Back
/ 14
Chapter 13

Final

Dear Ko Ko (Completed)

{Z}

အေရးအသားမေသသပ္ရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္စာလံုးေပါင္းျပန္မစစ္ထားတာေၾကာင့္အမွားပါရင္ျဖၫ့္ဖတ္ေပးပါ

__________________

"Jin hyung!!!"

"အင့္.."

Jinသူ႔ကိုေခၚသံေၾကာင့္အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ့အခါ လူတစ္ေယာက္သည္ သူကိုအတင္းအေျပးဖတ္

လိုက္ေသာေၾကာင့္အင့္ဆိုၿပီေတာင္ထြက္သြားသည္။

သူကိုဖတ္ထားေသာသူကိုၾကည့္မိလိုက္ေသာအခါ

"ပုက်ိ"

"Jin hyung အက်င့္ယုတ္တယ္ phေလးေတာင္မကိုင္ဘူး"

jiminဟာငိုယိုၿပီးjinကိုထုရိုက္ေနသည္။ jinကေသာjiminရိုက္တာကိုခံၿပီးjiminကိုဖြဖြေလးပုတ္ကာေခ်ာ့ေနသည္။

"ဟုတ္ပါတယ္Hyungမွားပါတယ္"

"သိရင္ၿပီးေရာ..ဘာလုပ္တာလဲ"

Jiminအတင္းဖတ္တြယ္ထားေသာ jiminကိုအေနာက္ကေနဆြဲယူၿပီး သူရင္ခြင္ထဲထည့္လိုက္သည္။ jinကိုလဲNamjoonကထိုအတိုင္ပင္။ jiminအတင္ရုန္းကန္၍

"ဖယ္ငါhyungစီသြားမို႔"

"ဒီေလာက္ဖတ္ရေတာ္ၿပီေလ မဟုတ္ရင္ကြၽန္ေတာ္ဒီမွာနမ္မွာေနာ္"

ထိုကဲ့သို႔ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္မွမရုန္းဘဲၿငိမ္သြားေတာ့သည္။သူကနမ္းရင္အၾကားႀကီးနမ္းေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ဧည္ခန္းတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီးjinမွစကားစလိုက္သည္။

"အေဖနဲ႔အေမ ေနေကာင္းရဲ့လား"

"အင္းေနေကာင္းၾကပါတယ္ အေမကေတာ့hyungကိုလာေတြ့ေစခ်င္တယ္ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုလဲအျပစ္မဆိုပါဘူးတဲ့ hyungကိုအရမ္းသတိရလို႔တဲ့...ေအာ္ၿပီးေတၫ့Namjoon hyungကိုလဲေခၚခဲ့ခိုင္းတယ္"

"Hyungတကယ္လိုက္လို႔ျဖစ္ပါ့မလား"

Namjoonကစိုးရိမ္စြာဝင္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

"ရတယ္အေမနဲ႔အေဖကလဲေတြ့ခ်င္ေနတာ"

"ကဲ့ထားေတာ့hyungပုက်ိႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြခ်က္ထားတယ္"

"ဟဟ..hyungခ်က္ေကြၽးတဲ့ဟင္းေတြးကိုလြမ္းေနတာ"

သူ႔တို႔ထမင္းစားေသာက္ၿပီးခဏေလာက္ေနၿပီးေသာ အခါအိပ္ရန္ေနရာခ်ေသာအခါျပႆနာတက္ေတာ့သည္။ အခန္းလြတ္ကတစ္းခန္းဘဲက်န္သည္။ jiminကjungkookနဲ႔အတူတူအိပ္ရန္ျငင္းဆန္သည္။ေနာက္ဆံုးjiminသည္jinလက္ကိုဆြဲကာjinတို႔အခန္းထဲဝင္ၿပီးအထဲမွာlockခ်လိုက္ေတာ့သည္။

အျပင္တြင္က်န္ခဲ့ေသာjungkookနဲ႔Namjoonသည္အႏိုင္ပိုင္းသြားေသာjiminကိုမယွဉ္ႏိုင္လို႔ က်န္ေသာအခန္းတြင္သာအိပ္လိုက္ရသည္။ Namjoonသည္jinနဲ႔မအိပ္ရေသာေၾကာင့္jingkookအားမဲေလေတာ့သည္။

"jungkookမင္းjiminကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ရလားကြာ"

"ကြၽန္ေတာ္ကေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူးhyung ကိုကိုကိုစိတ္ညစ္သြားမွာကိုမလိုခ်င္လို႔ အရမ္းခ်စ္လို႔နားလည္လား သူၾကေတာ့jin hyungကိုမေၾကာက္တာၾကေနတာဘဲ"

"အဟမ္း...ငါလဲjinကိုခ်စ္လို႔ကြ"

ေအာက္အခန္းကေကာင္းေလးႏွစ္ေယာက္က ျငင္းခံုေနခ်ိန္အေပၚမွေကာင္းေလးႏွစ္ေယာက္ေတာ့တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖတ္အိပ္ေနၾကသည္။

_____________________

1year later...

အခ်ိန္ေတြကကုန္တာအရမ္းျမန္လြန္းသည္။ အခုဆိုJin hyungတို႔လင္လင္ႏွစ္ေယာက္သည္ မိဘမဲ့ေဂဟာမွကေလးတစ္ေယာက္ကိုေမြးစားခဲ့သည္။Taehyungတို႔ကေတာ့ကေလးမယူဘဲႏွစ္ေယာက္သားျပင္သစ္ကရံုးခြဲကိုေျပာင္းသြားခဲ့သည္။

သူကေတာ့အရင္လို႔ဘဲဟိုသြားဒီသြားနဲ႔အဆူခံရရန္ျဖစ္ရတာဘဲရိွသည္။jiminနဲ႔jungkookတို႔ခ်စ္သူေတြဆိုတာကိုအိမ္ကိုဖြင့္ေျပာၿပီးတရာဝင္တြဲေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ႏွစ္ဖတ္မိဘမ်ားကလက္ခံေပးခဲ့ၾကသည္။

jungkookသည္ပန္ခ်ီလဲအားတဲ့အခ်ိန္ဆြဲၿပီးသူ႔ဖခင္ရဲ့အလုပ္တြင္လဲGMရာထူးကိုယူခဲ့သည္။အခုေတာ့ဒီေန့ကခ်ယ္ရီပန္းေတြပြင့္ခ်ိန္မို႔သြားၾကည့္ရန္ျပင္ဆင္ေနမိသည္။အေအာက္ထပ္မွအေမအသံကထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။

"ဟဲ့jiminမၿပီးေသးဘူးလားေအာက္မွာသာjungkookေရာက္ေနၿပီ"

"ၿပီးေတာ့မွာပါခဏေလးဘဲေစာင့္"

jiminလွမ္းေအာ္လိုက္သည္။jiminမိခင္ကေတာ့junkookၾကည့္၍

"အန္တီနားကိုမလည္ေတာ့ဘူး မင္းဘာမ်ားၾကည့္ၿပီးJiminကိုႀကိဳက္လဲဆိုတာ အမွန္ကေလမင္းနဲ႔ငါ့သားနဲ႔ကိုမတန္တာ"

