Chapter 10: Ang gulo mo sir..

WARNING: This story contains Boys' Love (BL) themes and is intended for mature audiences. The content and characters in this work are purely fictional. Any resemblance to real people, living or dead, is purely coincidental. This narrative includes mature subject matter, such as romantic relationships between men, and may explore sensitive topics. Reader discretion is advised.

------------------------------------------------

---

Skyler's POV

Okay, so ganito na ba ang life ko ngayon? Na parang nasa gitna ako ng live-action teleserye na ang plot twist ay hindi ko rin alam?

Haysss

Pagpasok ko sa office, ang goal ko lang talaga today ay simple: huwag maging epic fail. Hindi ko na kaya ang isa pang coffee-spilling incident, or worse, isa pang "Skyler, my office, NOW" moment with Sir Ezekiel.

"Skyler!" tawag ni Karen habang papunta ako sa pantry. "acla tih, ano nang update sa'yo at kay Sir Ezekiel?"

Napahinto ako. "Ha? Anong update?"

Nagtaas siya ng kilay, sabay bulong, "Yung mga glances niya sa'yo lately? Nakita ko yun! Parang may slow-mo effect pa nga!"

Luh?

"Karen, wala talaga!" sagot ko habang pinapalakihan siyang mata. "Tsaka ano 'to, teleserye? Wala akong contract kay GMA o ABS, okay?"

Ay o.a lang baks? Hahaha

"Tse!" sabay tawa niya. "Basta, feeling ko ikaw yung secret weakness ni Sir Ezekiel. Mark my words, ha!"

Eh? Kakabl mo Yan sis Tsaka straight yan si sir!

Napailing na lang ako habang tumuloy sa pantry. Pero habang nagpapakulo ng tubig para sa kape ko, biglang lumapit si Zachary.

"Skyler!" he greeted, holding two mugs. "Sabay tayo mag-coffee break?"

"Sure, Zach!" sagot ko, feeling thankful na normal lang ang usapan namin. At least hindi tulad ng ibang tao na pinapa-fanfic yung buhay ko.

Pero habang tumatawa kami ni Zachary, biglang dumaan si Sir Ezekiel. Oo, as in dumaan siya na parang slow-mo din, pero walang sound effects-intimidation lang.

Tumingin siya kay Zachary, tapos tumingin sa akin. Lord, bakit ganito? Parang interrogation sa mata lang!

"Skyler, my office," sabi niya, cold at walang kahit anong good morning.

Napatingin ako kay Zachary, tapos kay Sir Ezekiel, sabay sabi, "Now po, Sir?"

"Now," sagot niya, bago siya naglakad paalis.

Ay Galit?

Pagpasok ko sa office niya, hindi man lang siya tumingin sa akin agad. Busy siya sa laptop niya, parang walang oras para sa mga magandang bakla kagaya ko,Standing awkwardly habang nag-aantay ng verdict.

"Sir, anong kailangan niyo?" tanong ko, pilit na kalmado habang natatingin sakanya

"Skyler, are you aware of the company's policy on professionalism?"Finally, he looked at me, crossing his arms.

"Uh, yes po, Sir!" sagot ko agad. Pero deep inside, hala, ano na naman kaya 'to?

He raised an eyebrow. "Then why does it seem like you've turned this office into a... social club?"

Oh my God. Social club?! Party ba?

"Sir, hindi naman po ganun!" I defended myself. "Nagka-coffee lang po kami ni Zachary-"

"Exactly," he cut me off. "You're spending too much time with him."

Wait. Ano daw? Parang rewind, please. Bakit parang jealous ang vibes ni Sir?

"Sir, we're just friends!" sabi ko, trying not to sound defensive.

He sighed, rubbing his temple. "Skyler, you have a project to lead. If you don't focus, you'll fail. And if you fail, it's not just your career at stake-it's mine too."

Grabe, ang intense. Pero teka, his career? Exaggerated much?

"Noted po, Sir," sagot ko, kahit medyo confused pa rin.

Pero bago ako makalabas, may pahabol siya. "And Skyler..."

"Yes po?"

