်မေးသော ကိုကို၏ Kookieဆိုသောခေါ်သံအောက်တွင်အလဲလဲအပြိုပြို။

"ဟင့်အင်း..မစားပါဘူးကိုကိုမဝသေးရင်ကျွန်တော်ထပ်ယူပေးမယ်လို့ ပြောမို့"

"တော်ပြီးဒီလောက်ဆိုတော်ပြီ"

ပွဲပြီးသောအခါ အကုန်လုံးကိုနှုတ်ဆက်၍ Jung kookနဲjiminသည်ကားတစ်စီး

ထဲအတူတူပြန်ကြသည်။

"ကိုကို အချစ်ကိုယုံလား"

"အင်း"

"ကိုကို ကိုယောက်ျားတစ်ယောက်ကြိုက်နေတယ်ဆို

ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင်"

"ဘာလုပ်ရမှာလဲ သူစိတ်နဲသူဘဲလေ ငါပိတ်ပင်လို့မှမ

ရတာ"

"ဒါဆို သူကဖွင့်ပြောလာမယ်ဆို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

"အင်းဒါလဲရှင်းပါတယ် ငါသူကိုချစ်ရင်လက်ခံမယ်"

"ကျေးဇူးပါကိုကို"

"ဘာလို့"

"ဒီတိုင်း...အရားအားလုံးအတွက်ပါ"

သူတို့ကိုကိုအိမ်ရောက်သောအခါ ကိုကိုကအိပ်ပျော်

နေပြီဖြစ်သည်။ ဒီကိုကိုကတော့အဝစားလာပြီး ဗိုက်လေး၍အိပ်ပျော်သွားခြင်းပင် သူကိုကိုကို ပွေ့ချီ

ပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားသောအခါ အန်တီနှင့်တွေ့လေသည်။

"ဟယ်သားJung kook jiminကိုလာပို့တာလား"

"ဟုတ်အန်တီ ကိုကိုအိပ်ပျော်နေလို့အခန်းထဲဘဲ သွား

ထားလိုက်ပါမယ်"

"ဒါဆိုသားကိုဘဲဒုတ္ခပေးရတော့မှာဘဲ"

"ရပါတယ်ဗျ"

Jung kookအခန်းထဲရောက်သော အခါကုတင်ပေါ်

သို့ညှင်သာစွာချပေးပြီး အိပ်ပျော်နေသော ကိုကိုရဲ့

နှဖူးပြင်လေးကို နှုးညံ့ညှင်သာလှသော အနမ်းတပွင်း

ပေးပြီး

"ကျွန်တော် ကိုကိုဖွင့်ပြောတော့မှာပါ အဲ့အခါကျရင်

ကျွန်တော်ကို မငြင်းလိုက်ပါနဲ ကျွန်တော်ခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး"

Jung kookအန်တီအားနှုတ်ဆက်ကာ သူအိမ်သို့ပြန်လာလိုက်သည်။ ရောက်သောအခါသူ့ရဲ့သီးသန့်

ခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သော အခါလွတ်လပ်စွာ ရီမောနေသောပုံများ နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်မောကျနေ

သောပုံများ ဖြင့်ပြည့်နေသော နံရံများကပန်ချီများကို

ကြည့်ရင်း သူ၏နှုတ်ခမ်းတွင်အပြုံးလေးများ ဖြစ်ထွန်းလာလေသည်။ ထို့နောက်သူပန်ချီဆွဲရန်

ထိုင်လေသည်။ ဒီနေ့တော့မုန့်များအပြည့်စားနေ

သောကိုကိုပုံလေးကိုဆွဲရမည်လေ။

---------------------------

တစ်လလောက်ကြာသောအခါjiminပြဿနာရှာတော့သည်။ ရပ်ကွတ်ထဲကကလေးတွေနဲ့ ပိုက်ဆံကြေး ဆော့ကြရာ ကလေးတွေဘက်မှနိုင်သည်ကို jimin