Jungkookသည္သူ႔ရဲ့ယုန္သြားေလးမ်ားေပၚသည္အထိရီလိုက္ၿပီး

"ကြၽန္ေတာ့ကေတာ့ ကိုကိုကကိုကိုမို႔ခ်စ္တာပါ ကိုကိုဆိုးလဲခ်စ္တယ္ ဘာမွမရိွေတာ့လဲခ်စ္တယ္ ကြၽန္ေတာ့ဘဝမွကိုကိုကမရိျွဖစ္ပါဘဲအန္တီ"

ခ်စ္တယ္ႀကီးထပ္ေအာင္ေျပာသြားေသာjungkookေၾကာင့္jiminအေမႏႈတ္ေခါင္ရႈံမိသြားသည္။ မိမိလဲငယ္ရာကႀကီးလာတာပါဒါေပမဲ့လဲမခံစားႏိုင္ဘူး။jiminသည္ဆင္းလာၿပီသူမိခင္ကိုေမးေတာ့သည္။

"အေမသားအေၾကာင္းေတြေျပာေနတာမလား"

"အမေလး...ေတာ္ပါဟယ္မင္းတို႔သြားၾကေတာ့ မဟုတ္ရင္လူအရမ္းၾကပ္လိုက္မယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ဒါဆိုခြင္ျပဳပါအံုး အန္တီသြားရေအာင္ကိုကို"

"အင္း..သြားၿပီအေမ"

jungkookသည္jiminလက္ေလးကိုဆြဲၿပီးေခၚသြားလိုက္သည္။ ပန္းၿခံသို႔ေရာက္ေသာအခါ လူမ်ားသည္ဟိုတစ္စုဒီတစ္စုျဖင့္ရိွၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ဓာတ္ပံုရိုက္ေနၾကၿပီးကေလးမ်ားကလဲ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနၾကသည္။ ပန္းပင္မ်ားကလဲအပင္းတိုင္းလိုလိုပင္လံုးကြၽတ္ပြင့္လန္းေနၾကၿပီးပြင့္ဖတ္ေလးမ်ားကလဲေလနဲ႔အတူလို႔ပါလာခဲ့ၾကငည္။လူနည္းနည္းရွင္းေသာအပင္ေအာက္သို႔ေရာက္ေသာအခါjungkookသည္jiminနဲ႔အတူတူဓာတ္ပံုရိုက္ေလသည္။

Jungkookသည္jiminေခါင္းေပၚတြင္တင္ေနေသာပန္းပြင့္ခ်ပ္ေလးကိုဖယ္ေပးၿပီးjiminမ်က္ႏွာေလးကိုျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္လိုက္ေလသည္။ jiminသည္သူ႔ကိုၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့မ်က္လံုးမ်ားမိွတ္သြားသည္အထိရီျပလိုက္သည္။

ထိုအခါjungkookသည္ကိုကိုႏွဖူးေလးကိုဖြဖြေလးနမ္းလိုက္ၿပီးအက်ႌအိပ္ထဲမွဘူးေသးေသးေလးကိုထုပ္ၿပီးဒူးေထာက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။Jiminမ်က္လံုးမ်ားျပဴးသြားၿပီးအနီးအနားမွလူမ်ားကလဲကြယ္ၾကည့္ကြယ္ၾကည့္ျဖင့္ေခ်ာေမာလွပေသာေကာင္ေလးႏွသ္ကိုၾကည့္ေနၾကသည္။

jungkookသည္ဘူးေလးကိုဖြင့္လိုက္ေသာအခါအထဲတြင္အျပာေရာင္ေက်ာက္လက္စြပ္ပံုေသးေသးေလးပါေသာဆြဲႀကိဳးေလးတစ္ခုကေနရာယူထားသည္။

"ကိုကိုကြၽန္ေတာ္ကိုလက္ထပ္ႏိုင္မလားဟင္ ဒါမွမဟုတ္ကြၽန္ေတာ္ကကိုကိုကိုလက္ထပ္ရမလား အရမ္းျမန္မွန္ေတာ့သိပါ"

jiminသည္သူ႔ကိုလက္ထပ္ခြင့္ေနေသာလူႀကီးဆန္လွသည္ေကာင္းေလးကိုၾကည့္ၿပီးမ်က္ရည္မ်ားပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာေတာ့သည္။jungkookသူကိုအရမ္းခ်စ္ၿပီးအလိုလိုက္တာသိပါတယ္ ဒါေပမဲ့အခုလိုမ်ိဳးလုပ္လိုက္မည္ကိုေတာ့မထင္မွတ္ထားေသာေၾကာင့္ဝမ္းသာမ်က္ရည္မ်ားက်လာေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္jiminသည္ငိုေနရင္ျဖင့္

"အက္းငါလက္ခံတယ္ ငါတို႔လက္ထက္ၾကမယ္ jungkookie"

jungkookသည္ထလိုက္ၿပီးjiminရဲ့လည္တိုင္​ေဖြးေဖြးတြင္ဆြဲႀကိဳးေလးကိုဆြဲၿပီးမ်က္ရည္သူ႔ရဲ့လက္အႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ဖြဖြေလးသုတ္ဖယ္ေပးၾကည့္

"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲကိုကိုရယ္"

"ေပ်ာ္လို႔ပါငါအရမ္းေပ်ာ္တယ္သိလား"

ေျပာၿပီးjiminသည္jungkookရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လိုက္ေတာ့သည္။jungkookကလဲျပန္လည္၍တင္းၾကပ္စြာဖတ္လိုက္ျပန္သည္။ ရင္ခြင္ထဲမွjiminသည္ႏွစ္ေယာက္ၾကားေလဆိုေလသည္။

"မင္းခ်စ္တယ္kookie"

jungkookသည္ၿပံဳလိုက္ၿပီးအရင္ကထက္ပိုတင္းစြာဖတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။

"ကြၽန္ေတာ္ကပိုခ်စ္ပါတယ္ကိုကို"

ထို႔ေန့ကပန္းၿခံထဲတြင္ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္သည္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လြတ္ထြက္သြားမည္ကိုေၾကာက္သည့္အလားတင္းၾကပါစြာဖတ္ထားၾကၿပီပတ္ဝန္းက်င္မွလူးမ်ားကလဲၿပံဳ၍ၾကည့္သြားၾကသည္။

__________

.......⚠️Warning⚠️.....