"Stay away from Zachary."

Ano?!

Pagbalik ko sa desk, sakto namang dumaan si Zachary. "Skyler, lunch tayo?"

"Uh..." Hindi ko alam kung paano tatanggi. Pero bago pa ako makasagot, lumapit si Karen at sumingit.

"Hala, Skyler! Go na baks! Baka ma-deadline ka rin sa love life mo, 'no!"

Nagtaas ng kilay si Zachary, mukhang curious. "Love life? Ano yun?"

Bruha talagang Karen to! Baka isipin ni to may gusto ako Kay Zachary

"WALA!" sagot ko agad, pero naramdaman ko na namumula na ako. "Sige na, Zach! Lunch na tayo!"

Habang kumakain kami sa cafeteria, parang biglang chill ang mundo. Si Zachary kasi, ang dali niyang kausap. Parang ang gaan ng buhay kapag siya yung kasama mo. Pero syempre, dahil nga buhay ko 'to, hindi pwedeng walang aberya.

Biglang lumapit si Sir Ezekiel sa table namin. Hindi ko alam kung bakit, pero parang bumaba ang temperatura ng cafeteria.

"Skyler," sabi niya, his voice sharp as always. "Aren't you supposed to be working on the proposal?"

Ay hayuf..kumain Yung tao e!

"Uh, yes po, Sir! Break lang po saglit," sagot ko, trying to sound confident "Kain po sir hehehe"

He nodded, pero hindi siya umalis. Tumingin siya kay Zachary, tapos bumalik ang mata niya sa akin. "I ate.. and don't let your... priorities get misplaced."

At umalis siyang ganun lang, na parang hindi siya nag-iwan ng awkward tension sa paligid.

"Skyler," bulong ni Zachary habang nakatingin sa akin. "Are you sure he's just your boss? Kasi parang... possessive vibes."

"HINDI!" sagot ko agad, pero hindi ko maalis sa isip ko yung sinabi ni Sir Ezekiel.

Pagkatapos ng work, habang nagliligpit ako ng gamit, nag-vibrate ulit ang phone ko. Unknown number na naman.

Boss Ezekiel

Skyler, my office. Now.

Seriously?! Ano na naman kaya 'to? Bakit parang constant field trip ako sa office niya?! Nakakapagod Naman kasi pabalik balik office niya!

Pagdating ko sa office niya, nakaupo siya, serious as always. Pero this time, may hawak siyang dalawang kape.

"Skyler, sit."

Umupo ako, nagtataka. Pero bago pa ako makapagtanong, iniabot niya sa akin yung isang kape.

"Sir?" tanong ko, sobrang confused na.

He sighed, then said, "If you're going to drink coffee with someone, make sure it's with someone who actually knows how to handle you."

Hanudaw?

"Sir... ano po ibig sabihin niyo?" tanong ko, hawak-hawak yung kape na inabot niya. My mind was screaming WHAT THE HECK IS HAPPENING?!

Hindi agad sumagot si Sir Ezekiel. Tumitig lang siya sa akin, parang may gustong sabihin pero ayaw ilabas. Ako naman, parang gusto nang sumabog sa awkward silence.

"Skyler," he finally said, his tone low but firm, "you're unpredictable. Clumsy. Messy. But somehow..." Naputol siya, parang hindi niya alam kung paano tatapusin yung sentence.

Oh no, eto na naman tayo sa mga cryptic lines mo, Sir. Anong ibig sabihin nito? Compliment ba 'to o backhanded insult?

"But somehow... what, Sir?" I asked cautiously, waiting for him to continue.

Tumingin siya diretso sa mga mata ko, at parang nag-freeze yung oras. "Somehow, you get under my skin."

PUTA. HALA. WHAT DOES THAT EVEN MEAN?!

"Ah... Sir... ano po?" I stammered, not sure if I heard him right. "Hindi ko po ata naintindihan..."

Kahit ata alien hindi maka gets..

He sighed and leaned back in his chair, rubbing his temples. "Never mind, Skyler. Just... drink your coffee."