ကညစ်သည်ဟုဆိုကာ ကလေးတွေနှင့်ရန်ဖြစ်ပြီး ပိုက်ဆံတွေပြန်သိမ်ကာ အိမ်သို့ပြန်လာတော့သည်။

အိမ်ရောက်ပြီးမကြာလိုက်ကလေးများ၏မိခင်များ

ကလာရောက်တိုင်ကြာသဖြင့်ယခု အဆူခံနေရခြင်း

ဖြစ်သည်။

"Jiminနင်ဟာလေ ကလေးတွေကိုတောင်မညှာပါလား"

"အမေကလဲ အဲ့သောက်ကလေးတွေညစ်တာကို"

"ပိတ်ထားစမ်းအပေါက်ကို ဟိုကညစ်လဲနင်ကဘာလို့

သွားဆော့လဲ ကလေးတွေနဲဆော့ရအောင်နင်အ

သက်ကဘယ်လောက်လဲ အိမ်မှာလဲအဖော်မရ အပြင်မှာလဲပြဿနာရှာဟင် မရဘူးနင်ကိုအိမ်ထောင်

မြန်မြန်ချပေးပြီး ခြေငြိမ်အောင်လုပ်မှရမယ်"

"အားးးးးအမေကလဲဘာတွေ လာဆူနေမှန်းမသိဘူး

တော်ပြီ Jung kookစီဘဲသွားတော့မယ်"

"ကြွကြွမျက်စိနောက် သက်သာတယ်"

Jiminဘေးတွင်ရှိသော jung kook အိမ်သို့သာ

ထွက်လာလေသည်။jungkookကခြံထဲခုံလေးတွင်ထိုင်နေသောကြောင့် သူလဲစူပုတ်စွာဝင်လိုက်သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲကိုကို"

"အမေလေငါကို့ မိန်းမပေးစားမို့တဲ့"

"......"

"ဒါမဲလေမဆိုးပါဘူး Jung kook ငါဟာဝန်ကိုဖွင့်

ပြောလိုက်ရင်ကောင်းမလား သူကအရမ်းချစ်ဖို့

ကောင်းတယ်"

"ကိုကို ကျွန်တော်ကိုတစ်ချက်တောင် လှည်မကြည့်ဘူးလား"

"ဟင်...ဘာကိုလဲ ငါနားမလည်ဘူး ရှင်းရှင်းပြောစမ်းပါ"

Jung kookသည်jimin၏သေးသေးဖောင်း

ဖောင်းလေးဖြစ်နေသော လက်လေးနှစ်ဖတ်ကို သူရဲ

ကြီးမာသည် လက်တစ်စုံဖြင့်အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

"ကိုကို ကျွန်တော်လေ ကိုကို ကိုချစ်တယ်"

jimin၏မျက်လုံးများသည် ဝိုင်းစက်လာ၍ ဟမ်ဟုသာ ထွက်လာလေသည်။ jung kookကဆက်၍

"ဟုတ်တယ်ကျွန်တော်ကိုကို ကိုချစ်နေတာကြာပြီ ကိုကိုကျွန်တော်ကိုဘယ်လိုသဘောရလဲဟင်"

Jung kookသည်jiminအားမျှော်လင့်ချက် အပြည်ပါသောမျက်လုံးများဖြင့် ကြည်ကာ လိုချင်သည် ကိုအတင်ပူဆာနေသော ကလေးတစ်

ယောက်ကဲသို့ Jimin၏လက်များကိုတင်းကြပ်စွာ

ကိုင်ထားလေသည်။

••••••••••••••••••••••••••••••

ဒါလေးကshort storyမို့အမြန်အပြီးသတ်တော့မှာ

ပါ စောင့်ရတာအရမ်းများကြာသွားလား😁😁

23.11.20

13:29pm

Share This Chapter