ခန္းမထဲတြင္အရာအားလံုးသည္တိတ္ဆိတ္ေနၿပီတူညီအက်ႌကိုဝတ္ဆင္ထားေသာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္သည္ တရာေဟာဆရာႀကီးအေရ႔ွတြင္ရပ္ၿပီး

အၿပံဳကိုတို႔ကေတာက္ပေနခဲ့ၾကသည္။လက္စြပ္အျပန္အလွန္ဝတ္ျခင္း ကတိသစၥာျပဳျပီးခ်ိန္တြင္ တရာေဟာဆရာႀကီး၏သတို႔သားႏွစ္ေယာက္နမ္းႏိုင္ပါၿပီဆိုေသာ အခ်ိန္တြင္jiminသည္jungkook၏

မ်က္ႏွာကိုဆြဲယူၿပီးအရင္နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ သူကဉီးေဆာင္သူဆိုတာကိုအမ်ားကိုသိေစခ်င္ေသာေၾကာင္ထိုကဲ့သို႔လုပ္လိုက္ျခင္းပင္Jungkookကေတာ့ၿပံဳး၍သာေနေလသည္။

Taehyungသည္Jiminနားကပ္၍

"မင္းကေတာ့ဒီေနေအာက္ကေနေသၿပီဘဲ"

"မင္းဖင္ကိုေအာက္ကေနခိုင္းလိုက္ ငါကအထက္ပုဂၢိုလ္ဘဲ"

"ဟားးး.....ျဖစ္ရေလျမင္ေယာင္ေသးpark ji minတို႔မနက္က်ရင္လမ္းေတာင္မေလ်ွာက္ႏိုင္မွာကို"

"ၾကည့္လိုက္ဘယ္သူကအထက္ဘယ္သူကေအာက္လဲဆိုတာ"

"ငါကလဲေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္အံုးမွာ"

မဂၤလာပြဲၿပီး၍လက္ဖြဲ႔ရထားေသာအိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါjiminသည္jungkookကိုေရအရင္ခ်ိဳးခိုင္းလိုက္သည္။ သူကေတာ့ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔ jungkookieေလးသူၾကမ္းသမ်ွခံႏိုင္ရန္ႏြားႏို႔တစ္ခြက္အဆင့္သင့္လုပ္ထားလိုက္သည္။ သူေသာက္မည္ခြက္ထဲသို႔ႀကိဳဝယ္ထားေသာစိတ္ႂကြေဆးနည္းနည္းထည့္လိုက္ေလသည္။မရဘူးလူေကာင္ေသးလဲသူကtopဘဲ။

ထို႔ေနာက္ခြက္ေလးႏွစ္ခြက္ကိုသယ္ၿပီးအခန္းထဲဝင္သြားလိုက္သည္။သူေရာက္ေသာအခါjungkookသည္ေခါင္းသုတ္ေနသည္။ jiminသဘ္ခြက္ႏွစ္ခြက္ကို

စာပြဲေပၚတြင္ခ်ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ခါနီတြင္jungkookကိုလွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"kookieႏြားႏို႔ခြက္ေနာ္ က်န္တဲ့ခြက္ကိုကိုဟာ"

Jungkookကေတာ့jiminေျပာသည္ကိုမၾကား တကယ္လို႔ကိုကိုသူနဲ႔အိအ္ရင္မနာေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာေတြးေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ့ပထမဆံုးတြင္ကိုကို ကိုသာယာမႈအျပည္ေပးခ်င္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

Jungkookသည္စာပြဲေပၚတြင္ေတြ့ေသာေဖ်ာ္ရည္

ခြက္ကိုေကာက္ေသာလိုက္ေတာ့သည္။ jiminေရခ်ိဳးၿပီးထြက္လာေသာ အခါjungkookသည္ကုတင္ေပၚတြင္ထိုင္ၿပီးေခြၽးမ်ားလည္းက်ေနၿပီတစ္ခုခုကိူအတင္းထိန္းခ်ဳပ္ထားပံုေပၚေလသည္။

"Jungkookieဘာျဖစ္ေနတာလဲဟင္"

"ကိုကို...ကြၽန္ေတာ္..အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီ"

"ဘာ!!!"

jiminသည္စားပြဲေပၚသို႔ၾကည့္လိုက္ေသာအခါကုန္ေနေသာသူ႔ရဲ့ခြက္ကေျပာင္ျပေနသလို႔။ jiminသည္jiminသည္jungkookကိုအလန္တၾကားၾကည့္လိုက္ၿပီး ထြက္ေျပးရန္လုပ္ေတာ့သည္။

သို႔ေသာအေနာက္မွသန္မားလက္တစ္စံုျဖင့္ဆြဲေပြ့ၿပီးကုတင္ေပၚသို႔ျပစ္တင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္jungkookသည္jiminေပၚသို႔အုပ္မိုးလာေတာ့သည္။ jiminသည္အတင္ရံုန္းကုန္၍

"jung..kook...ခဏ

"ကိုကိုဒီနားကနာတယ္ ကြၽန္ေတာ္ကိုသနားပါ အရမ္းနာတယ္"

jungkookစည္jiminရဲ့လက္ေသးေသးေလးကို

သူရဲ့သပတ္ေအာက္တြင္ေထာင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ညီေတာ္ေမာင္ေပၚတြင္တင္ေပးလိုက္ၿပီးဝိုင္းစက္လွေလမ်က္လံုးမ်ားတြင္မ်က္ရည္မ်ားရစ္ဝိုင္း၍ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လိုတိုင္ေတာ့သည္။

jiminသူလက္ထဲတြင္ပူေနြးေနေသာအရားႀကီးေၾကာင့္လန္႔သြားေတာ့သည္အာရွသားတစ္ေယာက္တြင္ဒီေလာက္ႀကီးေသာအရာကရိွႏိုင္လို႔လား အားတဲ့နတ္ဆင္းကယ္ၾကပါဒါႀကီးနဲ႔ဆိုသူေသလိုက္မယ္။ jiminအေတြးမ်ားေနခ်ိန္jungkook၏ လ်ွင္ျမန္မႈေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္လံုးမိေမြးတိုင္ဖေမြးတိုင္ေတျြဖစ္ကုန္ေတာ့သည္။jiminျမင္လိုက္ရေသာအရာႀကီးကေဆးေၾကာင့္ပင္ပို၍ႀကီးမာေနေသာေၾကာင့္ေသခ်င္စိတ္ေပါက္သြားၿပီအတင္ရုန္းေတာ့သည္။ jungkookကေတားမ်က္ရည္မ်ားဝဲ၍

ၾကည့္လိုက္ေသာအခါအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းေနေသာေၾကာင့္

"ညင္ညင္သာသာလုပ္မယ္မလား"

jungkookသည္Jiminစကားအဆံုတြင္ေခြးေပါက္ေလးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ေခါင္းကိုဆက္တိုက္ၿငိမ့္ျပေတာ့သည္။လက္မ်ားကေတာ့jiminရဲ့ေျခေထာက္ေသးေသးသြယ္သြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအစြန္းစြန္းထိကားလိုက္ၿပီးသူရဲ့တင္မားလြန္းေနေသာေက်ာက္စိမ္းေခ်ာင္အားအဆံုးထိထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။

"အားးးအြန္..."