Sinunod ko naman, pero habang iniinom ko yung kape, ramdam ko pa rin yung tingin niya. Alam mo yung feeling na parang may CCTV camera na nakatutok sa'yo? Ganun.

Pag-uwi ko, hindi ko maalis sa utak ko yung sinabi ni Sir Ezekiel. "You get under my skin." Ano bang ibig niyang sabihin? Naiinis ba siya sa akin? O... baka naman iba ang meaning?

"Skyler, tama na! Magpahinga ka na, please!" sabi ko sa sarili ko habang nakahiga sa kama. Pero kahit anong pilit kong huwag isipin, nagre-replay pa rin yung moment namin kanina.

Biglang nag-vibrate ang phone ko. May message ulit from the same unknown number.

Boss Ezekiel

Skyler, don't overthink it.

Napabangon ako.

Mama mo overthink!!!!

Kina umagahan

"Skyler, ang ganda ng ngiti mo today! Inspired?" tanong ni Karen habang nasa pantry kami.

Inspired ka Jan? Naka ngiti lang inspired tsssssss

"Hala, Karen, anong pinagsasabi mo diyan?" sagot ko, trying to act cool. Pero to be honest, medyo totoo. Yung kape moment namin ni Sir Ezekiel kahapon? Hindi ko alam kung bakit, pero parang mas light ang pakiramdam ko today.

"Hmm, may something ka, no?" she teased. "Si Zachary ba yan o si Sir Ezekiel? Or baka sa mga ibang employee Dito ahihihiihihi"

"Karen, tumigil ka na sa fanfic mo, please!" sabi ko, sabay kuha ng kape. Pero deep inside, alam kong medyo tama siya.

Pagbalik ko sa desk, sakto namang nandun si Zachary, naghihintay.

"Skyler! Lunch tayo mamaya?" tanong niya, nakangiti.

"Sure!" sagot ko agad. Kahit medyo awkward dahil sa mga nangyayari kay Sir Ezekiel, gusto ko pa rin yung chill na vibe ni Zachary.

Lunch Break

Habang kumakain kami ni Zachary sa cafeteria, nagulat ako nang biglang lumapit si Sir Ezekiel. Tulad ng dati, bumaba na naman ang temperatura sa paligid.

Here come the devil..

"Skyler," he said, his voice calm pero may edge, "can I have a word with you?"

Bat ba Ang hilig nito lumalapit kahit kumakain ako..

Napatingin ako kay Zachary, tapos kay Sir Ezekiel. "Ah, Sir... ngayon po ba?"

"Yes. Now."

Tumayo ako agad, pero bago ako makasunod kay Sir Ezekiel, narinig ko si Zachary na nagbiro. "Skyler, mukhang pinagseselosan ako ni boss ah."

Selos? Boyfriend lang?

"Tumigil ka nga Jan hmp!"

Pagpasok ko, sinara niya agad yung pinto. Ako naman, parang nakapasok sa interrogation room.

"Skyler," he began, his tone serious, "how many times do I have to tell you to focus?"

Focus?

"Sir, focused naman po ako!" depensa ko agad. "Promise, ginagawa ko po yung project-"

"This isn't about the project," he cut me off.

"H-ha? Eh ano po 'to about?"

Tumayo siya mula sa desk, lumapit sa akin, at tumigil sa harap ko. His gaze was so intense na parang na-paralyze ako.

"You're too close to Zachary," he said flatly.

WHAT THE FREAKING HECK?

"Sir, ano pong ibig niyong sabihin?" tanong ko, sobrang confused.

"I'm saying... it's distracting."

"Distracting... for who?"

"For me."

Ay owlol!

"Sir... bakit po kayo madi-distract?"

Tumingin siya sa akin nang mas malalim, and for a moment, I swear, parang may gusto siyang sabihin. Pero instead, he just sighed and said, "Just... don't let him get in the way of your work."

Tumango ako, kahit hindi ko alam kung anong nangyayari. "Yes po, Sir. Noted."

Pero habang palabas ako ng office niya, narinig ko siyang bumulong.

"Skyler, don't let him get in the way of us."

US?! HALA, ANONG US?!

Among us hahahaha charr