"ေဖာက္"

"ကြဲသြားသြား...ၿပီးေခြးေကာင္..အ

ေျဖေလ်ွာ့ထားျခင္းမရိွဘဲအစိမ္းသက္သက္ထိုးထည့္လိုက္သည့္အတြက္jimin၏ေအာ္သံအဆံုးတြင္မတ္မြန္သီးေလသည္လည္ကြဲသြားေတာ့သည္။ jiminသည္မ်က္ရည္မ်ားက်လာၿပီးေတာ့သည္။

jungkookသည္jimin၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို

အတင္းနမ္ရိႈက္ေနေသာေၾကာင့္ေအာ္ျခင္ေသာလည္အသံမ်ားကထြက္မလာေပ။

Jungkookသည္ႏႈညံ့လြန္းေသာအတြင္းသာမ်ားႏွင့္ထိေတြ့ပြတ္တိုက္လိုက္မိေသာအခါနတ္ျပည္သို႔ေရာက္သြားသလိုပင္ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ jungkookသည္အသြင့္အထုပ္ကိုလုပ္ေနရင္ ႏႈပ္ခမ္းမ်ားကလည္တိုင္ေလးစီသို႔သြားၿပီနမ္းလိုက္ကိုက္လိုက္ျဖင့္အရာမ်ားခ်န္ထားေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္လက္တစ္ဖတ္ကခ်ယ္ရီသီးေလးကိုကိုင္၍ဖိညစ္ေနေသာေၾကာင့္jiminလူးလိမ့္ေနေတာါသည္။

"အ..အာ..jung..kook..မလုပ္နဲ႔...

Jungkook၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္လြတ္ေနေသာ ခ်ယ္ရီသီေလးကိုပါးစပ္ထဲထည့္လို၍စုပ္လိုက္ေသာအခါjimin၏ခါသည္လည္ေျမာက္တက္လာေတာ့သည္။လက္တစ္ဖတ္ကjiminရဲ့ေက်ာက္စိမ္းေခ်ာင္းေလးကိုအေပၚေအာက္ပြတ္တိုက္ေနေတာ့သည္။

"အ...ျမန္..ျမန္လြန္းတယ္..နာတယ္jungkook..အားး

"Daddyလို႔ေခၚ"

jungkook၏အသက္ရႉသံျပင္းျပင္းျဖင့္ေျပာသံကjiminရဲ့နားအနီတြင္ကပ္ေျပာၿပီး နားရြက္ေလးကိုကိုက္စုပ္သြားေသသည္။

"Da..daddy...ဘာလို႔ပိုျမန္..လာတာလဲ..

Jungkook၏အရိွန္သည္အရင္ထပ္ပိုျမန္လာေလသည္။jiminသည္သူအထဲသို႔အတင္းတို႔ဝင္ေနေသာအရာႀကီးေၾကာင့္jungkookရဲ့ေက်ာ္ျပင္ကိုဖြတ္ထားရင္းတအင္းအင္းသာညည္းႏိုင္ေတာ့သည္။ တျဖည္းျဖည္းနာက်ဉ္မႈမွသာယာမႈသို႔ကူးေျပာင္းလာေသာအခါ

"အ..daddyအဲ့နား..ျမန္ျမန္...အားးဟုတ္တယ္..

"အားးးရူးေတာ့မွာဘဲကိုကိုရယ္...

"အ..အြန္းၿပီးၿပီးေတာ့မယ္...ၿပီးၿပီ..

Jungkookရဲ့လက္ထဲမွာပင္အျဖဴေရာင္အရည္မ်ားကပ်သ္ခနဲ႔ထြက္သြားေတာ့သည္။jungkookသည္လက္တြင္ေပသြားေသာအရည္မ်ားကိုပါးစပ္ျဖင့္လ်ွက္လိုက္ေသာအခါjiminသည္မ်က္လံုးမ်ားျပဴးသြားေတာ့သည္။

"ဘာလို႔..ဘာလို႔လ်ွက္လိုက္တာလဲ..

"ခ်စ္လို႔ေပါ့ၿပီးေတာ့ခ်ိဳတယ္"

Jiminသည္jungkookမ်က္ႏွာကိုဆြဲယူၿပီးနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။jungkookသည္မၿပီးေသးေသာေၾကာင့္ေနာက္ထက္အခ်က္20ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးသြားေသာအခါမွပင္jiminအတြင္မွာပင္ၿပီးသြားေတာ့သည္။jiminသည္အေမာေျဖရန္ပင္ရိွေသjungkookသည္jiminအားဆြဲကာေမာက္လိုက္ၿပီးေနာက္တစ္ခ်ီစေလေတာ့သည္။

"အားးးJungkookေတာ္ၿပီ"

"ေနာက္ဆံုးတစ္ခါဘဲေနာ္ကိုကို"

"JEON JUNG KOOK"

ဤသို႔ျဖင့္ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်ီေနာက္ဆံုးခ်ီျဖင့္Jiminသည္မနက္4နာရီေလာက္ထိအလူးအလဲခံလိုက္ရေတာ့သည္။ေနလည္ေလာက္အေရာက္မွာအရင္ႏိုးလာသူကေတာ့jungkookပင္သူရင္ခြင္ထဲတြင္အနီးမွတ္မ်ားအျပည္ျဖင့္ပင္ပန္းစြာအိပ္ေနေသာကိုကိုကိုေတြ့လိုက္ေသာအခါအရမ္းကိုသနားသြားၿပီးမ်က္ရည္မ်ားက်လာေတာ့သည္။

jiminနားထဲတြင္ရိႈက္ငိုသံမ်ားေၾကာင့္ႏိုးလာေသာအခါjungkookသည္သူကိုၾကည့္၍ငိုေနျခင္ူကိုျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။

"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲjungkook"

ခံရတာငါပါ အဲ့တာကိုမင္းကဘာလို႔ rapeလာပ္ခံရတဲ့မိန္းမပ်ိဳးေလးလိုအသဲအသန္သိုေနရတာလဲေခြးေကာင္ရဲ့

ညတုန္းကအရမ္းေအာ္ခဲ့ရတာေၾကာင့္jiminအသံမ်ားသည္အက္ကြဲၿပီးငိုသံမ်ားေပါက္ေနျခင္းကိုၾကားလိုက္ရေသာအခါjungkookသည္ရံုးပြဲခ်ကိုေတာ့ေလသည္။ထိုအခါjiminသည္ျပာယာသြားၿပီအတင္းထေသာအခါေအာက္ပိုင္းကနားသြားေသာေၾကာင့္

အိပ္ယာေပၚျပန္က်သြားသည္။jungkookသဘ္ပြန္းပြဲသြားမည္ကိုဆိုးသည့္အလားjiminကိုတယုတရခ်ီ၍သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္ေပြ့ခ်ီထားလိုက္ေတာ့သည္။

jiminသည္သု႔မ်က္ရည္မ်ားကိုးသုတ္ေပးၿပီးကေလးေခ်ာ့သလိုေခ်ာ့ေတာ့သည္။

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးအရမ္းမနာပါဘူး"

မနာဘူးဘာကိုမနာတာလဲနာတာမွေသမလိုလဲတိုင္ေဖာက္စက္ေကာင္အခုေတာ့ထားလိုက္ေတာ့ငါအမွားလဲပါလို႔ခြင့္လြတ္လိုက္မယ္

"တကယ္လား"

"အြန္းေပါ့"

"ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကိုကို"

"မင္းေတာင္းပန္ခ်င္ရင္ငါအနားမွာဘဲေသတဲ့အထိေနမွား"

"ကိုကိုရိုက္ထုပ္ရင္ေတာင္မသြားဘူး...ခ်စ္တယ္ကိုကို"

"ငါလဲခ်စ္တယ္jungkookie"

အခန္းထဲမွာေကာင္းေလးႏွစ္ယာက္သည္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေထြးေပြးရင္သတ္ဆံုးတိုင္သည္အထိမခြဲအတူေနထိုင္သြားခဲ့ၾကေတာ့သည္။

~~~~~~~~~~The End~~~~~~~~~~

fbလေးတော့လိုချင်တယ်ဗျာ

24.12.20

18:35pm

2661words

{U}

အရေးအသားမသေသပ်ရင်တောင်းပန်ပါတယ်စာလုံးပေါင်းပြန်မစစ်ထားတာကြောင့်အမှားပါရင်ဖြည့်ဖတ်ပေးပါ

__________________

"Jin hyung!!!"

"အင့်.."

Jinသူ့ကိုခေါ်သံကြောင့်အနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သော့အခါ လူတစ်ယောက်သည် သူကိုအတင်းအပြေးဖတ်

လိုက်သောကြောင့်အင့်ဆိုပြီတောင်ထွက်သွားသည်။

သူကိုဖတ်ထားသောသူကိုကြည့်မိလိုက်သောအခါ

"ပုကျိ"

"Jin hyung အကျင့်ယုတ်တယ် phလေးတောင်မကိုင်ဘူး"

jiminဟာငိုယိုပြီးjinကိုထုရိုက်နေသည်။ jinကသောjiminရိုက်တာကိုခံပြီးjiminကိုဖွဖွလေးပုတ်ကာချော့နေသည်။

"ဟုတ်ပါတယ်Hyungမှားပါတယ်"

"သိရင်ပြီးရော..ဘာလုပ်တာလဲ"

Jiminအတင်းဖတ်တွယ်ထားသော jiminကိုအနောက်ကနေဆွဲယူပြီး သူရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်သည်။ jinကိုလဲNamjoonကထိုအတိုင်ပင်။ jiminအတင်ရုန်းကန်၍

"ဖယ်ငါhyungစီသွားမို့"

"ဒီလောက်ဖတ်ရတော်ပြီလေ မဟုတ်ရင်ကျွန်တော်ဒီမှာနမ်မှာနော်"

ထိုကဲ့သို့ခြိမ်းခြောက်လိုက်မှမရုန်းဘဲငြိမ်သွားတော့သည်။သူကနမ်းရင်အကြားကြီးနမ်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူတို့ဧည်ခန်းတွင် ဝင်ထိုင်ပြီးjinမှစကားစလိုက်သည်။

"အဖေနဲ့အမေ နေကောင်းရဲ့လား"

"အင်းနေကောင်းကြပါတယ် အမေကတော့hyungကိုလာတွေ့စေချင်တယ် ဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုလဲအပြစ်မဆိုပါဘူးတဲ့ hyungကိုအရမ်းသတိရလို့တဲ့...အော်ပြီးတေည့Namjoon hyungကိုလဲခေါ်ခဲ့ခိုင်းတယ်"

"Hyungတကယ်လိုက်လို့ဖြစ်ပါ့မလား"

Namjoonကစိုးရိမ်စွာဝင်မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"ရတယ်အမေနဲ့အဖေကလဲတွေ့ချင်နေတာ"

"ကဲ့ထားတော့hyungပုကျိကြိုက်တဲ့ဟင်းတွေချက်ထားတယ်"

"ဟဟ..hyungချက်ကျွေးတဲ့ဟင်းတွေးကိုလွမ်းနေတာ"

သူ့တို့ထမင်းစားသောက်ပြီးခဏလောက်နေပြီးသော အခါအိပ်ရန်နေရာချသောအခါပြဿနာတက်တော့သည်။ အခန်းလွတ်ကတစ်းခန်းဘဲကျန်သည်။ jiminကjungkookနဲ့အတူတူအိပ်ရန်ငြင်းဆန်သည်။နောက်ဆုံးjiminသည်jinလက်ကိုဆွဲကာjinတို့အခန်းထဲဝင်ပြီးအထဲမှာlockချလိုက်တော့သည်။

အပြင်တွင်ကျန်ခဲ့သောjungkookနဲ့Namjoonသည်အနိုင်ပိုင်းသွားသောjiminကိုမယှဉ်နိုင်လို့ ကျန်သောအခန်းတွင်သာအိပ်လိုက်ရသည်။ Namjoonသည်jinနဲ့မအိပ်ရသောကြောင့်jungkookအားမဲလေတော့သည်။

"jungkookမင်းjiminကိုအဲ့လောက်တောင်ကြောက်ရလားကွာ"

"ကျွန်တော်ကကြောက်တာမဟုတ်ဘူးhyung ကိုကိုကိုစိတ်ညစ်သွားမှာကိုမလိုချင်လို့ အရမ်းချစ်လို့နားလည်လား သူကြတော့jin hyungကိုမကြောက်တာကြနေတာဘဲ"

"အဟမ်း...ငါလဲjinကိုချစ်လို့ကွ"

အောက်အခန်းကကောင်းလေးနှစ်ယောက်က ငြင်းခုံနေချိန်အပေါ်မှကောင်းလေးနှစ်ယောက်တော့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖတ်အိပ်နေကြသည်။

_____________________

1year later...

အချိန်တွေကကုန်တာအရမ်းမြန်လွန်းသည်။ အခုဆိုJin hyungတို့လင်လင်နှစ်ယောက်သည် မိဘမဲ့ဂေဟာမှကလေးတစ်ယောက်ကိုမွေးစားခဲ့သည်။Taehyungတို့ကတော့ကလေးမယူဘဲနှစ်ယောက်သားပြင်သစ်ကရုံးခွဲကိုပြောင်းသွားခဲ့သည်။

သူကတော့အရင်လို့ဘဲဟိုသွားဒီသွားနဲ့အဆူခံရရန်ဖြစ်ရတာဘဲရှိသည်။jiminနဲ့jungkookတို့ချစ်သူတွေဆိုတာကိုအိမ်ကိုဖွင့်ပြောပြီးတရာဝင်တွဲနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။နှစ်ဖတ်မိဘများကလက်ခံပေးခဲ့ကြသည်။

jungkookသည်ပန်ချီလဲအားတဲ့အချိန်ဆွဲပြီးသူ့ဖခင်ရဲ့အလုပ်တွင်လဲGMရာထူးကိုယူခဲ့သည်။အခုတော့ဒီနေ့ကချယ်ရီပန်းတွေပွင့်ချိန်မို့သွားကြည့်ရန်ပြင်ဆင်နေမိသည်။အောက်ထပ်မှအမေအသံကထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

"ဟဲ့jiminမပြီးသေးဘူးလားအောက်မှာသာjungkookရောက်နေပြီ"

"ပြီးတော့မှာပါခဏလေးဘဲစောင့်"

jiminလှမ်းအော်လိုက်သည်။jiminမိခင်ကတော့junkookကြည့်၍

"အန်တီနားကိုမလည်တော့ဘူး မင်းဘာများကြည့်ပြီးJiminကိုကြိုက်လဲဆိုတာ အမှန်ကလေမင်းနဲ့ငါ့သားနဲ့တန်ကိုမတန်တာ"

Jungkookသည်သူ့ရဲ့ယုန်သွားလေးများပေါ်သည်အထိရီလိုက်ပြီး

"ကျွန်တော့ကတော့ ကိုကိုကကိုကိုမို့ချစ်တာပါ ကိုကိုဆိုးလဲချစ်တယ် ဘာမှမရှိတော့လဲချစ်တယ် ကျွန်တော့ဘဝမှကိုကိုကမရှိဖြစ်ပါဘဲအန်တီ"

ချစ်တယ်ကြီးထပ်အောင်ပြောသွားသောjungkookကြောင့်jiminအမေနှုတ်ခေါင်ရှုံမိသွားသည်။ မိမိလဲငယ်ရာကကြီးလာတာပါဒါပေမဲ့လဲမခံစားနိုင်ဘူး။jiminသည်ဆင်းလာပြီသူမိခင်ကိုမေးတော့သည်။

"အမေသားအကြောင်းတွေပြောနေတာမလား"

"အမလေး...တော်ပါဟယ်မင်းတို့သွားကြတော့ မဟုတ်ရင်လူအရမ်းကြပ်လိုက်မယ်"

"ဟုတ်ကဲ့ဒါဆိုခွင်ပြုပါအုံး အန်တီသွားရအောင်ကိုကို"

"အင်း..သွားပြီအမေ"

jungkookသည်jiminလက်လေးကိုဆွဲပြီးခေါ်သွားလိုက်သည်။ ပန်းခြံသို့ရောက်သောအခါ လူများသည်ဟိုတစ်စုဒီတစ်စုဖြင့်ရှိကြသည်။ တချို့ဓာတ်ပုံရိုက်နေကြပြီးကလေးများကလဲ ပြေးလွှားဆော့ကစားနေကြသည်။ ပန်းပင်များကလဲအပင်းတိုင်းလိုလိုပင်လုံးကျွတ်ပွင့်လန်းနေကြပြီးပွင့်ဖတ်လေးများကလဲလေနဲ့အတူလို့ပါလာခဲ့ကြငည်။လူနည်းနည်းရှင်းသောအပင်အောက်သို့ရောက်သောအခါjungkookသည်jiminနဲ့အတူတူဓာတ်ပုံရိုက်လေသည်။

Jungkookသည်jiminခေါင်းပေါ်တွင်တင်နေသောပန်းပွင့်ချပ်လေးကိုဖယ်ပေးပြီးjiminမျက်နှာလေးကိုမြတ်နိုးစွာကြည့်လိုက်လေသည်။ jiminသည်သူ့ကိုကြည့်နေသောကြောင့် သူ့ရဲ့မျက်လုံးများမှိတ်သွားသည်အထိရီပြလိုက်သည်။

ထိုအခါjungkookသည်ကိုကိုနှဖူးလေးကိုဖွဖွလေးနမ်းလိုက်ပြီးအင်္ကျီအိပ်ထဲမှဘူးသေးသေးလေးကိုထုပ်ပြီးဒူးထောက်ချလိုက်တော့သည်။Jiminမျက်လုံးများပြူးသွားပြီးအနီးအနားမှလူများကလဲကွယ်ကြည့်ကွယ်ကြည့်ဖြင့်ချောမောလှပသောကောင်လေးနှစ်ယောက်ကိုကြည့်နေကြသည်။

jungkookသည်ဘူးလေးကိုဖွင့်လိုက်သောအခါအထဲတွင်အပြာရောင်ကျောက်လက်စွပ်ပုံသေးသေးလေးပါသောဆွဲကြိုးလေးတစ်ခုကနေရာယူထားသည်။

"ကိုကိုကျွန်တော်ကိုလက်ထပ်နိုင်မလားဟင် ဒါမှမဟုတ်ကျွန်တော်ကကိုကိုကိုလက်ထပ်ရမလား အရမ်းမြန်မှန်တော့သိပါ"

jiminသည်သူ့ကိုလက်ထပ်ခွင့်နေသောလူကြီးဆန်လှသည်ကောင်းလေးကိုကြည့်ပြီးမျက်ရည်များပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာတော့သည်။jungkookသူကိုအရမ်းချစ်ပြီးအလိုလိုက်တာသိပါတယ် ဒါပေမဲ့အခုလိုမျိုးလုပ်လိုက်မည်ကိုတော့မထင်မှတ်ထားသောကြောင့်ဝမ်းသာမျက်ရည်များကျလာတော့သည်။ထို့နောက်jiminသည်ငိုနေရင်ဖြင့်

"အက်းငါလက်ခံတယ် ငါတို့လက်ထက်ကြမယ် jungkookie"

jungkookသည်ထလိုက်ပြီးjiminရဲ့လည်တိုင်​ဖွေးဖွေးတွင်ဆွဲကြိုးလေးကိုဆွဲပြီးမျက်ရည်သူ့ရဲ့လက်အကြီးကြီးတွေနဲ့ဖွဖွလေးသုတ်ဖယ်ပေးကြည့်

"ဘာလို့ငိုနေတာလဲကိုကိုရယ်"

"ပျော်လို့ပါငါအရမ်းပျော်တယ်သိလား"

ပြောပြီးjiminသည်jungkookရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်လိုက်တော့သည်။jungkookကလဲပြန်လည်၍တင်းကြပ်စွာဖတ်လိုက်ပြန်သည်။ ရင်ခွင်ထဲမှjiminသည်နှစ်ယောက်ကြားလေဆိုလေသည်။

"မင်းချစ်တယ်kookie"

jungkookသည်ပြုံလိုက်ပြီးအရင်ကထက်ပိုတင်းစွာဖတ်ထားလိုက်တော့သည်။

"ကျွန်တော်ကပိုချစ်ပါတယ်ကိုကို"

ထို့နေ့ကပန်းခြံထဲတွင်ကောင်လေးနှစ်ယောက်သည် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လွတ်ထွက်သွားမည်ကိုကြောက်သည့်အလားတင်းကြပါစွာဖတ်ထားကြပြီပတ်ဝန်းကျင်မှလူးများကလဲပြုံ၍ကြည့်သွားကြသည်။

__________

.......⚠️Warning⚠️.....

ခန်းမထဲတွင်အရာအားလုံးသည်တိတ်ဆိတ်နေပြီတူညီအင်္ကျီကိုဝတ်ဆင်ထားသောကောင်လေးနှစ်ယောက်သည် တရာဟောဆရာကြီးအရှေ့တွင်ရပ်ပြီး

အပြုံကိုတို့ကတောက်ပနေခဲ့ကြသည်။လက်စွပ်အပြန်အလှန်ဝတ်ခြင်း ကတိသစ္စာပြုပြီးချိန်တွင် တရာဟောဆရာကြီး၏သတို့သားနှစ်ယောက်နမ်းနိုင်ပါပြီဆိုသော အချိန်တွင်jiminသည်jungkook၏

မျက်နှာကိုဆွဲယူပြီးအရင်နမ်းလိုက်တော့သည်။ သူကဉီးဆောင်သူဆိုတာကိုအများကိုသိစေချင်သောကြောင်ထိုကဲ့သို့လုပ်လိုက်ခြင်းပင်Jungkookကတော့ပြုံး၍သာနေလေသည်။

Taehyungသည်Jiminနားကပ်၍

"မင်းကတော့ဒီနေအောက်ကနေသေပြီဘဲ"

"မင်းဖင်ကိုအောက်ကနေခိုင်းလိုက် ငါကအထက်ပုဂ္ဂိုလ်ဘဲ"

"ဟားးး.....ဖြစ်ရလေမြင်ယောင်သေးpark ji minတို့မနက်ကျရင်လမ်းတောင်မလျှောက်နိုင်မှာကို"

"ကြည့်လိုက်ဘယ်သူကအထက်ဘယ်သူကအောက်လဲဆိုတာ"

"ငါကလဲစောင့်ကြည့်နေလိုက်အုံးမှာ"

မင်္ဂလာပွဲပြီး၍လက်ဖွဲ့ရထားသောအိမ်သို့ရောက်သောအခါjiminသည်jungkookကိုရေအရင်ချိုးခိုင်းလိုက်သည်။ သူကတော့ထမင်းစားခန်းထဲတွင် သစ်သီးဖျော်ရည်တစ်ခွက်နဲ့ jungkookieလေးသူကြမ်းသမျှခံနိုင်ရန်နွားနို့တစ်ခွက်အဆင့်သင့်လုပ်ထားလိုက်သည်။ သူသောက်မည်ခွက်ထဲသို့ကြိုဝယ်ထားသောစိတ်ကြွဆေးနည်းနည်းထည့်လိုက်လေသည်။မရဘူးလူကောင်သေးလဲသူကtopဘဲ။

ထို့နောက်ခွက်လေးနှစ်ခွက်ကိုသယ်ပြီးအခန်းထဲဝင်သွားလိုက်သည်။သူရောက်သောအခါjungkookသည်ခေါင်းသုတ်နေသည်။ jiminသည်ခွက်နှစ်ခွက်ကို

စာပွဲပေါ်တွင်ချပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်ခါနီတွင်jungkookကိုလှမ်းပြောလိုက်သည်။

"kookieနွားနို့ခွက်နော် ကျန်တဲ့ခွက်ကကိုကိုဟာ"

Jungkookကတော့jiminပြောသည်ကိုမကြား တကယ်လို့ကိုကိုသူနဲ့အိပ်ရင်မနာအောင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာတွေးနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ပထမဆုံးတွင်ကိုကို ကိုသာယာမှုအပြည်ပေးချင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

Jungkookသည်စာပွဲပေါ်တွင်တွေ့သောဖျော်ရည်

ခွက်ကိုကောက်သောက်လိုက်တော့သည်။ jiminရေချိုးပြီးထွက်လာသော အခါjungkookသည်ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်ပြီးချွေးများလည်းကျနေပြီတစ်ခုခုကိုအတင်းထိန်းချုပ်ထားပုံပေါ်လေသည်။

"Jungkookieဘာဖြစ်နေတာလဲဟင်"

"ကိုကို...ကျွန်တော်..အရမ်းလိုချင်နေပြီ"

"ဘာ!!!"

jiminသည်စားပွဲပေါ်သို့ကြည့်လိုက်သောအခါကုန်နေသောသူ့ရဲ့ခွက်ကပြောင်ပြနေသလို့။ jiminသည်jungkookကိုအလန်တကြားကြည့်လိုက်ပြီး ထွက်ပြေးရန်လုပ်တော့သည်။

သို့သောအနောက်မှသန်မာသည့်လက်တစ်စုံဖြင့်ဆွဲပွေ့ပြီးကုတင်ပေါ်သို့ပြစ်တင်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ ထို့နောက်jungkookသည်jiminပေါ်သို့အုပ်မိုးလာတော့သည်။ jiminသည်အတင်ရုံန်းကုန်၍

"jung..kook...ခဏ

"ကိုကိုဒီနားကနာတယ် ကျွန်တော်ကိုသနားပါ အရမ်းနာတယ်"

jungkookသည်jiminရဲ့လက်သေးသေးလေးကို

သူရဲ့သပတ်အောက်တွင်ထောင်နေပြီဖြစ်သော ညီတော်မောင်ပေါ်တွင်တင်ပေးလိုက်ပြီးဝိုင်းစက်လှလေမျက်လုံးများတွင်မျက်ရည်များရစ်ဝိုင်း၍ ကလေးငယ်တစ်ယောက်လိုတိုင်တော့သည်။

jiminသူလက်ထဲတွင်ပူနွေးနေသောအရားကြီးကြောင့်လန့်သွားတော့သည်အာရှသားတစ်ယောက်တွင်ဒီလောက်ကြီးသောအရာကရှိနိုင်လို့လား အားတဲ့နတ်ဆင်းကယ်ကြပါဒါကြီးနဲ့ဆိုသူသေလိုက်မယ်။ jiminအတွေးများနေချိန်jungkook၏ လျှင်မြန်မှုကြောင့်နှစ်ယောက်လုံးမိမွေးတိုင်ဖမွေးတိုင်တွေဖြစ်ကုန်တော့သည်။jiminမြင်လိုက်ရသောအရာကြီးကဆေးကြောင့်ပင်ပို၍ကြီးမာနေသောကြောင့်သေချင်စိတ်ပေါက်သွားပြီအတင်ရုန်းတော့သည်။ jungkookကတေားမျက်ရည်များဝဲ၍

ကြည့်လိုက်သောအခါအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းနေသောကြောင့်

"ညင်ညင်သာသာလုပ်မယ်မလား"

jungkookသည်Jiminစကားအဆုံတွင်ခွေးပေါက်လေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ခေါင်းကိုဆက်တိုက်ငြိမ့်ပြတော့သည်။လက်များကတော့jiminရဲ့ခြေထောက်သေးသေးသွယ်သွယ်နှစ်ချောင်းကိုအစွန်းစွန်းထိကားလိုက်ပြီးသူရဲ့တင်မားလွန်းနေသောကျောက်စိမ်းချောင်အားအဆုံးထိထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။

"အားးးအွန်..."

"ဖောက်"

"ကွဲသွား..သွား...ပြီးခွေးကောင်..အ

ဖြေလျှော့ထားခြင်းမရှိဘဲအစိမ်းသက်သက်ထိုးထည့်လိုက်သည့်အတွက်jimin၏အော်သံအဆုံးတွင်မတ်မွန်သီးလေသည်လည်ကွဲသွားတော့သည်။ jiminသည်မျက်ရည်များကျလာပြီးတော့သည်။

jungkookသည်jimin၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို

အတင်းနမ်ရှိုက်နေသောကြောင့်အော်ချင်သောလည်အသံများကထွက်မလာပေ။

Jungkookသည်နှုညံ့လွန်းသောအတွင်းသာများနှင့်ထိတွေ့ပွတ်တိုက်လိုက်မိသောအခါနတ်ပြည်သို့ရောက်သွားသလိုပင်ဖြစ်သွားတော့သည်။ jungkookသည်အသွင်းအထုတ်ကိုလုပ်နေရင် နှုပ်ခမ်းများကလည်တိုင်လေးစီသို့သွားပြီနမ်းလိုက်ကိုက်လိုက်ဖြင့်အရာများချန်ထားတော့သည်။ ထို့နောက်လက်တစ်ဖတ်ကချယ်ရီသီးလေးကိုကိုင်၍ဖိညစ်နေသောကြောင့်jiminလူးလိမ့်နေတော့သည်။

"အ..အာ..jung..kook..မလုပ်နဲ့...

Jungkook၏နှုတ်ခမ်းများသည်လွတ်နေသော ချယ်ရီသီလေးကိုပါးစပ်ထဲထည့်လို၍စုပ်လိုက်သောအခါjimin၏ခါသည်လည်မြောက်တက်လာတော့သည်။လက်တစ်ဖတ်ကjiminရဲ့ကျောက်စိမ်းချောင်းလေးကိုအပေါ်အောက်ပွတ်တိုက်နေသည်။

"အ...မြန်..မြန်လွန်းတယ်..နာတယ်jungkook..အားး

"Daddyလို့ခေါ်"

jungkook၏အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းဖြင့်ပြောသံကjiminရဲ့နားအနီတွင်ကပ်ပြောပြီး နားရွက်လေးကိုကိုက်စုပ်သွားသေးသည်။

"Da..daddy...ဘာလို့ပိုမြန်..လာတာလဲ..

Jungkook၏အရှိန်သည်အရင်ထပ်ပိုမြန်လာလေသည်။jiminသည်သူအထဲသို့အတင်းတို့ဝင်နေသောအရာကြီးကြောင့်jungkookရဲ့ကျောပြင်ကိုသာဖတ်ထားရင်းတအင်းအင်းသာညည်းနိုင်တော့သည်။ တဖြည်းဖြည်းနာကျဉ်မှုမှသာယာမှုသို့ကူးပြောင်းလာသောအခါ

"အ..daddyအဲ့နား..မြန်မြန်...အားးဟုတ်တယ်..

"အားးးရူးတော့မှာဘဲကိုကိုရယ်...

"အ..အွန်းပြီးပြီးတော့မယ်...ပြီးပြီ..

Jungkookရဲ့လက်ထဲမှာပင်အဖြူရောင်အရည်များကပျစ်ခနဲ့ထွက်သွားတော့သည်။jungkookသည်လက်တွင်ပေသွားသောအရည်များကိုပါးစပ်ဖြင့်လျှက်လိုက်သောအခါjiminသည်မျက်လုံးများပြူးသွားတော့သည်။

"ဘာလို့..ဘာလို့လျှက်လိုက်တာလဲ..

"ချစ်လို့ပေါ့ပြီးတော့ချိုတယ်"

Jiminသည်jungkookမျက်နှာကိုဆွဲယူပြီးနမ်းလိုက်တော့သည်။jungkookသည်မပြီးသေးသောကြောင့်နောက်ထက်အချက်20လောက်ဆောင့်ပြီးသွားသောအခါမှပင်jiminအတွင်မှာပင်ပြီးသွားတော့သည်။jiminသည်အမောဖြေရန်ပင်ရှိသေjungkookသည်jiminအားဆွဲကာမောက်လိုက်ပြီးနောက်တစ်ချီစလေတော့သည်။

"အားးးJungkookတော်ပြီ"

"နောက်ဆုံးတစ်ခါဘဲနော်ကိုကို"

"JEON JUNG KOOK"

ဤသို့ဖြင့်နောက်ဆုံးတစ်ချီနောက်ဆုံးချီဖြင့်Jiminသည်မနက်4နာရီလောက်ထိအလူးအလဲခံလိုက်ရတော့သည်။နေလည်လောက်အရောက်မှာအရင်နိုးလာသူကတော့jungkookပင်သူရင်ခွင်ထဲတွင်အနီးမှတ်များအပြည်ဖြင့်ပင်ပန်းစွာအိပ်နေသောကိုကိုကိုတွေ့လိုက်သောအခါအရမ်းကိုသနားသွားပြီးမျက်ရည်များကျလာတော့သည်။

jiminနားထဲတွင်ရှိုက်ငိုသံများကြောင့်နိုးလာသောအခါjungkookသည်သူကိုကြည့်၍ငိုနေခြင်ကိုမြင်လိုက်ရတော့သည်။

"ဘာလို့ငိုနေတာလဲjungkook"

ခံရတာငါပါ အဲ့တာကိုမင်းကဘာလို့ rapeလုပ်ခံရတဲ့မိန်းမပျိုးလေးလိုအသဲအသန်ငိုနေရတာလဲခွေးကောင်ရဲ့

ညတုန်းကအရမ်းအော်ခဲ့ရတာကြောင့်jiminအသံများသည်အက်ကွဲပြီးငိုသံများပေါက်နေခြင်းကိုကြားလိုက်ရသောအခါjungkookသည်ရှုံးပွဲချကိုငိုတော့လေသည်။ထိုအခါjiminသည်ပြာယာသွားပြီအတင်းထသောအခါအောက်ပိုင်းကနားသွားသောကြောင့်

အိပ်ယာပေါ်ပြန်ကျသွားသည်။jungkookသည်ပွန်းပွဲသွားမည်ကိုဆိုးသည့်အလားjiminကိုတယုတရချီ၍သူ့ပေါင်ပေါ်တွင်ပွေ့ချီထားလိုက်တော့သည်။

jiminသည်သူ့မျက်ရည်များကိုးသုတ်ပေးပြီးကလေးချော့သလိုချော့တော့သည်။

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးအရမ်းမနာပါဘူး"

မနာဘူးဘာကိုမနာတာလဲနာတာမှသေမလိုဘဲတိုင်ဖောက်စက်ကောင်ရဲ့အခုတော့ထားလိုက်တော့ငါအမှားလဲပါလို့ခွင့်လွတ်လိုက်မယ်

"တကယ်လား"

"အွန်းပေါ့"

"ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ကိုကို"

"မင်းတောင်းပန်ချင်ရင်ငါအနားမှာဘဲသေတဲ့အထိနေမှား"

"ကိုကိုရိုက်ထုတ်ရင်တောင်မသွားဘူး...ချစ်တယ်ကိုကို"

"ငါလဲချစ်တယ်jungkookie"

အခန်းထဲမှာကောင်းလေးနှစ်ယာက်သည်တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ထွေးပွေးရင်သတ်ဆုံးတိုင်သည်အထိမခွဲအတူနေထိုင်သွားခဲ့ကြတော့သည်။

~~~~~~~~~~The End~~~~~~~~~~

fbလေးတော့လိုချင်တယ်ဗျာ

24.12.20

18:35pm

2661words

Share This Chapter